ตอนแรกเริ่มที่ผมสอบเข้าม. แห่งหนึ่งสำเร็จ พอเปิดเทอมสักพักเพื่อนผมก็เริ่มจับคู่ให้ผมกับเธอเล่นแบบไม่ได้คิดอะไร
ซึ่งตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไรเหมือนกันจนกระทั้ง ผมตัดสินใจที่จะทักเฟสเธอไป
เธอก็ตอบมาแบบตามมารยาท ผมก็แค่ทักไปแบบไม่ได้หวังอะไร แต่การที่เราคุยกันไปเรื่อยได้รู้จักเธอไปเรื่อยๆ ความรู้สึกผมมันก็เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนแปลเปลี่ยนเป็นความรักความห่วงใย ใช่ครับผมตกหลุมรักเธอไปซะแล้ว พอเวลา 2 เดือนผ่านไป ผมจึงอยากที่จะพัฒนาความสัมพันธ์กับเธอให้มากกว่านี้ ผมจึงชวนเธอออกไปนู้นไปนี้ แต่เธอก็เหมือนจะไม่อยากไปเท่าไหร่จึงปฏิเสธผมอ่อมๆ แต่ผมก็พยามเข้าหาเธอทุกทางในมหาวิทยาลัย
ตอนเราไปเรียนซึ่งเธอเป็นคนที่คุยสนุกกว่าในแชทมาก ผมจึงไม่ค่อยทักเธอไปในแชท แต่จะพยามคุยกับเธอต่อหน้าให้บ่อยๆ ชวนเธอไปนั้นไปนี้แต่เธอก็บอกว่า
เธอไม่ค่อยชอบออกไปไหน เพราะก็เลยพยามซื้อของนั้นนี้ าฝากเธอที่หอบ้างบางครั้ง ผมประครองได้จนถึง3เดือนกว่า จนมาวันนึง ตอนเรียนเสร็จเธอก็มานั่งคุยกับผมเหมือนอย่างปกติ อยู่ดีๆเธอก็พูดเรื่องความรักของเธอ บอกว่าเธอคุยกับรุ่นพี่ปี3.ใน ม.คนนึงมา8เดือนแล้ว ที่มานั้งคุยกับผมก็เพื่อจะรอเจอพี่เขาเท่านั้น ผมถึงกับใจหายเลยครับแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่ แต่ผมก็บอกเธอว่าขอตัวกลับก่อน แล้วผมก็ขับรถกลับมาที่หอผมเสร็จ พอถึงห้องปมก็ดราม่าเต็มที่เลยครับ ผมไม่เคยรู้ว่าพี่ปี3 คนนั้นเป็นใคร ชื่ออะไร แต่พอไปถามเพื่อนของเธอ เพื่อนเธอก็บอกไม่รู้ ปมจึงไม่รู้ว่าเขาเป็นใครมีตัวตนจริงหรือเปล่า จนผมตัดสินใจเลิกคุยกับเธอไปสักพักแต่ผมก็ตัดใจจากเธอไม่ได้ เพราะบอกเลยว่าผมสับสนมากว่าควรไปต่อหรือพอแค่นี้ แต่ใจผมบอกเลยว่าผมรักผู้หญิงคนนี้มาก
และไม่อยากเสียเธอไป


ขอคำปรึกษาหน่อยครับ
ผมปวดหัวมาก
ผมรักเธอมาก
ผมถามใจตัวเองหลายรอบแล้ว
ผมก็ยังรักเธอ
ผมเคยคิดที่จะไปเริ่มต้นใหม่กับผู้หญิงคนอื่นแล้วแต่ผมก็ทำไม่ได้
ทำไงดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ปล.ผมกับเธอเป็นเพื่อนห้องเดียวกันน่ะ
ปล.ขอบคุณสำหรับความคิดเห็น