เริ่องมันเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 2-3 ปีค่ะ ตอนนั้นเราฝึกงาน กทม แถว bts สายสุขุมวิท ใหม่มากค่ะก็ไม่ค่อยรู้เส้นทาง 
เท่าไหร่จำได้ว่าเราเริ่มนั่งจากต้นสายหมอชิต(ในตอนนั้น) ประมาณเช้ามากๆๆ 06:00 ได้มั้งค่ะละก็เผลอหลับไปบ้างตามแบบชะนีนอนน้อย พอลืมตาขึ้นมาอีกที ชื่อสถานีก็เเปลกๆ แบบไม่คุ้นเคยจนตัดสินใจลงที่ สถานีนึง (ช่องนนทรี) ตอนนั้นเราเฟลมากเพราะฝึกงานแรกๆ และก็กลัวว่าจะโดนดุว่าสาย พยายามติดต่อเพื่อนคือไม่มีคนรับสายเลย และก็มีผู้ชายคนนึงค่ะ เดินเข้ามาทัก(เราไม่เเน่ใจว่าอายุเท่าไหร่ขอเรียกพี่เเล้วกันนะคะเพราะเค้าค่อนข้างสูง) เค้าถามว่าเราจะไปไหน เราก็บอกปลายทางสถานีไปเเล้วพี่เขาก็บอกว่า มันต้องเปลี่ยนสถานีนะ เดี๋ยวไปด้วยกันพี่จะไปหมอชิตพอดีต้องเปลี่ยนสถานีที่สยามเหมือนกัน 
เราก็แบบสบายละ ยังไงก็กลับทางถูกแน่ละเห้ย พอเราเข้ามาใน bts ก็มีคนขึ้นอยู่บ้างพอแน่นนิดหน่อย จากตอนแรกที่พี่เขาเดินเข้าไปก่อน พี่เขาก็เดินมาบยืนซ้อนเราเหมือนว่าแบบชะนีน้อยนี่ต้องหลงอีกแน่ๆ เราไม่ได้คุยไรเลยค่ะ มัวเเต่ปลื้มพี่เค้า จนถึงที่ สถานีสยาม พี่เขาก็บอกว่าต้องไปขึ้นตรงนี้นะ เพราะพี่ต้องไปอีกทาง เราก็ขอบคุณค่ะ ยิ้มๆ หันหลังกลับไป สักพัก ก็เหมือนมีคนเดินตาม พอหันไปพี่เค้าก็เดินตามมา ส่งเราจนขึ้นขบวน เรากล่าวขอบคุณพี่เค้าก็ละประตูก็ปิดลง...🙁🙁🙁🙁
ถาพจำวันนั้นจนวันนี้เรายังจำได้เลยค่ะพี่เค้าใส่เสื้อที่เทากางเกงยีนส์ สะพายกระเป๋าเป้สีน้ำตาล และก็สวมริชเเบนด์ สีเขียว-เหลืองที่ข้างซ้าย
จริงๆเราแอบเก็บภาพพี่เค้าไว้ด้วย เรามักจะเล่าความประทับใจของพี่เค้าให้คนรอบข้างฟังเสมอ จนตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ 
จริงๆก็หวังจะเจอพี่เค้าอีกค่ะ อย่างน้อยเป็น เอฟซีก็ยังดี อิอิ 
ขอบคุณทุกคนนะคะที่อ่านจนถึงตอนนี้ ☺️☺️☺️