ปัจจุบันใครมีเเม่เลี้ยงบ้าง แล้วเเม่เลี้ยงเป็นยังไงเหรอ
แม่เลี้ยงเราคือจะพยายามหาเรื่องให้เราโดนตีโดนด่ามาตลอด ด่าเราเเรงๆ แขวะเราตลอด จนเหมือนเราจิตตกจิตเสียจนบางทีเราอยากระเบิดแต่เราได้เเต่เงียบเเละเก็บไว้ เราคบกับเเฟนมา4ปีกว่า เราจะช่วยงานที่บ้านตั้งเเต่อาทิตถึงศุก เสาร์นี่จะเป็นวันที่หยุด เราจะขอออกไปเที่ยวกับเเฟน (อ้อเราอายุ20แล้วน้ะปัจจุบัน) ซึ่งพอเราออกไปรับเเฟนได้5นาที โทรสัพมาเเล้วแบบมาป่วนอะไรงี้ เป็นเเบบนี้ตลอด พอเรากลับมาบ้าน ด่าเราเหมือนหมูหมา จะไปหาทุกอาทิตเลยรึไง ถ้ากูจะให้เลิกตอนไหนก็เลิกได้น้ะ ประมานนี้แบบกดดันเรา เราทำงานช่วยคือเราไม่ได้เงินน้ะ เราขายเสื้อออนไลน์ถีงใีเงินใช้เอง เราไม่ได้เงินจากครอบครัวเเม้เเต่บาทเดียวและไม่ยอมให้เราไปทำงานที่ไหนเลย ต่างจากลูกของเเม่เลี้ยงทั้ง2คน ซึ้งไปทำงานตามที่ชอบ แต่เราถูกบอกว่า ทำงานช่วยพ่อเเม่เเลกกับรถ1คันเป็นเวลา2ปีหลังจากเราเรียนจบ ตอนเรียนจบเราอายุ19 จนนี่20เเล้วเค้าบอกว่ารถยังวิ่งดีอยู่ กูดูก่อนจะให้ดีไหม ซึ่งเราไม่หวังอยู่เเล้วว่าจะได้รถ (รถนี่อายุ10ปีเเล้วนะ หักเป็นค่าเเรงเราวันละ300อาทิตละ6วัน เวลา2ปี)เราเเค่รอเวลาเกณทหารให้มันจบๆเราอยากเดินออกจากที่นี่ หนีคำด่า คำดูถูกที่ทำให้เราคิดต่ำต้อยกว่าคนอื่น คำเหยียดหยามเราไปมากกว่า จนชีวิตตอนนี้คิดซ้ำๆว่าหึ่ย เราผ่านชีวิตโดนด่าต่อหน้าคนอื่น โดนตบต่อหน้าคนอื่น อับอายจนไม่อยากมองหน้าใคร บางทีอย่าฆ่าตัวตายน้ะ แต่คิดว่ามันต้องดีขึ้นสักวัน แค่รอวันไปจากที่นี่ ไปดิ้นรนเอาเอง ขอบคุณน้ะที่ให้เราระบาย อยากรู้ว่าเราควรทำยังไงดี เราเหมือนตกในภาวะซึ้มเศร้ารึป่าว