หนุ่มสาวรุ่นใหม่ไฟยังไม่มอดจาก Sandbox ดำเนินเรื่องมา 10 ตอนแล้ว นอกจากเรื่องธุรกิจการประกอบการและเทคโนโลยี IT-AI ที่ทำให้คนโลว์เทคอย่างฉันเข้าใจเรื่องยากๆ ด้วยการเล่าแบบง่ายๆ แล้ว ยังได้ลุ้นรักไปกับสามตัวละครหลัก จีพยอง-ดัลมี-โดซาน ที่ถึงแม้คนดูส่วนใหญ่จะแบ่งทีมเชียร์กันไปเป็นที่เรียบร้อยโรงเรียนเขียนบทเกาหลี ฉันก็ยังมองเห็นมุมดีๆ ที่น่ารักของตัวละครหลักทั้งสาม และเรื่องราวความสัมพันธ์อันอบอุ่นของครอบครัว-มิตรสหาย-คนแปลกหน้า

น่ารักจนฉันอยากจะชมคนเขียนบทว่า เล่าเรื่องสนุก เชื่อมโยงเก่ง มีที่มาที่ไป เป็นเหตุเป็นผลรองรับตามหลักอิทัปปัจจยตา เดี๋ยวๆ ๕๕๕ กลับมาเรื่องจีพยอง-ดัลมี-โดซาน ของเรากันดีกว่า 

โดยที่ก็ยังไม่รู้หรอกว่าใครกันแน่คือพระเอกในหัวใจดัลมี คนดูกระแสรองอย่างฉัน อยากชวนมาลองมองในมุมของคนเขียนบทดูบ้างค่ะ ฉันเชื่อว่าเขารักตัวละครที่เขาสร้างมาทุกตัว อาจจะรักมากรักน้อย แต่ไม่น้อยไปกว่าคนดูอย่างเราแน่นอน ไม่ว่าจะเชียร์พระเอกที่เหมือนพระรอง หรือเชียร์พระรองที่เหมือนพระเอกก็เถอะ

ผ่านตอนที่ 10 มาแล้ว ฉันก็ยังไม่กล้าพูดว่าใครจะได้เป็นพระเอกตัวจริงของดัลมี แม้ฉันจะมั่นใจว่าคนเขียนบทเขาวางตำแหน่งแห่งที่ของ จีพยอง-ดัลมี-โดซาน มาอย่างตั้งใจให้เป็นแบบนี้ ยิ่งกระแสแบ่งทีมชัดเจน คนเขียนบทน่าจะยิ้มกริ่ม เพราะถือว่างานเขาประสบความสำเร็จ 

คนดูทีมนักพัฒนาระบบใจตุ๊มๆ ต่อมๆ ลุ้นหัวหน้าทีมกันไปเงียบๆ หงอยๆ คนดูทีมนักลงทุนก็ปวดใจและไม่ถูกใจสิ่งนี้ บนเส้นเรื่องที่พูดถึง "ทางเลือก" ของแต่ละคน ที่ฉันเคยเขียนรีวิวไว้กระทู้ก่อนหน้า เผื่อใครอยากอ่านค่ะ  https://ppantip.com/topic/40319003  

ลองคิดเล่นๆ บนเส้นเรื่องเดิม

ถ้าเขาเล่าใหม่ เปิดเรื่องมาเป็นตอนโตเริ่มเล่าจากโดซาน-ดัลมี โดซานดัลมีได้พบกันที่ Sandbox ก่อน โดยเอาเรื่องเพื่อนทางจดหมายของดัลมีมาเป็นประเด็นรอง บทบาทของจีพยองจะยังโดดเด่นอยู่ไหม

ถ้าเขาไม่ดันจีพยองออกมาก่อน ไม่ใส่ความผูกพันอย่างลึกซึ้งทางใจกับจดหมายเหล่านั้นลงไปในความรู้สึกดัลมีด้วยความเป็น "รักครั้งแรก" จีพยองในปีปัจจุบัน จะเอาอะไรไปสู้กับความ "รักแรกพบ" ของโดซานที่ทำทุกอย่างได้เพื่อความสุขของดัลมี 

ถ้าเขาไม่เขียนให้จีพยองจบความสัมพันธ์กับย่าและดัลมีตั้งแต่ 15 ปีก่อน แต่ยังติดต่อหาย่า ยังส่งจดหมายถึงดัลมี และอาจสานสัมพันธ์จนกลายเป็นความรักจริงๆ โดซานตัวจริงคงไม่ได้เจอกับดัลมีและคงไปนั่งหลังค่อมอยู่ในSilicon Valleyตามคำเชื้อเชิญของพี่อเล็กซ์ไปแล้วก็เป็นได้

