เพื่อนน่ะหรอ สำหรับเราเเล้ว เราไม่รู้จริงๆว่าคืออะไร เราเหนื่อยเราท้อมากๆเลย ตอนนี้คนที่ไว้ใจกลับกลายเป็นเเค่คนในเเชทที่ไร้ตัวตนเเละไม่มีตัวตน ทำไมคะ เราช่วยเพื่อนทุกอย่าง เเต่ถึงคราวเรา ไม่มีมือมันยื่นมาเลย ทุกครั้งที่มันมีปัญหาเราก็ช่วยนะคะ เราขอเเค่มันอยู่กับเราเวลาเราไม่สบายใจรึไม่มีใครก็พอ นั่นเเหละค่ะเเค่ความคิดเท่านั้น เหนื่อยมากๆเลยค่ะ กับคนอื่นมันดีเเสนดี กับเราที่คบมาเป็นสิบปี ไม่มีวี่เเววเลย😔 ตอนทันจะโดนตบมีเรื่อง เราก็วิ่งจากตึกข้ามไปสองตึกเพื่อไปหามัน ช่วยเคลียร์จนดีขึ้น ถึงเวลาของเรา มันรู้นะคะว่าเราน่ะ ไม่สามารถเล่าให้ครอบครัวรึใครฟังได้นอกจากมัน มันก็ไม่เคยสนใจ คือหนูต้องทำยังไงดีคะ ทั้งเพื่อนในห้องเเละเพื่อนสนิท นิสัยคล้ายกันเลย ติดเเค่เราหวังเเค่เพื่อนสนิทอยู่กับเราเวลาทุกข์เเค่นั้น หนูเบื่อ ท้อมากๆ