คือวันนี้ทะเลาะกับเเม่ เเม่เป็นคนที่ขี้บ่นมากๆ บ่นเเต่เรื่องเดิมๆเเล้วด้วยความที่เราเป็นคนที่ไม่ชอบฟังอะไรเดิมๆซ้ำๆมันรู้สึกน่ารำคานที่จริงก็ไม่อยากทำเเบบนี้หรอกค่ะเเต่มันไม่ไหวจริง คือวันก่อนหนูลาไม่ไปโรงเรียนเพราะปวดหัวมากๆ ไม่ไหวที่จะลุกเลยฝากเพื่อนลา ตอนเเรกกะจะไปรอบบ่ายนะคะเเต่ก็ไม่มีรถไป เลยบอกเเม่ว่า ขอหยุดนะวันนี้ปวดหัวไม่ไหวจริงๆ พอตกเย็นเเม่กลับเเม่ก็ไม่พูดไรค่ะพอมาตอนเช้ามีนัดทำงานกับเพื่อน เป็งานกลุ่มต้องไปทำจริงๆเพราะเป็นโปรเจกใหญ่ เเม่ไม่ปลุกเรา พอเรารู้ตัวว่าเเม่ตื่น เลยรีบตื่นกลัวออกบ้านไม่พร้อมเเม่ รีลอาบน้ำ ล้างหน้า พอออกมาจากห้องน้ำเเม่ก็บ่นใส่เราใหญ่เลยประมาณว่า พอวันไปเรียนไม่ลุก พอเสาร์อาทิตย์รีบลุกเลยนะ พูดเเรงกว่านี้อีกนะคะเชิงประชดเเรงๆเลยคือเราก็เงียบไม่โต้ตอบ เเล้วก็อยู่ในส่ยนของเรา เเต่งตัวกำลังคิดว่าจะเเต่งชุดพละหรือชุดเล่นดีก็เอามาลอง เเม่เราก็พูดขึ้นมาว่า จะเเต่งตัวไปเเรดหรอ เหอะ!ไปหาผู้ชายละสิ อะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ เเล้วพูดวนๆซ้ำไปซ้ำมา เราก็ไม่ได้สนใจไร เพราะเเม่พูดเเบบนี้หลายรอบเเล้วพูดประชดเราเเบบนี้ทุกวันเลยค่ะ   จากนั้นก็เดินมาหยิบเครื่องสำอางหน้ากระจกที่เเม่นั่งเเต่งหน้าอยู่  เขาก็บ่นเรื่องเดิมค่ะ วนๆซ้ำๆ เราเลยพูด เสียงดังกว่าเเม่เเล้วบอกว่า จะพูดเรื่องเดิมซ้ำๆ อยู่ทำไม มันไม่มีไรดีขึ้นมาหรอก เเล้วความที่เราโกรธจริงๆเลยหลุดคำหยาบมาเป็นคำอุทาน  เเล่วก็มานั่งที่โต๊ะกินข้าว อยผุ่ในส่วนของเรา
เเม่ก็พูดเสียงดังเเต่เราก็ไม่ได้สนใจ นะคะ สักเเปบก็โยนหวีใส่เราขาเราโดนเเรงมาก  เราเลยโยนกลับไม่โด ิน   เเล้วเขาก็ว่าเราเเบบใช้คำหยาบไล่เราออกจากบ้าน ยึดเงิน เเล้วก็บอกว่าวันนี้ไม่ต้องไป หนีออกจากบ้านกูไป อะไรประมาณนี้  เหมือนเขาเป็นประจำเดือนเเล้วมาวีนใส่เราด้วยเเหละ คือตอนนี้ไม่เเน่ใจว่า ควรจะออกจากบ้านดีไหม ถ้าขอโทดเขาก็คงจะบ่นใส่เราเเล้วไล่เหมือนเดิม เราเเบบไม่ชอบการพูดคำพูดของเเม่เอามากๆ คือเราเคยเกือบจะฆ่าตัวตายเพราะเเม่เรามาก่อนด้วย เพราะโดนกดดัน