คือเดือนหน้าเราต้องแข่งดนตรีค่ะ แข่งระดับประเทศเป็นตัวแทนภาค เราเครียดมากๆ เราไม่ได้อยากแข่งค่ะ พ่อแม่อยากให้แข่งเพราะปีที่แล้วแข่งชนะ เราเหนื่อยแล้ว เมื่อวานเราไปซ้อมที่โรงเรียนแล้วเราหลุดวีนใส่ครูไปค่ะ พอกลับมาถึงบ้านเราก็เพิ่งรู้ค่ะว่าครูไลน์มาบอกแม่ว่าเราวีนใส่ครู แม่กับพ่อก็ด่าเราค่ะ แรงมากๆ ที่เราตัดสินใจแข่งเพราะแม่บอก(ขู่)ว่าถ้าเราไม่ลงแข่งแม่จะไม่ให้ไปงาน open house ของโรงเรียนที่อยากจะเรียนต่อใน ม.4 เราเครียดจนกรีดข้อมือตัวเองหลายรอบแล้วค่ะ บางที่ก็อยากให้แขนตัวเองหักเพราะจะได้ไม่ต้องไปแข่งก็มี เลยต่อยกำแพงไป แต่มือก็ไม่หัก แม่บอกว่าเราห่วงแต่จะเล่นโทรศัพท์จะเล่นแต่เกมแล้วก็ไม่ยอมซ้อม เราจะต้องซ้อมที่บ้าน ทุกๆวัน วันละ 1 ชม. เราก็ซ้อม แล้วพอซ้อมเสร็จก็มาเล่นเกม แต่ประเด็นคือแม่เห็นแต่ตอนเล่นเกมแต่ไม่เห็นตอนซ้อมจ้า แม่ก็เลยด่าๆๆๆๆๆ ไม่เคยคิดเลยว่าลูกตัวเองต้องการอะไรจริงๆในชีวิต มีแต่หยิบยื่นในโดนไม่ถามเลยว่าอยากได้มั้ย เราอยากให้ความสุขของแม่อยู่บนความสุขของเราด้วย ตอนนี้เรารู้สึกไร้ค่ามาก เคยคิดจะหนีออกจากบ้าน เราเหนื่อย ท้อมาก อยากตาย ไม่มีความสุขเลย ช่วงอาทิตย์นี้ร้องไห้ทุกวัน เหนื่อยมากๆ อยากหายไปแบบเงียบๆ