ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ
พอดีเราคบกะแฟนมาประมานจะ​ 3​ ปีครึ่งละ
แต่ใน3ปีครึ่งนี่ก็มีทะเลาะกันนะคะ
แต่ที่ผ่านมาได้​ ก็เพราะเวลาทะเลาะกันเราคุยกันตลอด​ ฟิลแบบปรับทุกข์กัน
แต่ช่วงหลังๆ​ พอเราพูดแฟนเราก็หาว่าชวนทะเลาะหนักสุดเราร้องไห้เค้ายังไม่ปลอบเราเลย
เราเลยขอเลิก.. แต่สุดท้ายเค้าก็กลับมาง้อค่ะ
ประเดนคือ.. เรารู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิม
เพราะ​ เค้าทำทุกอย่างเหมือนเดิมไม่ได้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม
มันแปลกมั้ยคะ​ พอคบกันไปนานๆ
เราจะคุยกันน้อยลง​ เล่นมือถือมากขึ้น
ถามไถ่​ บอกรักกันน้อยลง
มีโมเมนท์หวานๆน้อยลง
อันนี้มันเปนเรื่องธรรมดาของคนที่คบกันมานานรึป่าว
เพราะเราเพิ่งมีแฟนที่คบได้นานขนาดนี้
ส่วนตัวเราแอบนอยๆที่พอคบกันนาน
อะไรๆก็ไม่เหมือนเดิม
ความใส่ใจ​ การสนใจกัน
คือ.. เราไม่ได้ต้องการให้มันหวานเหมือนช่วงแรกๆหรอกนะคะ​ เข้าใจว่ามันเปนไปได้ยาก
แต่เราแค่คิดว่า.. ถ้าเราทำใหัการต่งคนต่างใข้ชีวิตอยู่ในที่ของตัวเองมากไป
เราจะอยู่โดยไม่ต้องมีเค้าก็ได้รึป่าว
แล้วสุดท้ายความรักของเราก็จะจืดจางไปตามสถานการณ์
เราอยากปรับอยากคุยนะคะ
แต่พอพูด​ มันเหมือนเราเปนคนขี้งอแงเลย
ปกติคู่ที่คบกันนานๆ​ มีวิธีปรับจูนกันยังไงหรอคะ
นี่แค่เรื่องเล็กๆเมื่อเช้าเค้ายังมองข้ามเลย
แค่เรากินข้าวแล้วน้ำดื่มมันเหลือน้อย
แต่ใส่ใจซักหน่อย​ คงไปหยิบขวดใหม่มาให้​ แต่นี่ก็ไม่​ มองข้ามไปเลย
เพราะถ้าเปนเรา.. เราหยิบให้นะ
หรือเราเรื่องมากเกินไปมั้ยคะ​ แบบนี้
อยากรักกับแฟนไปนานๆแบบที่ตั้งใจไว้ค่ะ
คนที่ประคับประคองความรักกันได้นานๆ
แนะนำเราหน่อยนะคะ