สวัสดีค่ะทุกคนเราเก็บมาเครียดกับตัวเองหลายต่อหลายหนถามตัวเองอยู่ครั้งว่าเราไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอ
หรือเรายังดีกับเเม่เเฟนไม่เท่าที่เขาต้องการหรือยังไงทำไมเขาถึงไม่ปลื้มเราขนาดนี้ร้องไห้หลายต่อหลายหนเวลานึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา

คือเราคบกับเเฟนได้ 4 ปี ยังไม่ได้แต่งงานกันนะคะ
ตั้งแต่คบกันเรากับแฟนอาศัยอยู่ด้วยตลอดตั้งเเต่คบแรกๆยันปัจจุบัน ตอนแฟนพาไปเจอแม่เค้าใหม่ๆเค้าก็ดูปกติกับเรามาก พูดดีทำดีกับเราตลอด พอแฟนเราเรียนจบ ได้งานตจว.เราก็เลยพากันย้ายมาอยู่จ.นั้นถาวร ซึ่งแฟนเราทำงานประจำได้เงินเดือน15,000 ส่วนเราขายของออนไลน์ เงินเดือนไม่เเน่ไม่นอนรายได้เยอะกว่าเเฟน 2 เท่า *อยู่บ้านเฉยๆทำงานในมือถือขายของแพ็คของส่งของ ครอบครัวเขาไม่ได้มาเห็นตอนเราทำถามเเฟนเราอยู่ตลอดๆว่าเราทำงานอะไร
เห็นอยู่บ้านเฉยๆ แฟนเราก็บอกตลอดนะคะว่าขายของออนไลน์ เงินที่เราได้มาทุกบาทเราโอนเก็บไว้ในบัญชีรวมกับเงินเเฟนทั้งหมด เวลาจะใช้จ่ายจะทำอะไรหรือเเฟนเราจะโอนให้ครอบครัวเขา ก็คือเงินของเรากับเเฟนรวมกัน แม่เขาเองไม่เคยทราบ

*** แน่นอนค่ะว่าในสายตาครอบครัวเขามองเราเป็นผญ.ขี้เกียจอยู่บ้านเฉยๆไม่ทำงานทำการอะไรใช้เงินไปวันๆให้ลูกเขาเลี้ยงเป็นแมงดาเกาะสูบเงินลูกเขา ***

ความคิดคน เราไม่สามารถไปห้ามอะไรได้อยู่เเล้ว
เราเลยเฉยๆเลือกที่จะไม่อธิบายดีกว่า หรือต่อให้เราอธิบายไปยาวเป็นเรียงความ เขาก็หาว่าเราเถียง ไม่มีทางเข้าใจเราหรอกค่ะ เพราะเขาไม่ได้มาเห็นตอนเราทำ เหมือนสุภาษิตที่เขาว่า “ สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น “

ตอนแรกเราไม่รู้หรอกค่ะว่าเขาคิดยังไงกับเรา
เมื่อต้นปีก่อนเราตั้งใจทำงานเก็บเงินทำจมูก
กะให้รางวัลตัวเอง พอทำเสร็จปุ้บ ! แม่เเฟนเขาเห็นว่าเราไปจมูกมา เลยมาด่าเราให้เเฟนเราฟังว่า
ในใจเเม่คิดว่าเราไถ่เงินลูกเขาเเน่ๆ ว่าให้เราว่า

* ดีแต่แต่งตัวไม่ทำงานอะไรสักอย่าง หาคนที่ดีๆไม่เเต่งหน้าเเต่งตัวทำมาหากิน นู้น ! *

แฟนเราก็อธิบายว่าเราเก็บเงินเอง แต่แม่เเฟนก็พูดประชดแฟนเราว่า
* พูดอะไรว่าอะไรหน่อยไม่ได้เลย ลืมไปว่าเงินเยอะ*

