เรื่องมีอยู่ว่าย้อนกลับเมื่อม.2ต่อนั้นมีกิจกรรมเข้าค่ายลูกเสือวันนั้นเป็นวันสุดท้ายของกิจกรรมลูกเสือกำลังจะกลับเเล้วเค้ากิจกรรมจะมือสารสัมพันธ์เเล้วเขาให้เดินจับมือเพื่อนทุกคนไม่ต่ำกว่า400กว่าคนเเล้วเราก็มือเพื่อนทุกคนเเต่มองสะดุดที่คนๆหนึ่งที่เราจับมือขณะจับมือนั้นจับเเต่เค้ามองเรานานมากเเล้วเราก็ปล่อยเเล้วไปจับมือกะคนอื่นต่อหลังจากนั้นก็ดำเนินกิจกรรมลูกเสือต่อไปก่อนเดินทางกับบ้านเขาก็จ้องมองเราตลอดเรื่อยๆมาเวลาเจอก็มองเเล้วก็ยิ้มมาตลอด
ตอนม.3 ทางโรงเรียนนั้นจัดกิจกรรมกีฬาสีเเล้วคนที่มองเราตอนนั้นก็อยู่สีส้มส่วนก็อยู่สีเขียวเเล้วมีขบวนพาเหรดของเเต่ละสีส่วนเราไม่ต้องเดินพาเหรดเพราะเป็นกองเชียร์ในขณะที่เรากำลังดูขบวนพาเหรดอยู่นั้นขบวนพาเหรดสีส้มกำบังเดินมาตรงเรานั้นก็มีคนที่มองเราตอนนั้นมันทำหน้าที่ถือป้ายเราก็เรื่อยๆต่อไปจนขบวนพาเหรดเดินเสร็จเเล้วเเต่ละขบวนพาเหรดของเเต่ละต่อมาเข้าเเถวเรียงเเต่ละสีเพื่อเปิดงานพิธีงานกีฬาสีส่วนเราก็อยู่ดูอยู่ห่างๆในขณะนั้นคนที่มองเราตอนนั้นก็จ้องมาเราตาไม่กระพริบเเละไม่หันไปมองทางอื่นเราก็เปลี่ยนที่ดูเเล้วก็ยังหันมาจ้องมองเราอีกทุกๆวันเมื่อเจอกันจนมามีกิจกรรมของโรงเรียนส่วนเป็นกิจกรรมของศิลป์จีนซึ่งในงานนั้นมันมีร้านขายของต่างๆซึ่งเรากำลังต่อเเถวกินชาไต้หวันกะเพื่อนๆอยู่นั้นก็มีคนที่ชอบมองเรามากะเพื่อนของเค้าซึ่งเราต่อเเถวหลังเพื่อนเเล้วคนที่เเอบมองเรานั้นมาต่ออยู่ข้างหลังเราเเล้วเพื่อนเค้าก็พูดหยอกล้อไรกันก็ไม่รู้เราก็ได้ยินนะเเต่ก็เงียบจนมาตอนขึ้นม.4ซึ่งเราขึ้นม.ปลายเเล้วคนที่เเอบมองเราก็ขึ้นม.4มาเหมือนกันเเล้วเราก็เจอกันอีกซึ่งเราก็อยู่กะเพื่อนใหม่เเล้วเค้าก็จ้องมองเราอีกทุกๆวันเเล้วชอบมาใกล้เราตลอดเลยจนเราเริ่มคิดว่าเค้าชอบเราเเล้วคิดว่ายังไง