คือตอนนี้เราเครียดมากเลย แบบเราเรียนไม่ไหวแล้วใจเรามันไม่ได้ชอบทางนี้เลยแต่ต้องพยายามเรียน บ้างครั้งกลับบ้านมาก็ได้แต่ร้องไห้กับตัวเอง
แต่เราไม่กล้าบอกแม่ เรากลัวแม่เสียใจที่มีลูกไม่ได้เรื่องแบบเรา เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงจะบอกเขาก็ไม่กล้า ทุกวันนี้ก็พูดเล่นกับเพื่อนทุกวันว่าอยากลาออกอยากดร็อปอยากซิ่ว มันเหนื่อยมันท้อมากกับการทำอะไรที่ใจไม่รัก แล้วพอทัออะไรมากมันก็พาลคิดไปไกลขนาดว่าถ้าแม่จะผิดหวังไหม แม่จะเสียใจไหม แม่ไม่น่ามีลูกไม่ได้เรื่องแบบเราเลย ถ้าไม่มีเราแม่จะเหนื่อยน้อยกว่านี้ไหม ทุกอย่างมันจะดีกว่านี้ไหมถ้าไม่มีเรา จนบ้างครั้งก็กลัวใจตัวเอง😭😭
เราอยากเปลี่ยนแผนกที่เรียน แต่เราไม่กล้าบอกแม่ควรทำยังไงดีคะ
แต่เราไม่กล้าบอกแม่ เรากลัวแม่เสียใจที่มีลูกไม่ได้เรื่องแบบเรา เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงจะบอกเขาก็ไม่กล้า ทุกวันนี้ก็พูดเล่นกับเพื่อนทุกวันว่าอยากลาออกอยากดร็อปอยากซิ่ว มันเหนื่อยมันท้อมากกับการทำอะไรที่ใจไม่รัก แล้วพอทัออะไรมากมันก็พาลคิดไปไกลขนาดว่าถ้าแม่จะผิดหวังไหม แม่จะเสียใจไหม แม่ไม่น่ามีลูกไม่ได้เรื่องแบบเราเลย ถ้าไม่มีเราแม่จะเหนื่อยน้อยกว่านี้ไหม ทุกอย่างมันจะดีกว่านี้ไหมถ้าไม่มีเรา จนบ้างครั้งก็กลัวใจตัวเอง😭😭