หวัดดีคะหนูเป็นเด็กที่มีแม่ได้พ่อเลี้ยงเป็นชาวเบลเยี่ยม
เค้ามักจะกดดันหนูในทุกอย่าง เช่นปิดเทอม
เค้าไม่ให้ออกนอกประเทศเขาก็เลยให้หนูไปแคมป์
โดยไม่ถามคําถามหนูนเลยสักคําถาม แล้วพอจะถึงก่อน
2วัน เขาก็ให้หนูไปเก็บเสื้อผ้าเพื่อไปแคมป์ หนูก็แบ
เอ้าอะไรอ่ะคือไม่ถามความคิดเห็นหน่อยหรอ เขาชอบเขามายุ่ง
ในห้องนอนของหนูเช่นหนูทำอะไรอยู่ในห้องเขาก็จะเดินเขามา
ทำมาเหมือนมาเช็คนู่นเช็คนี้ทั่งๆที่มันไม่มีประโยช์
ไรเลย  มีอยู่วันนึงหนูอาบน้ำอยู่เขาก็เปิดประตูแล้วก็บอกจะซ่อม
หน้าประตูหนูนี้งงมาก คือเราอาบน้ำอยู่ป่ะโคตรไม่ให้ความส่วนตัวเลยว่ะ ห้องที่นี้เป็นอะไรก็ไม่รู้ล๊อคไม่ได้
เมื่อไม่นานมานี้หนูสอบภาษาฝรั่งเศษไม่ค่อยดี
เขาก็กดดันว่าทำไมทำได้แค่นี้
แต่หนูอยู่ที่นี้ได้เพิ่ง3ปีแล้วหนูต้องเรียนภาษาใหม่หมดเลย3ภาษา
ซึ่หนูเครียดทุกวันไม่มีความสุขเลย พอบอกแม่ แม่ก็จะพูดว่าอยากับไปอยู่ไทยไหมล่ะ หนูก็ไม่ใช่คนพูดเรียบร้อยน่ะแต่แบบแม่ไม่เคยพูด "คะ" กับหนูในชีวิตนี้เลย นับได้เลยอ่ะแม่หนูชอบพูดคำหยาบใจร้อนอะไรไม่ได้ดั่งใจก็พูดไปเลยไม่เคยแคร์ความสุขหนุ
ระบายให้ใครไม่ได้เลยคะเคยคิดอยากจากไปจะได้ไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้อีกแต่หนูคิดถึงย่าก็เลยไม่กล้าทำคะ
ช่วยเหตุผลของการมีชีวิตของเด็กอายุ14ด้วยคะ