สวัสดีครับ ผมตั้งใจเขียนกระทู้นี้เพื่อเป็นวิทยาทานให้กับคนที่จะก้าวเข้าสู่กลุ่มเสี่ยงโรคติดเชื้อHIVนี้นะครับ ปัจจุบันผมได้รับการรักษาตลอดเป็นเวลา3ปีเเล้วครับ หลายๆคนบอกผมว่า โรคนี้ไม่น่ากลัวนะ กินยาอย่างสม่ำเสมอ ก็อยู่ได้เท่าคนอายุปกติ ทานอะไรได้หมด ดีกว่าเป็นมะเร็งหรือโรคที่ร้ายเเรงอื่นๆอีกนะ  บอกเเต่มุมดีๆ เเต่ใครจะรู้ละว่ามีอีกมุมหนึ่งที่เลวร้ายกว่านั้นมาก เป็นประสบการณ์ของผมเอง ไม่รู้คนมีเชื้อคนอื่นจะเป็นเหมือนผมไหม เริ่มเลยนะครับ ตอนที่ผมรู้ว่าตัวเองติดเชื้อตอนนั้นจำได้ว่าไปตรวจเลือดเพราะเพื่อนหายอดตรวจในใจคิดว่า กูไม่เป็นหรอกช่วยยอดเพื่อนไปบลาๆ ผลออกมาเป็นบวกค่าCD4=590 ซึ่งเยอะเท่าคนปกติเลย วันที่ตรวจผมต้องบินไปเที่ยวฮ่องกงคนเดียว ผมชอบการเที่ยวต่างประเทศคนเดียวครับ นั่งเครื่อง2ชม เชื่อไหมผมจิตตกนอนไม่หลับบนเครื่องบิน ผมตั้งชื่อว่าเที่ยวบินมรสุมเเล้วกันนะครับ จากนั้นเที่ยวฮ่องกงกลับมา ผมไม่ได้บอกใครเลยเเม้เเต่พ่อเเม่สักคนก็ไม่มี ผมตัดสินใจเริ่มรับยาต้าน เชื่อไหมครับว่าเหมือนผมตกนรกทั้งเป็น ยามันทำให้ผมปวดหัวมึน สายตาพร้ามั่ว สื่อสารกับใครก็ไม่รู้เรื่อง เพราะมึนยามาก จนผมต้องรีบไปหาหมอเพื่อปรึกษา สิ่งที่ได้กลับมาหมอบอกอาการอย่างนี้มันจะหายประมาณ1สัปดาห์ เเต่ผม3 เดือน กว่าจะเป็นปกติ จนผมต้องลาออกจากงานอยู่เเต่คอนโดเพื่อรักษาตัวเอง เเต่หลังจากนั้นผมก็เริ่มพบป่ะ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เเละรีบกลับบ้านต่างจังหวัดเพื่อนำพวงมาลัยมากราบไหว้เเม่ เเต่ไม่ได้บอกนะครับว่าเป็นอะไร เมื่อเรื่มปกติเเล้ว คุณคิดว่าการกินยาไม่มีผลเสียอะไรใช่ไหม สิ่งเเรกที่ผมเห็นได้ชัดเลยคือเรื่องน้ำหนัก จาก60เหลือ 51-52 กินยังไงมันก็ไม่อ้วนไม่รู้เป็นเพราะอะไร ยังไม่เครียดกับเรื่องน้ำหนัก ยามันมีผลกระทบต่อสมองทำให้ผมเป็นคนคิดช้า สมาธิสั้น เเละชอบรน เเละเมื่อผมอยู่กับเพื่อน บางทีเพื่อนพูดเรื่องนี้จบไปตั้งนานเเล้ว อยู่ดีๆผมก็พูดเเทรกเรื่องเดิมขึ้นมา เวลาคิดเเก้ปัญหาอะไรผมต้องตั้งสติอย่างมาก ผมรู้ตัวตลอดว่าผมไม่ปกติ ทำให้เพื่อนจับผิดสังเกตุผมหลายรอบ จนผมไม่กล้าที่จะไปพบปะใคร ผมเหนื่อยผมท้อกับผลข้างเคียงของยา ในความคิดผม คิดอยู่เรื่องเดียว ทำไมต้องเป็นผม ผมทำผิดอะไร อย่างมีชีวิตใหม่ อยากเรื่องเริ่มต้นไหม่ พอกินยาเริ่มเข้าปีที่สองหมอบอกไวรัสโหลดต่ำมากน้อยกว่า20 ค่าCD4ของผมก็ปกติจากนั้นเริ่มทำงานได้ เเต่ความโชคร้ายคือ หมอบอกไขมันในเลือดสูงต้องเริ่มกินยาลดไขมันในเลือด ผมตกใจมากอีเห้อะไรกันหนักหนา ตั้งเเต่เริ่มกินยาต้านผมดูเเลสุขภาพมาตลอด หมอบอกยาที่กินมีไขมัน อ้าวอีเห้ก็ให้ทำไงอ่ะ ไม่กินก็ไม่ได้ จนหมอบอกเดือนหน้าต้องเริ่มกินยาลดไขมันเเล้วนะ พอกินยาลดไขมันเจอผลข้างเคียงขอยาไปอีก ไม่รู้ว่าถ้าผมอายุเยอะจะเป็นโรคไตหรือป่าวเพราะกินยาเเรงๆเเละเยอะเกิน ผมมาเป็นวิทยาทานให้กับผู้สุ่มเสี่ยงนะครับ ขนาดผมรักสุขภาพใส่ถุงตลอดผมยังเป็นเลย มันติดง่ายมาก ต่อจากนี้ผมต้องคิดว่าทำให้ตัวเองมีความสุขในชีวิตที่เหลือ เข้าสู่ธรรมมะมากขึ้น อยู่กับเเม่ ดูเเลท่าน จะไม่ยอมให้ตัวเองไปก่อนเเม่เเน่นอน ผมสัญญากับตัวเอง ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ ถ้าใครจะปรึกษาอะไร IB ได้นะครับผมพร้อมให้คำเเนะนำ