อยากรู้ว่าอาการแบบนี้มันคือโรคอะไรหรอคะแบบ
เราไม่ชอบคนเยอะๆ ชอบอยู่คนเดียว  แล้วค่อนข้างกลัวการสัมผัสมากๆ โดยเฉพาะผชค่ะ(เป็นแต่เด็ก)  เราจะสะดุ้งไม่ชอบที่สุด พอเริ่มโตแล้วมีอาการปวดหัวตลอดเวลา รู้สึกเบื่อในชีวิตมากขี้น ยิ่งคิดเล็กๆน้อยมันยิ่งปวดมากๆ  กังวลตลอดเวลา มันแบบเบื่อจน เคยคิดว่าถ้าเราหลับแบบไม่รู้อะไรก็คงดี แต่เคยอยากจะเอามีดกรีดนี่แหละค่ะตอนช่วงแรกๆนะคะแต่เพื่อนมาห้ามก่อนตอนนี้คือแค่คิดว่าอยากจะหายๆไป แต่ครึ่งๆเราก็เหมือนยังมีสติบ้างว่าเราจะมาตายแบบนี้ไม่ได้ แต่คือตอนนี้มันไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว ด้วยครอบครัวสังคมที่เราโดนบูลี่โดนแกล้ง แล้วเราเป็นคนไม่สู้คน ต้องฝืนยิ้มมีความสุขมาตลอด ยิ่งช่วงนี้มันหนักขึ้นเรื่อยๆ จากตอนแรก จะพูดกับเพื่อนที่สนิทมากๆ1คนแบบพูกปกติเลยค่ะแต่เดี๋ยวนี้พูดน้อยลง มันไม่อยากทำไรเลยเหนื่อยตลอดเวลาหงุดหงิดมากขึ้น แบบมันรู้สึกถึงขีดสุดแล้วล่าสุดฝันร้ายบ่อยร้องไห้แบบตลอดเวลา  จริงๆมีปัญหาเยอะมากค่ะแต่เล่าแค่คร่าวๆ เคยลองปรึกษาเรื่องเรียนดูกับครอบครัวว่าหนูเครียด แต่ก็โดนบอกจะเครียดทำไมไร้สาระ ผู้ใหญ่บางคนคงคิดว่าเด็กไม่ควรเครียดเครียดทำไมเด็กแค่นี้แต่คนที่ทำให้เด็กเครียดก็เกิดจากผู้ใหญ่กันทั้งนั้น กดดันคาดหวังเกินไป หรืออื่นๆ (หนูไม่ได้เจาะจงใครหรือเหมารวมนะคะแค่ดูความเป็นจริงหรือหนูอาจจะอยุ่สังคมที่เป็นแบบนั้น)
แต่คือ หนูจะไม่เป็นซึมเศร้าใช่มั้ยคะ? ขอบคุณนะคะที่อ่าน เพราะอาจจะงง