สวัสดีค่ะนี่กระทู้เเรกของเรา😅เราของระบายหน่อย พ่อกับเเม่ให้อยู่บ้านไม่อยากให้ทำอะไรเลย เราเป็นคนที่พูดไม่เก่งไม่กล้าเเสดงออกพอเจอคนเยอะๆรู้สึกกลัวสั่นเพราะตั้งเเต่เด็กๆเราอยู่เเต่บ้านพ่อเเม่ไม่ยอมให้ไปเที่ยว ตอนอยู่ม.ต้นตจว.เราไม่มีเพื่อนเลยไปไหนคนเดียวตลอดรู้สึกไม่อยากไปโรงเรียนมากตอนนั้นเเต่ไม่กล้าบอกพ่อเเม่ เเต่ม.4เราย้ายมาเรียนในเมืองเราเริ่มกล้าพูดมากขึ้นเริ่มมีเพื่อน ตอนนี้กำลังขึ้นมา.5เราอยากเรียนมหาลัยเชียงใหม่อยากเป็นพยาบาลเราพยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับที่เรียนอยากไปอยู่หอเพราะพ่อกับเเม่ชอบกินเหล้าเเล้วเวลากินทีไรเเม่ชอบพูดไม่รู้เรื่องชอบทะเลาะกันตลอดบางครั้งก็ลงไม้ลงมือกันเราเเอบไปร้องไห้คนเดียวตลอด เเม่ชอบบอกให้เราเก็บเกรดไว้เยอะๆเพราะจะได้เอาไปสอบมหาลัยเเม่บอกเดี๋ยวดูมหาลัยเเถวนี้เราพูดขึ้นทันทีเลยว่าไม่อยากเรียนเเถวนี้ตอนนั้นเเม่เริ่มเมาๆด้วยว่าถ้าไม่เรียนเเถวนี้จะไปเรียนไหนพ่อกับเเม่ก็อยู่นี่ใครจะดูเเลพ่อเเม่เราไม่กล้าบอกเลยว่าเราอยากเข้าเชียงใหม่เพราะกลัวว่าจะทะเลาะกันเราเลยหาเปลี่ยนเรื่องคุย ตั้งเเต่เด็กจนโตเเม่คอยบอกตลอดว่าอย่าเพิ่งมีเเฟนให้เรียนจบก่อนเราก็ทำตามเราไม่เคยขออะไรพ่อเเม่เลยเวลาเราอยากได้อะไรเราจะเก็บเงินที่เหลือจากการไปโรงเรียนซื้อตลอด บางครั้งเราเก็บได้พ่อเเม่ก็ขอยืมพ่อเเม่ไม่เคยให้เราไปไหนปิดเทอมเราอยากทำงานเราะอยากหาเงินเองบ้างพ่อเเม่ก็ไม่ให้ยอมทำบอกว่าอยู่บ้านนี่เเหละดีเเล้ว เราขอเเค่อย่างเดียวเราอยากเลือกมหาลัยที่เรียนเองอยากไปอยู่หอมากอีก2ปีเราก็จะจบเเล้วเราอยู่เเต่บ้านเเทบจะไม่รับรู้เรื่องภายนอกไปโรงเรียน-เเล้วกลับบ้านมีเเค่นี้ เราอยากไปอยู่หอเพราะอยากลองมีอิสระอยากมีประสบการณ์การใช้ชีวิตอยากลองเพราะเวลาพูดอะไรพ่อเเม่ชอบใช้อารมณ์เราเลยไม่กล้าปรึกษาไม่กล้าพูดด้วย ขนาดขึ้นรถเราเรายังไม่รู้เลยว่าต้องไปไหนลงไหนเพราะอยู่เเต่บ้าน เป็นเรื่องเเรกเลยที่เราไม่ยอมเราอยากเรียนที่นั่นมากเราพยายามเก็บเงินไว้เพราะกลัวว่าพ่อเเม่ไม่ยอมเเต่เราไม่อยากเรียนเเถวนี้จริงๆ เราเป็นคนที่เรียนไม่ค่อยเก่งเเต่พยายามมากถ้าขึ้นม.5อยากได้เกรดเยอะๆตอนนี้กำลังพยายามเปลี่ยนตัวเองให้เรียนเก่งมากขึ้นพยายามให้ตัวเองกล้าพูดกล้าเเสดงออกบางครั้งเรารู้สึกอึดอัดเพราะไม่กล้าไปปรึกษาใคร บางครั้งเรารู้สึกสึกว่าพ่อเเม่บังคับเกินไปหรือว่าเรารู้สึกไปเอง