เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา เรางอนพี่ที่เราแอบรักมา 3 ปีกว่า เพราะคิดว่าเขาทำตัวแปลกไปจากเรา ไม่ค่อยคุยกับเราเหมือนเดิม ทำตัวเหินห่าง ไม่แกล้งหยอกเราเหมือนเดิม มาคุยเฉพาะเรื่องงาน ไม่แคร์  ไม่ใส่ใจความรู้สึกเราเลย เพราะช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาเราทะเลาะกับเพื่อนร่วมงานหนักมาก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความโดนแทงข้างหลัง จากน้องคนนึงในที่ทำงาน เขาเสี้ยมให้ทุกคนเกลียดเรา มองว่าเราเป็นคนผิดทุกอย่าง ทั้งๆที่เราไม่เคยคิดร้ายกับใครเลย แต่ไม่มีใครอยู่เคัยงข้างเราสักคนเลย ซึ่งมีแต่พี่ที่เราชอบนี่เเหละที่ยังมาคุยกับเราบ้าง

  พี่เขาจะรับรู้ความรู้สึกเราตลอด เราไว้ใจแค่เขาคนเดียวแล้ว เพราะเวลาเราท้อ เราเครียดเราจะระบายให้เขาฟังบ้าง แต่ในวันนั้นเราเห็นพี่เขาไปพูดคุยเฮฮากับคนกลุ่มนั้น เราก็เข้าใจแหละว่าเขาคุยได้กับทุกคนเขาไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้เลย  แต่ตอนนั้นเราควบคุมอารมย์ไม่ได้เมื่อพี่เขาเดินมาหาเรากลัวจะหลุดคำพูดไม่ดีออกมาใส่เขา  เราก็เลยเดินหนีไปเลย เพราะวันนั้นเราเครียดและสติหลุดมากๆ 
     วันนั้นทั้งวัน พี่เขาก็เงียบๆไป จนเย็นวันนั้นเราก็เลยไลน์ไปถามว่าทำไมถึงเปลี่ยนไป และก็บอกรักไป พี่เขาก็อ่าน และคำตอบของพี่เขามันทำเราเจ็บมากๆ พี่เขาไม่เคยเข้าใจเราเลย ไม่ถามว่าเราเป็นอะไร แต่ตัดสินเราว่าเราไม่มีเหตุผลและไม่ตอบเลยว่าเขารู้สึกยังไงกับเรา คือเรารับได้ถ้าเขาตอบมาว่าไม่ได้ชอบแบบคนรัก หรือรู้สึกยังไงกับเรา เรารับได้กับทุกคำตอบ ไม่อยากสำคัญตัวเองผิดไปอีกแล้ว และตั้งแต่วันนั้นเราก็ไม่คุยกันอีกเลย เราร้องไห้ทุกวัน ทรมานกับความว่างเปล่ามาก สับสนไปหมด
     จนถึงวันศุกร์เราทนไม่ไหว ก็เลยเขียนความรู้สึกทั้งหมดในใจส่งผ่านไลน์ไปขอโทษในทุกๆเรื่องที่ทำตัวแย่ๆเพราะเราเองก็มีส่วนผิด และก็บอกว่าเราจะตัดใจจากเขา คิดกับเขาแค่พี่ในที่ทำงานให้ได้ ซึ่งเรายอมลดอีโก้ของตัวเองลง แต่คำตอบของเขาก็ทำเราแปลกใจ เพราะเขาตอบว่าเขาไม่ได้โกรธเลย เขาแค่รอวันจันทร์นี้ถ้าเราไม่ทักไปก่อนเขาค่อยทักมา และก็มองข้ามเรื่องที่เราชอบเขาไปอีก เราก็แค่สงสัยว่าคำตอบที่เขาตอบมามันจริงไหม และเราต้องทำตัวยังไงในวันพรุ่งนี้ เขารู้เเล้วว่าเราชอบเขา เราทำตัวไม่ถูกเลย ทุกวันนี้ไปทำงานไม่มีความสุขเลย จิตใจแย่มากๆ