ช่วงปีแรก ๆ ของการทำงาน เงินเดือนที่ได้น้อยกว่าที่พ่อแม่ให้ใช้มาก ๆ ๆ เลยค่ะ  เรียกว่าเงินไม่พอใช้เลยแหละ สิ่งที่รู้สึก...

- อย่างแรกเลยคือ รักพ่อกับแม่มาก และรู้ว่าท่านทำงานเหนื่อยมากแค่ไหน กว่าจะได้เงินมาให้เรา และพอเราขออะไร ท่านก็ไม่เคยลังเลที่จะให้เลย

- อย่างที่สอง คือ ตั้งใจทำงาน และพยายามใช้เงินเดือนตัวเอง โดยไม่รบกวนพ่อแม่ เพราะรู้ว่ามันเหนื่อยขนาดไหน กว่าจะได้เงินมา ซึ่งมันก็ทำให้เรารู้จักคิดก่อนใช้ รู้จักวางแผนการใช้เงิน เป็นการฝึกตัวเองไปในตัว ตอนแรกก็แทบแย่ ตอนนี้สบายละ ทำได้พ่อแม่หายห่วงอีกต่างหาก เป็นบุญเลย

- อย่างที่สาม คือ รู้ตัวเลยว่าได้รับความรักจากพ่อแม่มากขนาดไหน ก็เลยตั้งใจเก็บเงิน เอาเงินมาเลี้ยงข้าวพ่อกับแม่ ไปกินดี ๆ ตามที่พ่อเคยพาไป ความรู้สึกที่ได้รับ เมื่อเห็นรอยยิ้มของพ่อกับแม่ คือ เราเต็มตื้นในหัวใจมาก อยากให้พ่อแม่อีกเยอะ ๆ แล้วรู้ไหม พอพ่อกับแม่เห็นเราจ่ายเยอะ มาถามว่าเงินจะพอใช้เหรอลูกเดือนนี้  เราว่าพอ เขาก็คอยห่วง พอใกล้สิ้นเดือน ยังเอาเงินมาวางไว้ให้มากกว่าค่าอาหารที่เราจ่ายไปอีก

สำหรับพี่ การที่ได้เงินน้อยกว่าที่พ่อแม่ให้ มันทำให้เรามีความพยายาม เรียนรู้ วางแผนการใช้เงินให้ตัวเอง รุ้จักหักห้ามใจในของฟุ่มเฟือยที่อยากได้ มันทำให้เรารู้จักการอดออม และที่สำคัญมันทำให้เรารู้จักการให้ ความกตัญญู และได้เข้าใจคำว่า รักและให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน เป็นอย่างไรค่ะ