คือเราเป็นลีดแต่มีพี่คนนึงชอบมองเรามันทำให้เรากดดันมากๆๆล่ะเราก้อชอบเต้นผิดเต้นไม่เป๊ะบ้างพี่เขามองเขากะคุยกับเพื่อนเขาว่าเราเต้นไม่สวยเเขนตกน้าไรงี้เเขนงอไปเราก้อพยายามนะทุกคนล่ะตอนเย็นพี่เขาก้อทักแชทมา
พี่ :พี่เหนร้องไห้ เครียด รึไม่ชอบอะไรรึป่าว มีใรบอกได้ พี่รู่ว่ากดดัน พี่ก็เคยผ่านจุดนั้นหนูเต้นไม่ได้ พี่ก็เครียด ไม่ใช่เเค่หนูเครียดคนเดียวจริงไหมเปนอะไรเอ่ย บอกหน่ยได้ไหม เงียบพี่ก็ไม่รู่
เรา:มันก็โดนกดดันนะพี่
พี่:เเล้วคิดว่าถ้าไม่กดดัน เมื่อไหร่เราจะพร้อม?เวลาเล่นก็คือเล่น จริงจังก็คือจริงจัง พวกพี่พยายามไม่ดุ พยามยามซอฟที่สุด ถ้าจริงจังเเบบมะก่อน น้องคงเกียจ เราโตเเล้วอะ จะมานั่งเต้นเหมือนเดกประถมก็ไม่ใช่ มันคือการเเข่งขัน มันคือมัธยม ถ้าหนูไปรร.อื่น โดนด่าไปเเล้ว คนซ้อมเป็นกระเทยด้วย
เรา:หนูขอโทษล่ะกันหนูจะพยายามนะ
พี่:ไม่มีที่ไหน มานั่งถามความรู้สึกเราเเบบนี้หรอกนะนี่ก็เข้าใจว่ากดดัน เลยมาถาม ไม่อยากให้รู้สึกท้อ รึอะไรเคยผ่านมาก่อน รู้หมดเเหละเป็นยังใง รุ่นพี่ กระเทยมาซ้อมให้ โดนคำพุดเเรงๆทุกคำ จากทำไม่ได้ก็กลาเปนได้ ไม่มีใครเก่งหรอก เเต่อยุ่ที่ฝึกฝนไม่ต้องการคำขอโทษ เเต่ต้องการเห็นศักยภาพในตัวน้องพูดดีๆก็ทำไม่ค่อยสวย ไม่เเข็งเเรง พอกดดัน ก็มานั่งรุ้สึกนุ่นนี่ เเล้วต้องพุดไงอะ?
เราไม่ได้ตอบไรเขาไปน้าและเราก้อไม่รุ้จะตอบไง