ถ้ามันเป็นอย่างที่ฉันลองจินตนาการดูเล่นๆ เราจะยังดูเรื่องนี้ได้สนุกเท่าเดิมไหม เราจะได้ลุ้นกันไหมว่าใครนะที่จะได้ความรักของดัลมี เราอาจจะได้ดูซีรีส์เรื่องราวของหนุ่มสาวรุ่นใหม่ที่รักไม่ยุ่งมุ่งแต่หาความสำเร็จในชีวิตการทำงาน หรือไม่ก็เรื่องราวความรักน่าเบื่อที่เดาเรื่องได้ตั้งแต่ฉากแรกที่พระ-นางเจอกัน

มีฉันคนเดียวหรือเปล่าคะ ที่คิดว่าคนเขียนบทเก่ง และเล่าเรื่องได้สนุกมาก ทำให้เราหลงรักตัวละครของเขาได้ทุกคน แม้ว่าพวกเขาจะเป็นคู่แข่งหัวใจกันก็ตาม ความช่วยเหลือของจีพยองที่มีให้ดัลมี ความเป็นรักแรกของดัลมี ถ้าเขาไม่เขียนให้คนดูรักจีพยองได้ขนาดนี้  จีพยองจะเอาอะไรไปสู้กับความรักที่โดซานทุ่มเทให้ดัลมีในฐานะรักแรกของเขาเช่นกัน ในขณะที่โดซานไม่มีอะไรเทียบจีพยองได้เลยในความมั่นคงของชีวิตและความสำเร็จ สิ่งที่โดซานมีคือ มันสมองอันปราดเปรื่อง พร้อมเสมอที่จะยืนเคียงข้างและผลักดันคนที่รักทุกทางเพื่อสานฝันร่วมกัน 

Start-Up ของจีพยองและโดซาน อาจจะมีทางเลือกที่แตกต่างกัน
แก่นของเรื่องคือ “ทางเลือก” และทุกทางเลือกของแต่ละตัวละครย่อมมีเหตุผลอยู่แล้ว . . . สาวลึกลับคนนี้ได้กล่าวไว้ 


.
.
.

อีพี 10

เพราะว่าติดกระดุมเม็ดแรกผิด  มันจึงพลาดไปทั้งแถว นี่อาจเป็นการลงทุนที่ผิดพลาดครั้งแรกของพี่

 

กระแสลมอันโหดร้าย ที่ทำลายความมั่นใจของโดซาน . . อีกครั้ง



คำถามที่คนดูต้องการคำตอบ พวกเขาจะขยายให้หายคาใจ ๕๕๕๕



ความฝันของโดซาน 



ความจริงอันโหดร้าย



ความรู้สึกดีๆ พูดเมื่อไหร่ก็มีความหมาย แม้จะสายไปแล้ว



ความจริง เรื่องจริง ไม่โกหก



พี่ชายที่แสนดี ที่อยากเป็นมากกว่าพี่ชาย, โชคดีของจีพยองอาจเป็นครอบครัวที่ไม่ใช่หญิงคนรัก



ไม่ได้ขโมย แค่ขอยืมมาใช้ วอนอินแจกล่าว



อย่าเล่นสนุกกับความรู้สึกดีๆ ของคนอื่น



นี่ก็ไม่โกหก 



ความจริงอันโหดร้าย โลกอันโหดร้าย



ดัลมีอาจจะอยากค้นพบ ทางเลือก ด้วยตัวเองก็ได้ เธอไม่เคยเสียใจกับการเลือกของตัวเองเลย



โดซานไม่อยากสร้างทางเลือกสำหรับความล้มเหลว 



ลองเซ่นไหว้บรรพบุรุษดูไหมพี่ เผื่อโชคจะกลับมา ๕๕๕๕



แต่เจ้แกไม่ได้กินโดซานหรอก, "ใครๆ ถึงเกลียดเด็กวิศวะไง" โดซานกล่าว



ชอบเสื้อโดซาน, "LIBERTAD เสรีภาพในการพูด - อิสระอย่างมีขอบเขต" นั่นล่ะที่นายค้นพบ สิ่งที่นายต้องการที่สุดในเวลานี้