ที่ต้องตัดสินใจถามความคิดเห็นจากเพื่อนๆ หลายๆ คนพันทิป เพราะตอนนี้รู้สึกเครียดมากกับความรู้สึกของตัวเอง

และเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าจะจัดการกับความรู้สึกของตัวเองยังไงดี ถึงจะเรียกว่าทำดีที่สุดแล้วในตอนนี้

เรื่องเกิดขึ้นมาหลายครั้งที่จับได้ว่า แฟนแอบคุยกับแฟนเก่า เพราะแอบดูมือถือตอนที่แฟนกำลังเมาและหลับอยู่

ครั้งแรกที่จับได้ว่าแฟนคุยกับแฟนเก่า:

ตอนนั้นเราเพิ่งคบกัน เขายังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เขายังรักแฟนเก่าอยู่ แต่เรา (หมายถึง เจ้าของกระทู้เอง) ก็เป็นคนดีนะ เขารู้สึกดีรู้สึกผูกพัน

แฟนเก่าเขาทักแชทมา Happy Birthday ตอนนั้นเราจำได้ว่า เราตั้งใจเซอร์ไพร์สเขาเป็นคนแรก เที่ยงคืนวันเกิดเขาเราทักไปก่อนแฟนเก่าแฟนเราด้วยซ้ำ

แต่เขากลับรอข้อความ Happy Birthday จากผู้หญิงคนนั้น และตอนบ่ายหลังเลิกงาน เราซื้อเค้กไปให้เขาด้วย แต่เขานัดเจอและรับของขวัญจากแฟนเก่า

ตรงนี้เราเสียใจมากนะ แต่ทำได้แค่ร้องไห้ แต่ก็ร้องหนักมาก

เขาก็ถามนะ จะเอายังไง ถ้าคบกันเขาจะทำเราเสียใจ แต่เราเลือกเอง เลือกแล้วว่าจะคบกับเขาต่อ ครั้งนี้ก็ปล่อยผ่านไป

ครั้งที่2: 

เขาแอบไปเจอกันมา ไปทานข้าวกัน แต่ก็ไปกลับกลุ่มเพื่อนๆ ของเขานะ เพราะทั้งผู้หญิงแฟนเก่าและแฟนเรา เป็นเพื่อนเที่ยวเพื่อนกินเหล้ากรุ๊ปเดียวกัน

วันนั้นวันเกิดผู้หญิงคนนั้นค่ะ เขาไปโดยที่ไม่บอกเราเลย พอเรารู้ก็บอกว่าไม่อยากบอก เพราะถ้าบอกเราจะเสีบใจ ซึ่งมันก็จริง

เราเสียใจนะ ทั้งเจ็บทั้งจุกไปหมด เราตัดสินใจคุยกับแฟนค่ะ เราถามเขาถ้าผู้หญิงคนนั้นกลับมาเขาจะกลับไปคบกันมั้ย? คำตอบคือใช่ กลับไปคบ

แต่แฟนก็บอกเราตลอดนะเรื่องของเขากับผู้หญิงคนนั้นมันเป็นไปไม่ได้แล้ว เราถามเขาเหมือนเดิม รักเรามั้ย เขาก็ตอบเหมือนเดิม

คือผูกพันมากกว่า ถ้าหายไปก็เหมือนขาดอะไรในชีวิตไป มันเป็นแบบนั้น ความรู้สึกของเขาในตอนนั้น

แต่ที่เราเจ็บใจคือ ผู้หญิงก็มีแฟนแล้ว และแฟนเราก็มีเราแล้ว แต่ก็ยังแอบคุยกันกัน เขาขอโทษนะ เราก็เหมือนเดิมร้องไห้และให้โอกาสค่ะ

เราถามว่าผู้ชายของผู้หญิงคนนั้นรู้มั้ย แฟนเราก็บอกว่าไม่รู้ เราจึงตอกกลับไปนะ ถ้าแฟนผู้หญิงคนนั้นรู้ก็คงเสียใจไม่ต่างจากเราเหมือนกัน

แฟนเราก็เงียบไป สุดท้ายก็ไม่ได้เลิกกันค่ะ เค้าเลือกเรา และยังคบกันเรื่อยๆ มา จนในที่สุด เหตุการณ์นี้มันก็วกกลับมาหาเราอีกครั้ง

