คือเราอยู่กับครอบครัวตั้งแต่เกิดยันอายุจะ 24 แล้ว ช่วงมหาลัยก็อยู่กับครอบครัว นอนหอกับเพื่อนบ้างเป็นครั้งคราว ไม่เคยได้อยู่คนเดียวแบบจริงๆเลย เรียนจบปริญญาตรี มีงานทำแล้ว ที่ผ่านมาไม่เคยทำตัวนอกลู่นอกทาง ตั้งแต่เรียนมหาลัยก็ไม่ได้มีแฟนแบบเป็นตัวเป็นตน ไม่เคยพาใครมาหาครอบครัว พอเราเรียนจบ เราก็คบกับคนคนนึง ที่คุยกับเค้ามาปีนึงแล้ว เค้าเพิ่งจะมาหาที่บ้านแบบจริงจังเมื่อกลางปีนี้เองค่ะ เค้าก็มาหาที่บ้านทุกวันนะคะ แต่เค้านั่งอยู่ข้างนอกนะคะ ไม่ได้เข้าไปในบ้าน ที่บ้านก็เหมือนจะโอเค เพราะเค้าเป็นคนดีระดับนึงเลยค่ะ ติดที่เค้าไม่ได้ทำงานประจำ ขายส่งไรงี้อ่ะค่ะ พ่อแม่ก็ค่อนข้างเป็นห่วงว่าเค้าจะดูแลเราได้มั้ย เราก็เชื่อนะคะว่าเค้าดูแลเราได้ แต่เราก็ไม่ได้หวังพึ่งเค้าขนาดนั้น เราก็ยังทำงานได้อยู่ แต่เพราะเค้ามาหาเราทุกวัน แม่เราเค้าก็เริ่มคิดว่าแฟนเราไม่ยอมทำงานเพราะมาหาแต่เรา เราก็บอกแม่ไปแล้วว่าถ้าเค้าไม่ทำงานเค้าจะเอาเงินที่ไหนใช้ล่ะแม่ คือที่มาหาเรามันไม่ใช่เวลาทำงานเค้า แล้วช่วงนี้งานมันน้อย ช่วงที่งานเยอะคือจะเป็นช่วงต้นปีกับกลางปี แม่ก็เลยคิดว่าเค้าไม่ยอมทำงานค่ะ แล้วก็ลามมาจนถึงเรื่องให้ดูกันนานๆ อย่าให้มาบ้านบ่อยๆเพราะทุกคนอึดอัด อย่าเพิ่งปักใจไปรักเค้า เรายังเจอคนอีกเยอะ เรายังไปได้ไกลกว่านี้ เราก็บอกแม่ไปว่า มันต้องใช้เวลานะ เค้าก็ไม่ได้แย่นะ คือแม่ต้องการให้เราเจอคนแบบไหนหรอ เราก็เจอมาหลายคน ทำให้เรารู้ว่าคนจริงใจมันหายาก เราก็ไม่รู้คนนี้จริงใจขนาดไหน แต่ทุกวันนี้เค้าก็ทำให้เราเห็นทุกวันว่าเค้าจริงจัง เค้าไม่ได้ดีแค่กับเรานะคะ เค้าดีกับครอบครัวเราด้วย ดีกว่าหลายๆคนที่ผ่านมาด้วยซ้ำ ตอนนี้เราอึดอัดมาก กลับมาบ้านแม่ก็พูดแต่เรื่องนี้ แม่บอกทุกคนเป็นห่วง เราไม่มีเวลาให้ครอบครัวและทุกคนอึดอัด จะทำอะไรก็ไม่ได้ บอกให้มาแค่อาทิตย์ละ 2-3 วันพอ โอเคอันนี้เราเข้าใจว่าเค้าคงจะอึดอัดกัน ก่อนหน้านี้เรากลัวทุกคนอึดอัด เลยเลือกที่จะออกไปหาอะไรกินข้างนอกกับแฟน แต่พ่อแม่บอกให้อยู่ที่บ้านนี่แหละไม่ต้องออกไปบ่อยๆเปลืองตัง เราก็โอเค งั้นกินข้าวอยู่ที่บ้านนี่แหละ เค้าก็ไม่เคยเข้าไปในบ้านนะคะ กินก็กินข้างนอกกับเรานี่แหละ ส่วนทุกคนจะกินในบ้าน ตอนนี้คือทำตัวไม่ถูกแล้วค่ะ คือโตขนาดนี้แล้ว ทำไมต้องมาโดนกำหนดว่าเจอแฟนแค่ 2-3 วันต่ออาทิตย์พอ หรือบอกให้เราเผื่อใจไว้เจอคนอื่นบ้าง อย่าปักใจกับคนนี้ เราเข้าใจนะว่าทุกคนเป็นห่วง กลัวเค้าเลี้ยงเราไม่ได้ กลัวเค้าพาเราไปลำบาก แต่เราโตขนาดนี้ มีงานทำ เราจะขอมีชีวิตของตัวเองไม่ได้หรอ หรือเราต้องย้ายออกมาถึงจะมีชีวิตของตัวเองได้จริงๆซะที
อายุ 23 จะเข้า 24 พ่อแม่ห่วงเกิน ไม่ยอมปล่อย ทำไงดีคะ