ผมคบกับแฟนมาเกือบสามปี (ยังไม่ได้มาใช้ชีวิติอยู่ร่วมในบ้านหลังเดียวกันนะครับ แต่ไปมาหาสู่กันประจำ เจอกันเกือบทุกวัน)  ตั้งแต่คบกันมาเขาไม่เคยเปิดเผยสถานะผมกับใครนะครับ  ผมอายุต่างกันประมาณเกือบยี่สิบปี  ผมรักและซื่อสัตย์ จริงใจกับเขามากๆ จนมาวันหนึ่ง (เกือบครบรอบสามปีที่เราคบกันมา) เขาโกหกผมว่าจะไปหาหมอ ซึ่งผมเองเลิกงานเสร็จก็ตามไปที่โรงพยาบาลแต่กลับไม่เจอแล้วพยายามโทรหาเขายังไงก็ไม่ยอมรับสายผมเลย แต่พอผมขับรถผ่านร้านอาหารแห่งหนึ่งผมเห็นรถเขาจอดอยู่เลยขับเข้าไปเจอเขาอยู่กับผู้ชาย (ผู้ชายที่เขาเคยเล่าให้ฟังว่าไปเจอกันที่งานเลี้ยงแห่งหนึ่งแล้วเขามาสนใจ แต่ผมก็เคยขอให้เขาไม่ต้องติดต่อ) ผมเลยเดินเข้าไปคุยซึ่งฝ่ายหญิงไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว ผมยอมรับว่าโกรธมากเลยขับรถออกมา หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้โทรมาหรือติดต่อมาเพื่ออธิบายอะไรเลย ผมเสียใจมากๆจนประมาณสามวันต่อมาผมทนคิดถึงเขาไม่ได้เลยติดต่อไป เขาอธิบายว่าแค่นัดกันเพื่อเลี้ยงเพราะแพ้พนันอะไรบางอย่างเท่านั้น  แต่ผมเห็นไลน์เขาติดต่อกันตลอดตั้งแต่วันเกิดเรื่อง (แต่เขาไม่ติดต่ออะไรผมเลย) ผมก็พยายามขอคืนดีแต่กลับโดนว่าเป็นคนไม่มีสติไร้เหตุผล ขอห่างๆกัน แล้วหลังจากนั้นเราคิดถึงเรารักเขามากเราก็ทักด้วยความเป็นห่วงเป็นใยเหมือนที่เราเคยทำทุกวันแต่เขาก็ไม่ค่อยตอบจะตอบทีก็เกือบข้ามวันแล้วเราก็ไม่ค่อยได้เจอและเขาเองก็ไม่ค่อยติดต่ออะไรมาเลย  จนผมเองพยายามตัดใจคิดว่าเขาคงหมดรักเราแล้วจริงๆ เราก็เริ่มไม่ค่อยทัก (แต่ในใจโคตรคิดถึง) ยอมรับว่าทุกข์ทรมานมากๆ แล้วเขาก็ไม่ค่อยติดต่ออะไรมาเลย  จนมาวันหนึ่งผมเริ่มมีคนเข้ามาคุยแล้วเขากลับมาหาแล้วเจอผู้หญิงคนใหม่บนบ้านผม เขาบอกว่าเขามาเพื่อขอโอกาสคืนดีด้วย
ประเด็นของผมคือมันจะมีโอกาสเป็นไปได้จริงเหรอครับที่เราจะกลับมาเป้นเหมือนเดิมได้ (ผมรักเขามากนะ แต่ผมไม่มีความไว้ใจเขาเหมือนเดิมเลย) คนใหม่ยังไม่ได้มีอะไร ยังไม่ได้บอกว่ารักหรือคบกันนะครับ
ประเด็นที่สองคือเขาจะมีความรู้สึกรักผมจริงรึเปล่าเพราะเขามาเห็นผู้หญิงคนอื่นบนบ้านผม (เขาจะลืมเหตุการณ์วันนั้นได้จริงรึเปล่า) เขากลับมาบอกรักผม ขาดผมไม่ได้ ผมจะสามารถเชื่อใจเขาได้จริงรึเปล่า (ผมกลัวโดนนอกใจอีก ผมระแวง)
สรุปคือผมจะใช้ชีวิตด้วยกันกับเขาได้จริงหรือไม่?
ปล.ต้องขออภัยที่เรื่องราวมันยาวแต่อยากให้เข้าใจรายละเอียดและเรื่องราว แล้วผมควรกลับไปให้อภัยเขาแล้วเดินไปด้วยกันต่อได้จริงรึเปล่า