คือช่วงนี้บ้านเรามีปัญหาหนักมาก พ่อเเม่ทะเลาะกันเราเป็นคนกลาง ปัจจุบันเค้าก็ยังอยู่ด้วยกันเเต่เเค่ไม่คุยกันเท่านั้น ไหนจะเเม่ป่วยเป็นโรคร้าย ไหนจะเรื่องเงินที่พ่อเอาจะที่บ้านไปให้บ้านทางย่าอีก เเต่ก่อนเราเป็นคนร่าเริงมาก เเต่ตอนนี้เราเป็นคนเงียบเก็บกฎสุดๆ เมื่อสองปีที่เเล้วพ่อกับเเม่เราเค้าทะเลาะกัน เราก็อยู่ในสถานการณ์นะเเต่เราทำไรไม่ได้เลย เค้ามาบอกเราว่าเค้าจะเเยกกันอยู่เเต่เราก็ยื่อเค้าไว้ให้อยู่ด้วยกัน เราคิดว่าทุกอย่างถ้าใช้เวลามันก็ดีขึ้นเอง เเต่มันไม่เป็นอย่างงั้นเพราะเเม่ไปตรวจ เเม่ก็เป็นโรคร้าย เค้าทะเลาะกันอยู่ถึงปัจจุบันด้วยความที่บ้านทำธุรกิจครอบครัว จำเป็นต้องสือสารกันเค้าก็ใช้เราเป็นสือกลางในการคุยกันให้เราไปบอกพ่อ อย่างนู้น อย่างนี้ เช่นเดียวกับเเม่ บางที่พ่อก็มาบ่นเเม่ให้ฟัง เเละเเม่ก็มาบ่นพ่อให้ฟัง เราอยู่อย่างงี้ตั้งเเต่อายุ13 จนถึงปัจจุบันบ้านเราเป็นหนี้ เเม่บอกว่า เเม่จะใช้หนี้ให้หมดก็นตาย เพราะถ้าเเม่ตายพ่อต้องมีเมีย ให่มเเน่เเละพ่อก็ต้องเอาที่ดินกับบ้านไปด้วย เเต่เราไม่คิดว่าพ่อจะทำอย่างงั้นนะเพราะที่ดินที่อื่นพ่อก็โอนเป็นชื่อพี่เรา เราเริ่มหดหู่ลงเลื่อยๆ เราสังเกตุตัวเองได้เลยอ่ะว่าเเต่ก่อนเราตื่นตัวมากกว่านี้ปัจจุบัน เราใช้ชีวิตเหมือนสล๊อตเลยก็ว่าได้ เเล้วเราก็รู้สึกว่าเราไร้ค่ามากอ่ะเราอยากออก จาก รร มาช่วยที่บ้านนะเเต่เเม่ก็ไม่ให้ออก เราใช้ชีวิตอย่าง ไร้จุดหมายมาก เราว่าถ้าเราเป็นอย่างงี้ต่อไปเราต้องเป็นโรคซึมเศร้าเเน่เราควรทำไง