พอดีไปเจอกระทู้นึงเกี่ยวกับการตัดสินใจจะซื้อคอนโดหรือจะเช่าอยู่ต่อไปดี มีเงินเก็บแล้ว 250,000 บาท มีหนี้ กยศ อยู่ 200,000 บาท เข้าใจว่าผ่อนชำระรายปีได้ ดอกเบี้ยก็น่าจะถูก เลยเสนอแนะไปว่าน่าจะใช้หนี้กองทุนไปก่อน แต่มีบางความเห็นตอบกลับมาว่า
1. เขามีให้ผ่อนก็ผ่อนไปตามกฎไม่ได้บังคับให้ต้องจ่ายเงินก้อน มีเงินก็เอาไปบริหารจัดการอย่างอื่นก่อน เขาก็คิดดอกเบี้ยอยู่แล้วไม่ได้เอามาฟรี (แต่ดอกเบี้ยถูกมาก)
2. อีกความคิดเห็นบอก อุตส่าห์กู้มาเรียนจบแล้วไม่เข้าใจเรื่องการลงทุน ดอกเบี้ยร้อยละ 1 เอาเงินไปใช้ทำอย่างอื่นก่อนไปลงทุนให้มีผลตอบแทนสูงแล้วหนี้ก้อนนี้ก็ผ่อนต่อไป
เลยคิดว่าคนรุ่นใหม่หลายคนคงคิดไปในแนวทางนี้ กลายเป็นว่าการกู้ กยศ เป็นสิทธิ์ที่ควรจะได้พื้นฐานทั่วไป คนไม่กู้นี่ประหลาด ไม่รู้จักการเอาเงินมาลงทุน ทั้งๆ ที่จุดประสงค์ของกองทุนเพื่อเปิดโอกาสให้คนไม่มีเงินมีโอกาสทางการศึกษา เมื่อมีโอกาสแล้วก็ควรนำเงินที่หามาได้รีบใช้หนี้ ซึ่งช่วงหลังรัฐเข้าใจสภาวะเศรษฐกิจที่บางทีเด็กจบใหม่ยังไม่มีงานทำ เลยเปิดโอกาสให้ผ่อนได้ ดอกเบี้ยน้อย
สำหรับยุคผมที่เรียนยังไม่มีโครงการนี้ ก็ต้องไปยืมข้างนอกแทน พ่อแม่ก็ต้องกู้สหกรณ์อะไรกันไป ซึ่งดอกเบี้ยไม่ได้ถูกขนาดนี้ แล้วก็ต้องรีบใช้เงินบางทียังเรียนไม่จบก็ใช้หมดแล้ว แต่หนี้ก้อนนี้เป็นของเด็กที่ต้องใช้ก็อาจจะมีแนวคิดแบบนี้กันเยอะมีเงินแล้วยังไม่ต้องใช้ขอผ่อนไปก่อนเอาเงินไปลงทุนอย่างอื่นให้เกิดความงอกเงยแล้วค่อยใช้กันไป แต่บางทีผลมันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น กลายเป็นว่าถึงเวลาเกิดวิกฤตเงินไม่เข้าคราวนี้ก็เป็นหนี้กันยาวแถมหนี้ที่จะไม่ใช้คือหนี้ กยศ นี่แหละ เห็นจากคนใกล้ตัวบางคนก็หยุดจ่ายไปดื้อๆ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มีความสามารถจะใช้หนี้ได้ แต่เอาเงินไปซื้อรถ ซื้อของใช้ต่างๆ เพราะคำว่าที่ว่าให้รางวัลกับชีวิต ทั้งๆ ที่จบใหม่มาไม่นานคิดว่าชีวิตมันจะสิ้นสุดแค่ไม่กี่ปีหรือยังไง
อยากลองถามมุมมองของคนอื่นครับคิดยังไง เพราะต่อไปถ้าคนคิดแบบนี้กันเยอะๆ กองทุน กยศ อาจจะไม่มีเงินไหลเวียนไปยังเด็กที่จะกู้ใหม่ หรืออาจจะต้องเอาเงินภาษีของประชาชนที่ชอบบ่นกันไปอุดหนุนหนี้เสียตรงนี้เพื่อให้มีกองทุนนี้ต่อไป (ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับหนี้เสียอย่างอื่นนะครับ เราเริ่มช่วยกันจากตรงนี้ก่อน อย่าเป็นประเภทที่ว่าเสียตรงนี้น้อยกว่าตรงโน้น เพราะมันก็เสียเหมือนกันเราเริ่มจากจุดเล็กๆก่อน)
