ขอเกริ่นก่อนนะครับ
เรื่องราวคร่าวๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนนี่ผมอยู่ ม.4
คนที่ผมแอบชอบเนี่ยเป็นเพื่อนห้องเดียวกัน ตอนขึ้นม.4 เป็นช่วงโควิด รร.จึงไม่มีการเรียนปูพื้นฐานพอเปิดเทอมปุ้บก็ต้องมาเรียนเลยไม่มีการแนะนำตัวเพื่อนในห้อง ไม่มีกิจกรรม Ice breaking คนในห้องจึงไม่รู้จักกันมากนักแถมยังต้องแยกเรียนห้อง A กับ B อีก แต่โชคดีที่เธอก็อยู่ห้องAเหมือนกันกับผม แต่ตอนนั้นผมก็ยังไม่รู้จักหรือชอบเธอนะแค่เห็นละรู้สึกว่าเธอสวยดีผมนั่งหลังห้องส่วนเธอนั่งอยู่ประมาณตรงกลางตอนเรียนผมก็แอบมองเธออยู่บ่อยๆ จนอยู่มาวันหนึ่งทางรร.มีกิจกรรมวิชาการ ตอนอบรมเนี่ยทุกคนก็จะได้ป้ายคล้องคอเป็นชื่อตัวเองและแบ่งกลุ่มกันไปในแต่ละฐาน ผมไม่ได้อยู่กลุ่มเธอหรอกครับแต่ว่าโชคดีที่ 1ฐานต้องเข้า2กลุ่ม ตอนนี่ละครับที่ทำให้ผมได้คุยกับเธอ เธอเป็นคนเข้ามาทักทายผมก่อนโดยสกิดตัวผมพร้อมทั้งชูป้ายชื่อเธอขึ้นและก็ทำภาษามือแบบว่าให้ผมหันป้ายชื่อผมให้เธอดูหน่อย(ในตอนนั้นป้ายชื่อผมมันพลิกไปด้านที่ไม่เขียนชื่อใว้หนะ) บอกตรงๆว่าผมตกหลุมรักเธอตั้งแต่ตอนนี้ละครับ (คือผมเป็นคนที่ไม่คิดว่าจะมีคนเข้ามาทักทายผมก่อนเลย ด้วยส่วนตัวแล้วเป็นคนค่อนข้างสุภาพและเป็นสุภาพบุรุษเกินไปแบบว่าเวลาเดินก็จะพยายามไม่ให้โดนตัวผู้หญิงอะทำให้คนอื่นไม่กล้าเข้าหา) วันถัดมามีเรียนคอมปกติแล้วต้องนั่งตามเลขที่แต่คอมที่ผมนั่งดันเปิดไม่ติดจึงต้องย้ายไปนั่งข้างหลังสุดแต่โชคดีมากที่แถวก่อนหลังสุดเป็นเครื่องที่เธอนั่ง เธอเข้ามาทักทายผมสอนผมสร้างโฟลเดอร์(แต่อันที่จริงผมเก่งคอมสุดๆเลยนะแค่แสร้งไม่เป็นไปงันแหละ555) พอค่ำวันนั้นเธอก็แอดเฟสผมมาแต่ก็ไม่ได้ทักอะไรกัน วันถัดมาตอนเย็นเป็นตอนที่ฝนตกแรงมากทางกลับบ้านของผมต้องข้ามไปนั่งวินอีกฝั่งของรร.ผมก็ข้ามไปกับเพื่อนๆและไม่รู้ว่าบังเอิญรึฟ้าลิขิต555ดันเจอเธออยู่กับเพื่อนเหมือนกันที่โชคดีไปใหญ่คือเพื่อนผมและเพื่อนเธอขึ้นสองแถวเพื่อกลับบ้าน ทำให้ผมและเธออยู่ด้วยกันสองต่อสองท่ามกลางฝนที่กำลังตกเราคุยคุยกันอยู่สักพักวินก็มาผมเลยกลับบ้านไปก่อน หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เรื่องที่คุยกันก็มีแต่เรื่องการบ้านทั้งนั้นเลยผมไม่เคยทักไปคุยเล่นแบบว่า "ทำไรอยู่" "กินข้าวรึยัง" เลย แน่นอนว่าเธอก็ไม่ได้ทักมาคุยเล่นกับผมเช่นกัน อ้อผมเป็นคนค่อนข้างใช้คำสุภาพ เธอเวลาคุยแชทกับผมเธอก็ใช้คำสุภาพเช่นกัน เวลาเราคุยกันเราจะเรียกอีกฝั่งว่าคุณตามด้วยชื่อเล่นตลอด คำทักทายเปิดบทการสนทนาก็จะเป็น สวัสดีค่ะ-ครับ คุณ... แล้วแต่ว่าใครทักมาก่อนละก็ตามด้วยปัญหาหรือสิ่งที่จะถามเป็นแบบนี้ตลอด พอมันเป็นแบบนี้ตลอดสิ่งที่จะคุยเล่นกันก็จะเป็นเรื่องงานซะส่วนใหญ่ คนอื่นอาจคิดว่าแปลกแต่ใช่ครับมันก็แปลกจริงๆแหละแต่นี้คงเป็นเรื่องปกติสำหรับผมแล้ว เธอมักจะเป็นฝ่ายทักมามากกว่าส่วนใหญ่ก็มาถามการบ้าน ผมว่าผมฉลาดขึ้นเพราะเธอเนี่ย555
