ท้าวความก่อนนะคะ คือตอนนี้จขกท.เป็นนักร้องอยู่วงรร.ค่ะ แต่จะร้องสายลูกทุ่งมากกว่า อารมณ์ใจมันรัก แต่ ไอหัวหน้าวงมันชอบสตริงมากกว่านี่สิ ครูเขาก็ไม่ค่อยมาคุม อารมณ์อยากให้เด็กฝึกการทำงาน แต่ไอหัวหน้าวงมันไม่ได้เรื่อง มันเก่งนะคะ แต่มันเป็นผู้นำไม่ได้ อย่างเช่นมีงานเร่งเข้ามา ครูให้ซ้อมเพลงใหม่ แต่มันก็ให้ซ้อมแต่เพลงเก่า พอครูเขามาเห็นเขากะปรี๊ดเลย มันทำงานไม่เป็น แล้วยิ่งมันไม่ค่อยสนใจลูกทุ่ง อิชั้นก็หงอย555 เราไม่ค่อยมีบทบาทกับวงสตริงเท่าไรเพราะไม่ถนัด อันที่จริงก็ร้องได้แต่เราไม่ค่อยฟัง อีกอย่างก็โดนคนที่ถนัดเอาไปหมดไม่มีเพลงจะร้อง5555(หัวเราะทั้งน้ำตา) ทุกวันนี้เรามีเพื่อนพี่น้องที่สนิทอยู่วงโยแค่นั้นแหละค่ะ(เพราะเราอยู่วงโยด้วย แต่พึ่งเข้าได้ไม่นานงูๆปลาๆอยู่) วงนั้นเราไม่ค่อยจะมีตัวตน หรอกค่ะ ที่มันทให้ท้อไปอีกคือครูเขาชอบหานักร้องเพิ่มเห็นใครร้องดีก็ชวนหมด คือเข้าใจว่าครูอยากใก็โอกาสเด็กแต่นักร้องแทบจะแย่งเพลงกันร้องแล้ว แล้วเขาก็ชอบเอาเพลงเราไปไว้ท้ายๆ คนดูก็แทบจะไม่มีแล้ว เห้อ ตอนแรกเราไปปรึกษากับพี่วงโยที่เล่นวงลูกทุ่งด้วยกันว่าเราจะออกจากวง แต่เขาปรามไว้บอกคนที่อยู่ในวงไม่มีใครร้องลูกทุ่งได้เท่าหนูแล้วให้อยู่ก่อน แต่มันก็ท้อในใจนะคะ ดูไม่มีตัสตนเลยไม่ใช่ไม่ขวนขวายนะแต่อย่างที่บอก เก่งกับเฮง สู้เฮงไม่ได้555
มีมครเคยท้อกับการอยู่วงดนตรีมั้ยคะ