อยากทราบความคิดเห็นคนที่กู้เงินกองทุนเพื่อการศึกษา (กยศ) มีเงินแล้วจะผ่อนใช้หรือรีบใช้ให้หมด
1. เขามีให้ผ่อนก็ผ่อนไปตามกฎไม่ได้บังคับให้ต้องจ่ายเงินก้อน มีเงินก็เอาไปบริหารจัดการอย่างอื่นก่อน เขาก็คิดดอกเบี้ยอยู่แล้วไม่ได้เอามาฟรี (แต่ดอกเบี้ยถูกมาก)
2. อีกความคิดเห็นบอก อุตส่าห์กู้มาเรียนจบแล้วไม่เข้าใจเรื่องการลงทุน ดอกเบี้ยร้อยละ 1 เอาเงินไปใช้ทำอย่างอื่นก่อนไปลงทุนให้มีผลตอบแทนสูงแล้วหนี้ก้อนนี้ก็ผ่อนต่อไป
เลยคิดว่าคนรุ่นใหม่หลายคนคงคิดไปในแนวทางนี้ กลายเป็นว่าการกู้ กยศ เป็นสิทธิ์ที่ควรจะได้พื้นฐานทั่วไป คนไม่กู้นี่ประหลาด ไม่รู้จักการเอาเงินมาลงทุน ทั้งๆ ที่จุดประสงค์ของกองทุนเพื่อเปิดโอกาสให้คนไม่มีเงินมีโอกาสทางการศึกษา เมื่อมีโอกาสแล้วก็ควรนำเงินที่หามาได้รีบใช้หนี้ ซึ่งช่วงหลังรัฐเข้าใจสภาวะเศรษฐกิจที่บางทีเด็กจบใหม่ยังไม่มีงานทำ เลยเปิดโอกาสให้ผ่อนได้ ดอกเบี้ยน้อย
สำหรับยุคผมที่เรียนยังไม่มีโครงการนี้ ก็ต้องไปยืมข้างนอกแทน พ่อแม่ก็ต้องกู้สหกรณ์อะไรกันไป ซึ่งดอกเบี้ยไม่ได้ถูกขนาดนี้ แล้วก็ต้องรีบใช้เงินบางทียังเรียนไม่จบก็ใช้หมดแล้ว แต่หนี้ก้อนนี้เป็นของเด็กที่ต้องใช้ก็อาจจะมีแนวคิดแบบนี้กันเยอะมีเงินแล้วยังไม่ต้องใช้ขอผ่อนไปก่อนเอาเงินไปลงทุนอย่างอื่นให้เกิดความงอกเงยแล้วค่อยใช้กันไป แต่บางทีผลมันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น กลายเป็นว่าถึงเวลาเกิดวิกฤตเงินไม่เข้าคราวนี้ก็เป็นหนี้กันยาวแถมหนี้ที่จะไม่ใช้คือหนี้ กยศ นี่แหละ เห็นจากคนใกล้ตัวบางคนก็หยุดจ่ายไปดื้อๆ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มีความสามารถจะใช้หนี้ได้ แต่เอาเงินไปซื้อรถ ซื้อของใช้ต่างๆ เพราะคำว่าที่ว่าให้รางวัลกับชีวิต ทั้งๆ ที่จบใหม่มาไม่นานคิดว่าชีวิตมันจะสิ้นสุดแค่ไม่กี่ปีหรือยังไง
อยากลองถามมุมมองของคนอื่นครับคิดยังไง เพราะต่อไปถ้าคนคิดแบบนี้กันเยอะๆ กองทุน กยศ อาจจะไม่มีเงินไหลเวียนไปยังเด็กที่จะกู้ใหม่ หรืออาจจะต้องเอาเงินภาษีของประชาชนที่ชอบบ่นกันไปอุดหนุนหนี้เสียตรงนี้เพื่อให้มีกองทุนนี้ต่อไป (ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับหนี้เสียอย่างอื่นนะครับ เราเริ่มช่วยกันจากตรงนี้ก่อน อย่าเป็นประเภทที่ว่าเสียตรงนี้น้อยกว่าตรงโน้น เพราะมันก็เสียเหมือนกันเราเริ่มจากจุดเล็กๆก่อน)