เรารู้สึกมีอะการแปลกคะ
เราเกลียดความวุ่นวายเกลียดคนเยอะไปบางทีถึงขั้นปวดหัวและร้องไห้เลยคะ เราแบบเข้ากับคนง่ายแต่แบบพูดกับใครไม่ได้นานๆคะ...แบบขัดบรรยากาศพวกเขา
เราปวดหัวตลอดเวลาเคยฆ่าตัวตายแต่ไม่ตายตอนนั่นเราดิ่งมากคะเครียดปวดหัวร้อนในตัว จบที่กินยาแพ้อากาศแตาก็นะคะ เราคงดวงไม่ถึงฆาต เลยไม่ตายสุดท้ายนอนหายใจผงาบๆเลยคะ
บางทีเราก็กินเยอะมากกินแบบไม่มีอิ่มเลยคะ แต่เราไม่ได้อ้วนหรือโดนบูลลี่เรื่องน้ำหนักนะคะไม่ได้เครียดเรื่องหุ่น
แต่แค่รู้สึกว่าอะไรนิดหน่อยก็ร้องไห้ เครียดตลอดทุกเวลา
เราไม่ชอบอยู่บ้านและไม่ไว้ใจใครเลยคะ
โรคประสาท
เราเกลียดความวุ่นวายเกลียดคนเยอะไปบางทีถึงขั้นปวดหัวและร้องไห้เลยคะ เราแบบเข้ากับคนง่ายแต่แบบพูดกับใครไม่ได้นานๆคะ...แบบขัดบรรยากาศพวกเขา
เราปวดหัวตลอดเวลาเคยฆ่าตัวตายแต่ไม่ตายตอนนั่นเราดิ่งมากคะเครียดปวดหัวร้อนในตัว จบที่กินยาแพ้อากาศแตาก็นะคะ เราคงดวงไม่ถึงฆาต เลยไม่ตายสุดท้ายนอนหายใจผงาบๆเลยคะ
บางทีเราก็กินเยอะมากกินแบบไม่มีอิ่มเลยคะ แต่เราไม่ได้อ้วนหรือโดนบูลลี่เรื่องน้ำหนักนะคะไม่ได้เครียดเรื่องหุ่น
แต่แค่รู้สึกว่าอะไรนิดหน่อยก็ร้องไห้ เครียดตลอดทุกเวลา
เราไม่ชอบอยู่บ้านและไม่ไว้ใจใครเลยคะ