ครั้งที่3: 

ครั้งนี้เราเสียใจมากและพร้อมจะปล่อยมือเขาทันที เราเสียใจจนเหนื่อยและอยากพอแล้วกับความรักครั้งนี้

เช่นกันเราเปิดอ่านแชท ประโยคทักทายเหมือนวันนั้นเมื่อ 2ปีที่แล้ว

ผู้หญิงทักมา Happy Birtday แฟนเรา แล้วข้อความที่แฟนเราตอบกลับคือ

ยังรักมาตลอด แต่ทำอะไรไม่ได้ 2ปีที่ผ่านมาเขาคงรอมากไป เขาเสียใจ แล้วสองคนนั้นก็ไปกินข้าวกัน แต่เราคือไม่รู้อะไรเลย

เราอ่านแล้วเราปล่อยโฮค่ะ คือร้องและร้องหนักมาก เราไม่เอาแล้วนะ พอแล้วๆ อยากกลับไปคบกันอยากทำอะไรก็เอาเลย เราตัดใจละเราไม่อยากเจ็บแล้ว

แต่แฟนเราคือไม่ยอม เขาขอโทษ เขาจะทำทุกอย่างให้มันดีขึ้น เขาอยากให้เป็นเหมือนเดิม อยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม

แต่ใจเรานี่พังมาก พังมากจริงๆ เราขอห่างกัน เขาถามห่างแบบไหน เราบอกคือไม่คุยไม่ติดต่อไม่อะไรเลย เขาบอกเขาจะโทรหาถึงเราไม่รับเขาก็จะโทร

เราก็เลยบอกว่าไม่ต้องการรับรู้อะไรเลย ไม่ต้องคุยกันเลย ไม่ติดต่อไม่อะไร เขาบอกให้แค่ 3วัน แต่เราบอกตอบไม่ได้เมื่อไหร่ไม่รู้ ถ้าพร้อมจะโทรหาเอง

ก่อนหน้านั้นเรามีตัวเลือกให้เขา ถ้าเลือกแฟนเก่าเขาก็ยังติดต่อผู้หญิงคนนั้นก็ได้นะ แต่เราจะหายไปจากชีวิตเขาทันที เขาจะไม่มีวันได้เจอเราอีกเลย

คือเราไปจริงนะ เราแค่ถามให้เขาเลือก แต่จริงๆ เราเลือกให้เขาแล้ว คือเราไม่เอาแล้ว

** ** *ที่จริงเกมมัน over นานแล้วนะ แต่ที่จัดการความรู้สึกไม่ได้คือ สุดท้ายเราก็ไม่ได้เลิกกัน เขาสัญญาจะปรับปรุงตัวทุกอย่าง

เขาไม่อยากเห็เราเสียใจอีก แต่ความรู้สึกเรานี่สิ มันไม่เหลือความเชื่อใจให้เขาอีกเลย มันระแวงมันกลัวไปหมดทุกอย่าง

แม้ว่าทุกวันนี้เราทำเหมือนไม่มีอะไร แต่ทุกครั้งเราแอบร้องไห้นะ เราเคยถามตัวเองว่า ทำไมเขาไม่รักเราเลย ทำไมเขารักแต่แฟนเก่าทั้งๆที่คบกับเรา

เรายังไม่รู้เลยว่าทุกวันนี้เราคบกับเขาเพราะอะไร ทั้งๆที่ความรักมันหมดไปนานแล้ว มันมีแต่ความเสียใจที่อยู่กับเราทุกวัน

เราตอบคำถามให้ตัวเองไม่ได้เลย มันเหมือนมีเส้นบางๆ ดึงความสัมพันธ์นี้อยู่ ดึงไว้เพื่อรอมันขาดจากกันจริงๆ หรือดึงไว้ให้เราอยู่ด้วยกันแบบนี้ต่อไป

เราไม่เคยอดทนอะไรมากมายขนาดนี้เลย แต่เรากำลังอดทนเพื่ออะไร เพื่อใคร ทำไม หรือเราทนคบไปทำไม ทั้งๆ ที่มันก็มากพอแล้วสำหรับเรา