คนเราเมื่อถือกำเนิดมา... ออกจากท้องแม่... มาเป็น ชีวิตน้อย ๆ ชีวิตหนึ่ง...

มีร่างกายและมีประจุพลังงานอยู่ภายใน... พลังงานที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายนี้ ถือได้ว่าเป็นสิ่งที่สื่อถึงความมีชีวิต
ทุกคนที่มีกายเนื้อและยังเคลื่อนไหวอยู่ในโลกนี้... ต่างก็เป็นชีวิตหลายชีวิตที่อยู่ในโลกนี้...

เป็นเหมือนดวงพลังงานที่ยังส่องแสง มากบ้างน้อยบ้าง ตามแต่พลังงานชีวิตของแต่ละคน...

...

ตราบที่เมื่อตายแล้วจริง ๆ พลังดังกล่าวย่อมดับไปจากกาย ไม่ปรากฏแสงออกมา... เหมือนไฟที่ดับสนิท หมดอายุการใช้งานอย่างนั้น...

...

เมื่อมีชีวิตอยู่ ก็ยังมีพลังงานอยู่ แม้จะเหมือนไม่มีพลังแต่ยังมีเชื้ออยู่ สามารถทำให้กลับมาโชติช่วงได้อีก แต่บางชีวิตก็อาจทำได้ยาก ได้แต่ปล่อยให้ค่อย ๆ มอดลงไป... เปรียบเสมือนหลอดไฟที่ในส่วนให้ความสว่างนั้นเสื่อมไป หากทำการซ่อม ขัดแต่ง หรือเปลี่ยนส่วนนั้น หลอดไฟนั้นก็จะกลับมาสว่างเช่นเดิม...

เมื่อมีชีวิต เท่ากับมีพลัง... ชีวิตเกิดมาพร้อมพลัง... เราอาจเรียกว่า พลังชีวิต ย่อมได้...
เมื่อไร้ชีวิต... ร่างนั้นย่อมไร้พลัง... หรือเมื่อไร้พลัง ย่อมไม่อาจมีชีวิตได้...

...

ป.ล. กระทู้นี้เกิดจากการที่ผมลองคิดเกี่ยวกับชีวิต หรือพลังงานชีวิต คิดเห็นอย่างไร มีตรงไหนไม่เห็นด้วยหรืออยากเพิ่มเติมแนะนำอะไร ก็แสดงความเห็นมาได้เลยครับ... ยินดีเป็นอย่างยิ่ง จะได้คิดให้ลุ่มลึกขึ้น ขอบคุณมากครับ