ตอนนี้เรากำลังเผชิญปัญหาชีวิตมากมายเหลือเกิน ชีวิตเกิดการพลิกผันเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่แบบไม่ตั้งตัว ชีวิตเรากำลังเริ่มต้นไปได้สวย แต่ก็ต้องหยุดทุกอย่าง โดนดูถูกเหยียดหยาม เกิดมาไม่เคยเจอแบบนี้เลย เรารู้สึกท้อแท้กับชีวิต ไม่รู้จะหาทางออกจากไหน จะหันไประบายกับเพื่อน ก็ไม่อยากเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด  เพราะมันเหมือนเป็นการซ้ำเติมตัวเอง ทั้งๆที่แต่ก่อนมีอะไรก้จะเล่าให้เพื่อนสนิทๆฟัง แต่ครั้งนี้เราไม่อยาก มันเหมือนพูดไปก้ไม่มีใครเข้าใจเรา  เราเคยไม่ไหวถึงขั้นอยากตายด้วยค่ะ แต่ว่าทำไม่ลง เพราะคิดถึงพ่อแม่ ไม่อยากทำให้พ่อแม่เสียใจไปมากกว่านี้แล้ว เราร้องไห้จนจิตใจมันห่อเหี่ยวไปหมด คนข้างๆที่มี ก็ทำให้รู้สึกเหมือนไม่มี ไม่รู้จะหันไปขอกำลังใจจากไหน อึดอัด มันต้องเก็บอยู่คนเดียวมาตลอด จุกอยู่ที่คอ พอมีอะไรมาสะกิด น้ำตาก้พร้อมที่จะไหลออกมาได้ง่ายๆ  เราเหนื่อยเหลือเกิน ปัญหาที่เกิดมันก็ใหญ่ก้เยอะก้ทำให้รู้สึกแย่มากพอแล้ว แต่คนข้างๆที่ควรจะคอยให้กำลังใจ ก้กลับมีปัญหากันทะเลาะกันไม่เข้าใจกัน เราอัดอั้นจังเลย เราอยากขอกำลังใจหน่อยค่ะ