นิสัยของเธอ เธอเป็นคนเฟรนลี่แบบมากๆๆๆๆเพื่อนเธอก็เยอะมากเช่นกัน เธอเป็นผู้หญิงที่ผมไม่เคยได้ยินเธอพูดคำหยาบเลย
เธอสูงเกือบเท่าผม(ผมสูง 170 หนัก60)และหุ่นเธอค่อนข้างดูดีเธอผิวขาวด้วย
ส่วนผมนั้น ผมเป็นคนที่หน้าดูไม่น่าเข้าหาแบบหน้าดูเข้มอะครับคิ้วหนาผิวไม่ได้ดำมากออกแดงหน่อยๆ
ตอนผมสารภาพรักกับเพื่อนห้องเดียวกัน
ผมสารภาพไปเพราะนึกว่าเธอคุยอยู่กับเพื่อนอีกคนในห้อง555
ตอนพิมพ์ไปบอกเธอก็ประมาณว่า
-ผม:สวัสดีครับคุณ... ตามด้วยอิโมจินารักๆ
-เธอ:คะคุณ...
-ผม:คุณ...คุยๆอยู่กับ(ชื่อผช.อีกคนในห้อง)ใช่ใหมครับ
-ผม:ผมชอบคุณ...ครับ
-ผม:แต่ผมไม่อยากไปขวางคุณทั้งคู่
-ผม:ช่วยปฏิเสธผมทีครับได้ยินจากปากคุณแล้วผมทำใจได้มากกว่าหนะ (งงใช่ใหมละทำไมผมถึงขอให้เธอปฏิเสธผมก็งงตัวเองตอนนั้นเหมือนกัน)
-ผม:ขอบคุณครับ
หลังจากนั้นผมก็ปิดแชทไปทำใจครึ่งชั่วโมงค่อยเปิดอ่านคำตอบของเธอ
-เธอ:ใครบอกคะ
-เธอ:คือว่าเราว่าคุณ(ชื่อผม)ดีมากเลยค่ะ
-เธอ:เราไม่ได้ไม่ชอบคุณ...นะคะ
-เธอ:แต่เรานิสัยไม่ดีค่ะ
-เธอ:จริงๆเรายังไม่อยากอะไรกับใครเลย
-เธอ:เพราะเราพึ่งม.4
-เธอ:ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาเราจะมองหน้ากันไม่ติด
-เธอ:เรายังต้องอยู่ด้วยกันไปอีกหลายปี
-เธอ:นี้พึ่งเริ่มต้น
เธอตอบผมมาแบบนี้
ผมก็ตอบเธอกลับว่าผมเข้าใจเธอก็บอกว่าไม่แนะนำให้ผมมาด้านนี้จริงๆมันจะแย่ถึงแย่ทีสุด และก็ย้ำว่าไม่ได้ไม่ชอบผม
หลังจากนั้นเราก็ทำความเข้าใจกันเคลียร์เรื่องเข้าใจผิดต่างๆ เธอกลัวว่าผมจะตีตัวออกห่างเธอไป ผมก็บอกเธอไปว่าผมจะไม่ทำแบบนั้นแน่นอน
นี่ก็ผ่านมาเกิน1เดือนแล้วหลังจากที่ผมสารถาพรักผมก็ยังคุยกับเธออยู่เป็นปกติแต่ถึงแม้โดนปฏิเสธมาแล้วผมก็ยังชอบเธออยู่อาจชอบมากขึ้นด้วยซ้ำ
ผมอยากถามพี่ๆชาวพันทิปว่า
-ยังพอมีโอกาสใหมครับที่เขาจะคบกับผมอาจเป็นตอนเรียนจบม.6 ตอนเข้ามหาลัยหรือตอนทำงาน
-ถ้าไม่มีโอกาสแล้วผมควรจะตัดใจยังไงดีในเมื่อต้องไปรร.และเจอเธอทุกวัน
ปล.ขอบ่นหน่อยนะครับเวลาเห็นผช.บางคนในห้องไปแกล้งหยอกเล่นกับเธอแล้วรู้สึกอิจฉาไอคนนั้นมากเลยได้โดนตัวเธอด้วยTT (เพราะส่วนตัวทางบ้านสอนไม่ให้ฉวยโอกาสโดนตัวผญ.หรือรังแกผู้หญิง นี่แปลกปะครับ)
หวังต่อหรือตัดใจ?
