คือเรื่องมีอยู่ว่าเราชอบคนๆนึงเพื่อนที่ทำงานเนี่ยแหละค่ะ เป็นเด็กจบใหม่เหมือนกัน เพิ่งเข้าทำงานไม่นานเหมือนกัน มีเคยคุยกันบ้างตามประสาเพื่อนร่วมออฟฟิศแต่ไม่ได้สนิทกันอะไรขนาดนั้น แต่เราก็แอบรู้สึกประทับใจเขาอยู่อ่ะแหละ 555555555555 ทีนี้เขาต้องไปประจำไซท์งานเลยไม่ได้เจอกันเลยหลังจากเขาไป เราชั่งใจอยู่พักนึงจนตัดสินใจแอดเฟรนด์เขาไปแล้วเขาก็รับเร็วมาก เขาคงติดมือถือล่ะมั้ง 55555 ทักไปครั้งแรกเขาก็ตอบเราดีมาก ตอบไวมาก จนเรารู้สึกใจฟูมากเลยค่ะ 55555555555555555555 
     เราเลยคิดว่าจะทำยังไงดีวะให้ได้คุยกับเขานอกจากในแชท เราเลยชวนเขาเล่นเกมเพราะคิดว่าอย่างน้อยมันต้องมีเปิดไมค์คุยในเกมบ้างแหละ ซึ่งเขาก็ตกลงค่ะ (เพราะเราเอาเพื่อนมาอ้างด้วยแหละมั้ง 55555555 แบบว่า นายๆตี้ขาดคนนายเล่นเกมนี้มั้ยๆๆๆ) โหยยย ครั้งแรกที่ได้เล่นด้วยกันถึงแม้จะมีเพื่อนเราร่วมเกมอีกมากมาย(เพื่อนเรารู้นะคะว่าเราชอบเขา เพื่อนก็ช่วยแหละค่ะ)แต่เรารู้สึกดีมากกก นอนยิ้มอ่ะค่ะ 55555555555 แล้วทีนี้หลังจากนั้นก็ได้เล่นเกมด้วยกันทุกวันจริงๆ หลายครั้งเขาก็ทักมาชวนด้วยตัวเองเลย ซึ่งเราแบ่บ ฮื่ออออ ดีจังวะนาย แม้นายอาจจะแค่อยากเล่นเกมแต่เราก็ 🥺🥺🥺
     ทีนี้ด้วยความอยากคุยส่วนตัวใจจะขาด แบบอยากสานสัมพันธ์อ่ะเลยทักไปชวนเขาคุยนอกจากชวนเล่นเกมบ้าง ตอนแรกๆเขาก็ตอบยาว มีชวนคุยบ้าง แต่หลังๆเรารู้สึกว่าเขาตอบสั้นลงอ่ะค่ะ บางครั้งรู้สึกห้วนด้วย 555555555 แต่พอเจอกันในเกมก็ยังคุยดีปกติมากกก จนบางทีเราคิดว่านายเป็นอะไรวะเนี่ยยยยย นายรำคาญเรารึเปล่า แต่ก็เอ้ะ นายก็ยังคุยดีนิแค่ในแชทนายตอบห้วน อะไรแบบนั้นอ่ะค่ะ รู้สึกงี่เง่ามาก
แต่มันก็ทำให้เรามานั่งคิดว่าหรือเราทำตัวเข้าหาเขาแบบเพื่อนมากเกินไปป่าวนะ เขาอาจไม่รู้เลยยยว่าชอบ เขาเลยไม่ได้แบบว่าพยายามที่จะคุยมันเลยให้ความรู้สึกเหมือนตอบแชทเพื่อน หรืออาจเพราะตอนแรกๆมันไม่ได้เจอกันระยะนึงเลยมีเรื่องให้เล่าถามไถ่สาทุกข์สุกดิบกันได้ อะไรแบบนี้
แต่อีกใจมันก็คิดว่าหรือเพราะเขาเอะใจแล้วว่าเราชอบเขาเลยตอบแบบส่งสัญญาณให้รู้ว่านอกรอบไม่อยากคุยอะไรแบบนี้คะ ฮื่อออออออ
ตอนนี้รู้สึกคิดมากเกินไปแล้วอ่ะค่ะ แต่มันก็นะ ช่วงที่ชอบใครสักคนมันจะไม่ว้าวุ่นเพราะเขาได้หรอคะ