เท่านั้นเเหละค่ะเราเข้าไปเห็นข้อความที่เเม่เเฟนทักเขามา เราจุกจนพูดไม่ออกเลย น้ำตาไหลเป็นทางเราเสียความรู้สึกมากที่เห็นเเม่เขาบอกให้เเฟนเราหาคนอื่นที่ดีกว่าเรา เราเสียใจจนพูดอะไรไม่ออก ทั้งๆที่เราเเม่เขา
รักครอบครัวเขาเหมือนครอบครัวเราจริงๆแต่เขากลับไม่ได้คิดเเบบนั้น เราเลยคาใจว่าเราไม่ดีตรงไหน
เราดีไม่พอหรอ เรารักลูกเขามากแทบตายเเทนลูกเขาได้เลย ยอมรับค่ะว่าความคิดตอนนั้นเราคิดหนักมาก
จนกระทั่งมีความคิดจะปล่อยให้เเฟนเราไปเจอคนที่ดีกว่าดีไหม สู้ต่อดีไหม เดินทางไหนดี สมองตอนนั้นเราตันไปหมดมีเเค่น้ำตายังคงไหลไม่ยอมหยุดค่ะ มันบีบหัวใจจริงๆค่ะ ทั้งเจ็บทั้งจุก

ถ้าเราทำเเย่เราไม่ดีทำลูกเขาเสียใจร้องไห้ลำบากใจเพราะเราจะไม่มทเครียดไม่มาคาใจแบบนี้หรอกค่ะ

เราดีกับเเม่เเฟนมาตลอดทั้งต่อหน้าเเละลับหลัง
ไม่เคยด่าว่าหรือนินทาเลยรักทุกคนในบ้านเเฟนเรา
เหมือนครอบครัวเราจริงๆ แม่เราพ่อเราก็รักแฟนเราเหมือนลูกเเท้ๆในครอบครัว ฝากฝั่งให้ดูเเลรักให้ดีๆ
ดูเเลกัน เเม่กับพ่อเรามั่นใจในตัวเเฟนเราว่าเขารักเรา
และดูเเลเราได้ถึงเชื่อใจให้มาอยู่ด้วยกันแบบนี้

ตอนนี้เเม่เเฟนเราเขาไม่ปลื้มเรามากๆเราทำอะไรก็ขัดหูขัดตาเขาไปหมด ตอนนี้เรารู้ว่าเเม่เขารู้สึกแบบไหนกับเราเราก็ไม่รู้สึกโกรธหรือเกลียดเเม่เขาเลยนะคะเราคิดว่าเขาคงรักลูกเขามากเขาเลยเป็นแบบนี้
ใครๆก็คงอยากให้ลูกตัวเองเจอคนที่ดีๆ อยากให้ลูกเขาเจอคนที่ทำให้ลูกมีความสุข เราเข้าใจค่ะเราถึงไม่ท้อ เพราะเรากับเเฟนก็รักกันมากซัพพอร์ตกันทุกเรื่อง
ทุกอย่าง ไม่ว่าเป็นเรื่องงาน การเงิน เรื่องครอบครัว
เรายินดีซัพพอตคอยดูเเลเเละเป็นกำลังใจให้เขาเสมอ

ถ้าเเม่เขาได้เห็น เราก็อยากจะฝากบอกเเม่เขาว่า
หนูรักลูกของเเม่จริงๆนะคะแม่ไม่ต้องห่วงใจไปเลย
ว่าหนูจะทำลูกเเม่เสียใจ แม่มั่นใจมันจะไม่มีวันนั้นเเน่นอน ทุกวันนี้หนูดูเเลเขาอย่างดีกินอิ่มไม่เคยอด
วันไหนเขาเหนื่อยหนูก็คอยนวดคอยดูเเลเอาใจใส่
เขาตลอด อะไรที่เขาฝันหนูก็พร้อมคอยซัพพอร์ตเขาเสมอ แม่คะเรื่องที่เเม่ว่าหนูหนูไม่เคยโกรธอะไรเเม่เลย
หนูขอเเค่ให้เเม่เอ็นดูหนูรักหนู เเละเชื่อมั่นในตัวหนูเหมือนที่เเม่กับพ่อหนูเชื่อมั่นในตัวลูกชายแม่
หนูขอเเค่นี้พอจะไม่ขออะไรมากเลยค่ะ😭🙏🏻

ปล.เพื่อนๆว่าเราควรจะทำยังไง มีความเห็นยังไงเราอยากเลิกเครียดเลิกคิดมากกับเรื่องนี้จริงๆเราเครียดเก็บมาคิดมาก ตลอดเวลาเรื่องนี้มันผุดขึ้นหัววนเวียนในตัวความคิดเราอยู่ตลอดๆ ผุดทีไรน้ำตาไหลตลอด