เรื่องราวคร่าวๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนผมสารภาพรักกับเพื่อนห้องเดียวกัน
ผมสารภาพไปเพราะนึกว่าเธอคุยอยู่กับเพื่อนอีกคนในห้อง555
ตอนพิมพ์ไปบอกเธอก็ประมาณว่า
-ผม:สวัสดีครับคุณ... ตามด้วยอิโมจินารักๆ
-เธอ:คะคุณ...
-ผม:คุณ...คุยๆอยู่กับ(ชื่อผช.อีกคนในห้อง)ใช่ใหมครับ
-ผม:ผมชอบคุณ...ครับ
-ผม:แต่ผมไม่อยากไปขวางคุณทั้งคู่
-ผม:ช่วยปฏิเสธผมทีครับได้ยินจากปากคุณแล้วผมทำใจได้มากกว่าหนะ (งงใช่ใหมละทำไมผมถึงขอให้เธอปฏิเสธผมก็งงตัวเองตอนนั้นเหมือนกัน)
-ผม:ขอบคุณครับ
หลังจากนั้นผมก็ปิดแชทไปทำใจครึ่งชั่วโมงค่อยเปิดอ่านคำตอบของเธอ
-เธอ:ใครบอกคะ
-เธอ:คือว่าเราว่าคุณ(ชื่อผม)ดีมากเลยค่ะ
-เธอ:เราไม่ได้ไม่ชอบคุณ...นะคะ
-เธอ:แต่เรานิสัยไม่ดีค่ะ
-เธอ:จริงๆเรายังไม่อยากอะไรกับใครเลย
-เธอ:เพราะเราพึ่งม.4
-เธอ:ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาเราจะมองหน้ากันไม่ติด
-เธอ:เรายังต้องอยู่ด้วยกันไปอีกหลายปี
-เธอ:นี้พึ่งเริ่มต้น
เธอตอบผมมาแบบนี้
ผมก็ตอบเธอกลับว่าผมเข้าใจเธอก็บอกว่าไม่แนะนำให้ผมมาด้านนี้จริงๆมันจะแย่ถึงแย่ทีสุด และก็ย้ำว่าไม่ได้ไม่ชอบผม
หลังจากนั้นเราก็ทำความเข้าใจกันเคลียร์เรื่องเข้าใจผิดต่างๆ เธอกลัวว่าผมจะตีตัวออกห่างเธอไป ผมก็บอกเธอไปว่าผมจะไม่ทำแบบนั้นแน่นอน
นี่ก็ผ่านมาเกิน1เดือนแล้วหลังจากที่ผมสารถาพรักผมก็ยังคุยกับเธออยู่เป็นปกติแต่ถึงแม้โดนปฏิเสธมาแล้วผมก็ยังชอบเธออยู่อาจชอบมากขึ้นด้วยซ้ำ
ผมอยากถามพี่ๆชาวพันทิปว่า
-ยังพอมีโอกาสใหมครับที่เขาจะคบกับผมอาจเป็นตอนเรียนจบม.6 ตอนเข้ามหาลัยหรือตอนทำงาน
-ถ้าไม่มีโอกาสแล้วผมควรจะตัดใจยังไงดีในเมื่อต้องไปรร.และเจอเธอทุกวัน
ปล.ขอบ่นหน่อยนะครับเวลาเห็นผช.บางคนในห้องไปแกล้งหยอกเล่นกับเธอแล้วรู้สึกอิจฉาไอคนนั้นมากเลยได้โดนตัวเธอด้วยTT (เพราะส่วนตัวทางบ้านสอนไม่ให้ฉวยโอกาสโดนตัวผญ.หรือรังแกผู้หญิง นี่แปลกปะครับ)