คือเรารู้สึกตัวเองเปลี่ยนไปตั้งเเต่เลิกกับเเฟนคนล่าสุดเราสันนิฐานว่านี้น่าจะเป็นอาการของคนอกหักเเต่เราอกหักไม่ใช่รอบเเรกเราอกหักมา3ครั้งเเล้วเเต่ครั้งนี้มันนานมากความรู้สึกตอนนี้หงุดหงิดง่าย กินอะไรไม่ลง นอนไม่หลับ เหนื่อยไปหมดทุกอย่างหันไปทางไหนก็มืดสนิทเรารู้นะว่ายังมีพ่อเเม่แต่ตอนนี้เราเหนื่อยมากๆเรารู้สึกเหมือนไม่มีใครรักเราเลยเราเหมือนคนไร้ตัวตนในครอบครัวเรารู้สึกอยากเก็บตัวไม่อยากไปเจอใคร ทุกคนต่างเอาความหวังมาไว้ที่เราเพราะพี่ชายก็ไม่เรียนเเล้วเเต่ทุกคนต่างให้ความสนใจกับพี่ต่างกับเราเราเป็นลูกคนเล็กเรายอมรับเราน้อยใจเราขี้งอนเอาเเต่ใจเเต่เราก็ไม่เคยเเสดงสีหน้าที่ไม่ดีออกไปเลยเราไมาต้องการอะไรมาก😔เราต้องการเเค่ให้พ่อกับเเม่สนใจเราปลอบเราเวลาเราร้องไห้ ให้กำลังใจเราบ้างเเต่ละวันที่รร.สังคมมันเยอะเเค่ในรร.เราก็เครียดทั้ฃเรียนทั้งเพื่อนเเล้วเราอยากไปให้ไกลที่สุดทุกตอนเย็นเราเลิกเรียนเสร็จเราจะไปนั่งเเถวสะพานพุทธเเล้วมองเเม่น้ำเจ้าพระยาบางครั้งมันก็อยากโดดลงไปนะ555แต่เรากลัวพ่อกับเเม่เสียใจเขาทุ่มเงินกับเราเยอะมากกลัวเขาเสียดายเงินที่ส่งเราเรียน ทุกวันนี้เราเปลี่ยนไปมากจากเมื่อก่อนยิ้มร่างเริงเดี๋ยวนี้กลับไม่ยิ้มไร้อารมณ์ไร้ความรู้สึกมันเหนื่อยมันท้ออีกตั้ง6ปีกว่าจะจบ บรรลุนิติภาวะ
ปัญหาคอยมาในทุกวันเราจะรอดไหมเนี่ย555