คือเรามีปัญหากับงานมากเลยค่ะช่วงนี้ท้อแท้มากและเครียด ไม่อยากบอกใคร ไม่กล้าเล่าให้ที่บ้านฟัง คิดว่าเดี๋ยวคงจะผ่านมันไปได้
แล้วก็ไม่มีเพื่อนสนิทที่ทำงานด้วย มีเจ้านายที่ทำงานด้วยกันแต่ก็ไม่ได้สนิทกัน เหมือนทำไปวันๆแล้วกลับบ้าน คือวันนี้เจอคำพูดนึง
จากคนที่ทำงานด้วยกันพูดด้วยความหวังดีบอกว่า มีคอมเม้นจากฝ่ายที่ทำงานด้วยพูดถึงเรากันว่าไม่เด็ดขาดในการตัดสินใจ
ซึ่งในบางอย่างเราทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของเจ้านายอีกที ซึ่งในบางครั้งเราก็คิดว่าเราต้องถามเจ้านายก่อน แต่ในบางครั้งเราก็ยอมรับ
ว่าเราไม่เด็ดขาดจริงอาจจะเป็นเพราะเราค่อนข้างเด็กกว่าคนอื่น ในบางครั้งที่เคยตัดสินใจไปแล้วมีพลาดก็ทำให้เราไม่มั่นใจจะตัดสินใจเรื่องใหญ่ๆ
ตอนนี้เราเครียดมาก แถมฝ่ายที่เราต้องทำงานด้วยก็เหมือนดูไม่ค่อยชอบเรา เค้าไม่ได้พูดต่อหน้าแต่การกระทำต่างๆ คือเหมือนไม่ให้เกียรติเรา
เวลาเราจะทำอะไรก็ค่อนข้างพูดไม่ดี วันนี้ก็มีเหวี่ยง เหมือนเค้าโตกว่าเยอะเห็นเราเป็นเด็ก ซึ่งเราก็ได้แต่ก้มหน้ายอมรับไปทั้งๆที่อึดอัดมาก 
เราเครียดมาก เราอยากได้กำลังใจ หรือ ข้อคิดเห็น ทุกวันนี้ตอนเช้าพยายามอ่านหนังสือคำคมปลอบใจตัวเองกับฟังเพลงให้กำลังใจตัวเอง
เราเชื่อว่ามีคนมีปัญหามากกว่าเรา แต่ตอนนี้เราอึดอัด เราเครียด เรารู้สึกว่าเราเองก็พยายามมากๆเลย แต่ทำไมม้ันถึงไม่ออกมาดีสักที