สืบเนื่องผ่าตัดมาบล็อคหลังก็เข้าใจว่าเป็นเพราะฤทธิ์ยา กินไม่ลง ตั้งแต่มาได้2เดือน นำหนักลงไป10ก.กจึงไปหาหมออีกร.พ เล่าอาการให้ฟัง หมอขอตรวจเลือดหาhivไทลอยด์ เบาหวาน ตอนหมอแจ้งหมอบอกปกติไม่พบเบาหวานไทลอยด์แต่ขอถามคนไข้หน่อยว่ารู้จักhivไหม ผลกระทบ แค่นั้นแหละผมอึ้งจะร้องให้เลยผลpositiv หมอจึงอธิบายและส่งตัวไปร.พ สาขาใหญ่หาหมอเฉพาะทาง ผมทำใจปกติ แต่ชีวิตปกติก็นอนไม่ค่อยหลับคิดเยอะอยู่แล้ว คืนแรกที่ทราบผล นอนไม่หลับทั้งคืน ข้าวก็กลืนไม่ลง ตอนเช้าก็อาบน้ำไปตรวจเลือดซ้ำเอกซ์เรย์ปอเอีกรอบ แต่ไม่ได้พบแพทย์ หมอนัดอีกทีอีก5วัน คือ กินๆนอนไม่เป็นเวลาช่วงผ่าตัดมันก็เลยแสดงอาการออกมา แต่ก่อนผ่าตัดตรวจไม่เจอเชื้อ จากวันนั้นมาวันนี้ก็3เดือนกว่าพบเชื้อ ก่อนหน้านี้17วันไปตรวจคลีนิค ก็negativไม่กล้าบอกใคร เพราะปกติครอบครัวก็ไมีใครชอบผมอยู่ละงานผมก็ลาออกหลังผ่าเพราะเหนื่อยหอบจะกลับไปทำสวนกรีดยาง ไปพักผ่อน พอทราบผลก็อึ้ง เงิน ค่าใช้จ่าย การเดินทางไม่มีรถส่วนตัว ต้องนั่งรถเมลย์หลายต่อ มีกลับบ้านแค่เช้าและเย็นอย่างละรอบ กลุ้มใจ
พึ่งทราบว่าติดเชื้อhivทำไงดีนอนไม่หลับกินไม่ลง