ก่อนอื่นขอเกรินไว้ก่อนนะคะ
อาการนี้เกิดขึ้นจริงกับคุณยายเราเอง
อาการคือแกจะไม่เป็นตัวของตัวเอง(คล้ายผีเข้า)
เราคิดว่าอาการใกล้เคียงเลย เพียงแต่แกจะเป็นชั่วขณะแล้วหายประมาณ3-5นาที แบบคุยๆกันอยู่ดีๆแกนิ่งเงียบ เหม่อลอย กัดฟัน(เหมือนเคี้ยวอะไรในปาก) พอเอาพระมาคล้องคอก็หาย จะเป็นตอนแกลืมพระห้อยไว้ที่อื่น แกจะลืมใส่หลังอาบน้ำ เราพยายามคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องของผีเข้า คิกว่ามันเป็นแค่โรคบางอย่างแค่นั้น พักหลังๆแกเป็นบ่อย เราอยากพาไปหาหมอแต่ที่บ้านเชื่อสนิทว่าเป็นอาการผีเข้าแล้วพาไปหาแต่พระ ที่ต้องไปหาพระ เพราะ...ย้อนไปเมื่อตอนเราเรียนประถม10กว่าปี ยายแกเคยโดนผีเข้า(อันนี้คือเข้าจริงๆ) แล้วเราเป็นเด็กเพิ่งเคยเห็น เราก็ตกใจเพราะคนที่เล่นอยู่ด้วยกันกับแกบอกว่า ยายเป็นอะไรไม่รู้มาดูหน่อย ทั้งพ่อแม่และตาขับรถออกมาทุ่งนา(ยายเลี้ยงวัวอยู่กลางทุ่ง)แล้วเจอยายแบบบ่นพึมพัมพูดเสียงไม่ใช่ยาย แล้วพอชาวบ้านบอกออกไป ก็ไม่ยอมออก ไกลเกลี่ยเป็นชั่วโมง ก็ไม่ยอมออก จนได้เอารถกะบะมาใส่ไปหาหมอธรรมอีกหมู่บ้านนึ่ง ระหว่างทางเหมือนสติแกจะหลับมา ทั้งเป็นตัวเองทั้งเป็นคนอื่น(ที่บ้านเรียกว่ามันโดดเข้าโดดออก) พอไปถบ้านหมอธรรมก็ไม่อยู่ต้องรอแกให้เด็กไปตาม ระหว่างรอแกก็เริ่มก้าวร้าวไม่ยอมออกบอกให้พากลับ พวกเราก็ทั้งด่าทั้งขู่สารพัดเพื่อฆ่าเวลา รอไม่นานหมอธรรม(หมอผี)ก็มาถึง
แกมาถึงก็ขึ้นไปไหว้พระแล้วเอาสายสินมาพันรอบตัวยาย มีไม้เท้าอีกอันแกเคาะหัวยายแล้วถามว่าเป็นใครมาได้ยังไง มันไม่ยอมตอบ หมอธรรมจึงบอกให้คนหากะลามาคลุมหัวจะโกนผมจะได้รู้ว่าเป็นใคร(ตามความเชื่อคือถ้าโกนกะลาปอบตัวจริงจะโดนโกนผมไปด้วย ทำให้จับตัวได้ว่าใครเป็นปอบ) ตอนนั้นมันก็สารภาพเอง(เป็นคนในหมู่บ้าน) บอกชื่อตัวเอง) แล้วทำไมถึงมาสิงเขา มันก็บอกว่าเห็นยายนอนอยู่ มันออกมาทุ่งนามารับจ้างใส่ปุ๋ยเลยมาเจอยาย(ปอบที่อาศัยอยู่ในร่างคนทรงเลยโดดเข้ายาย) จากนั้นหมอธรรมก็ท่องคาถาของแกพึมพัมอยู่พักนึ่งแล้วก็เอาไม้เคาะหัวยายแล้วเอาไม้นั้นตีๆเหมือนต้อนอะไรสักอย่างต้อนออกไปทางประตู ยายก็ได้สติกลับคืนมา แล้วถามพามานี่ทำไม?
นี่แหละค่ะ อาการทั้งหมดมันเกิดจากตรงนี้หรือเปล่าไม่แน่ใจเพราะหลังจากอาการผีเข้ามาหลายปี จนเราขึ้นมัธยมแกเพิ่งจะมาเป็นอีก คือเป็นอาการไม่เป็นตัวของตัวเอง แล้วสักพักก็หาย
แล้วพักนั้น ยายคนที่เป็นปอบชอบมาเล่นบ้านเราด้วย ไม่นานแกก็ตาย(เห็นคนพูดว่าปอบกินแกเองเพราะรักษาของไม่ได้) ตั้งแต่ยายคนนั้นตาย ยายเราก็ไม่เป็นอาการนั้นอีกเลย จนมาเริ่มเป็นอีกตอนเราเรียนมหาลัย(มาเรียนไกลจากบ้านไม่ได้อยู่กับยายแล้ว)
แม่ก็บอกยายเป็นอีกแล้ว และพาไปหาพระแล้ว พระเอาตะกรุดให้ใส่ คืออันปัจจุบันนี่แหละค่ะ คือถ้าแกลืมใส่แกจะมีอาการนั้น เป็น3-5นาทีก็หาย เราว่าไม่น่าใช่ผีเข้า เพราะแกไม่พูด แต่แกเหม่อลอย แต่งงที่ว่าทุกครั้งที่เป็นคือแกจะลืมแขวนตะกรุดเพราะถอดอาบน้ำ ใส่ผ้าถุงเอาคลุมหัวไม่ได้ พอเอาตะกรุดมาแขวนคอแกก็หาย ตอนนี้งงว่าควรพบหมอคนหรือพบหมอผี?? เรื่องทั้งหมดก็มีเพียงเท่านี้ ใครเคยเจอแบบนี้หรือมีคนรู้จักเป็นลักษณะนี้บ้าง ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ แล้วคนอื่นเขาอาการเป็นยังไง