ครั้งแรกสำหรับการเขียนน่ค่ะ ขอเล่ายาว
ตอนนี้เราเป็นผู้หญิง อายุ 30 ปี ประกอบอาชีพวิศวกร บริษัทเอกชน ยังไม่ได้แต่งงานค่ะ
เรามีแฟนน่ะค่ะ แต่ไม่กล้าพ่อแม่ เนื่องจากสาเหตุ
1.แฟนตอนที่มาจีบเรา เขามีแฟนอยู่แล้วเป็นรุ่นน้องเราที่มหาลัย แต่แฟนเรามาบอกเราว่า เป็นแค่ข่าวลือไม่จริง เราก็เชื่อ คบไปซักพัก ความก็แตก เราก็พยายามเลิก แต่ก็ยังเลิกไม่ได้ จนเราย้ายไปที่ทำงานเผื่อจะได้เลิกกันได้สำเร็จ แต่ก็ไม่เป็นผล ยังเลิกไม่ได้
พอมาระยะหนึ่ง แฟนเราก็ไปคุยกับผู้หญิงคนใหม่อีก เจอกันบ่อย ทำงานใกล้กัน ไปไหนมาด้วยด้วย รับไปทานอาหารเที่ยง ซึ่งคบกันกับเราไม่เคยทำแบบนี่เลย วีดีคอล กันในห้องน้ำ ที่บ้านแฟนเราก็ร็ทั้งหมด พอมาวันหนึ่งแฟนเรามาสัมภาษณ์งานที่กรุงเทพ นางก็แวะมาหาเรา เราค้นโทรศัพท์นาง ขนาดนางตั้งใจแวะมาหาเรา นางบอกพิกัดกันตลอดทาง เราเลยต้องโทรไปหาผู้หญิง แฟนเราก็ขอเลิกกับเรา
ซักพัก ก็มาขอคืนดีเรา แฟนเราก็ไปทำงานที่ใหม่ ก็เรารักกันดีมาก เราไปหาช่วงวันหยุด นางคุยกับน้องเชฟตี้ที่ทำงานชู้สาว ไปรับที่บ้านพ่อแม่ร็ หมด สานสัมพันธืกัน เราจบได้ไม่ร็ว่าเลิก หรือลบเวลาเราไปหา พอมาซักแฟนเราก็พาไปออกงานกับคนที่บริษัท รู้จักเพื่อนที่ทำงาน แต่นางมาขอเลิกเกับเราอีก เราไปด้วยกันไม่ได้ อยู่คนละที่ เราก็ทำใจ ร้องทุกวัน เสียใจมาก พอเราทำใจได้ ผัวคนที่ทำงานแฟนเรา โทรหาเรา บอกว่าใช่แฟน ..............ไหม เราก็คิดว่าเเฟนเป็นอะไรหรือเปล่า.............. สรุปว่าแฟนเรากับเมียนาง คบกัน ย้ายไปดูหอด้วยกัน คนที่ทำงานรู้กันหมด เอาเราไปบังหน้าเรื่องงานแต่งงาน คบบกันมาพักนึงเราทำกับข้าวให้กัน ไปไหนไปนอนค้างด้วยกัน เราเสียใจมากที่เราทราบความจริง
สรุป : แฟนไม่ได้ทำให้เรามั่นใจเลย ว่าจะมั่นคง ไม่ทำแบบนั้นอีก (แฟนตอนทำงาน)
2. ประสบการณ์ก่อนมีแฟนก่อนทำงาน
2.1 เราเคยมีรุ่นพี่เเถวบ้านจีบ เราก็คุยกับพี่เขา เราขับมอเตอร์ไปหาพี่เขา เราแค่คุยกันเฉยๆๆจริง ๆๆ เราไม่ได้นั่งนั่งใกล้กันเลย แม่เราขับรถไปตามไป แล้วลากเรากลับบ้าน ตีเรา เหมือนเราไม่ใช่ลูก จะให้ตีเราตายให้คามือเขาเลย ทั้งตบ ทั้งจิกหัว ทั้งกระทืบ เราร้องไห้เสียใจ ที่แม่ทำแบบนี้กับเรา จะเอามีดฟันหัวเราให้ขาด จิกหัวเราขึ้นมา แล้วจะเอามีดปาดคอเรา ย่าเรา บอกให้แม่พอได้แล้ว เเม่เราก็ยิ่งทำเราหนักขึ้น เขาอยากจะกินยาฆ่าตัวเลยตอนนั้น หลังจากนั้นไปไหนมา หรือเขาจะไปไหน เขาเอาเราไปตลอดเลย จากตอนนั้นมาเราก็ไม่กล้าคุยกับใครอีกเลย เพราะเรากลัวเเม่จะทำแบบนั้นกับเราอีก เรากลัวเจ็บตัว แต่เราก็ยังไม่รู้เหตุผล หรือความผิดชอบชั่วดียังไง ณ ตอนนั้น (ตอนนี้เรานึกถึงเรื่องนี้ทีไร เราก็เสียใจและร้องไห้ทุกที)
2.2 ตอนเราอยู่มหาลัย ปี 2 เราก็มีรุ่นพี่มาจีบ ด้วยความที่เราไม่เคยคุยกับใครเลย เราก็อยากรู้ว่ามีแฟนแล้วเป็นไง เราก็คุยไปเรื่อยๆ
พี่เขาดูแลเราดีทุกอย่าง เราคุยกัน คบกัน ทางบ้านผู้ชายร็หมด พ่อแม่เขารักเราเหมือนลูกของเขาคนนึง คบกันเรื่อยๆ จนเรียนจบ
พอเรียนจบ พ่อแม่ถามเราว่า จะแต่งงานเลยไหม เรียนจบแล้ว เขาก็ซื้อที่ดินสำหรับสร้างบ้านไว้ให้ ทำรั้วเรียบร้อย
แต่เราก็ไม่ร็จะบออกพ่อแม่เรายังไง อยู่จะแต่งงาน พ่แม่เราคงช๊อค คงฆ่าเราแน่ๆๆๆ เราเลิก
3.เราควรจะเริ่มยังไง ให้เหมือนคนปกติทั่วไป ที่เขาทำกัน
เรื่องนี้เราไม่สามารถระบายความในใจกับใครได้เลย เราจึงขออนุญาตแชร์ในพันทิพ และหวังว่าเพื่อ จะช่วยแชร์ความคิดน่ค่ะ
(กระทู้นี้ เราไม่ได้มีจุดประสงค์ว่าพ่อแม่เรา เราแค่ต้องการร์แชร์ประสบการณ์)
อายุ 30 ปีแล้วมีแฟน แต่ไม่กล้าบอกที่บ้าน
ตอนนี้เราเป็นผู้หญิง อายุ 30 ปี ประกอบอาชีพวิศวกร บริษัทเอกชน ยังไม่ได้แต่งงานค่ะ
เรามีแฟนน่ะค่ะ แต่ไม่กล้าพ่อแม่ เนื่องจากสาเหตุ
1.แฟนตอนที่มาจีบเรา เขามีแฟนอยู่แล้วเป็นรุ่นน้องเราที่มหาลัย แต่แฟนเรามาบอกเราว่า เป็นแค่ข่าวลือไม่จริง เราก็เชื่อ คบไปซักพัก ความก็แตก เราก็พยายามเลิก แต่ก็ยังเลิกไม่ได้ จนเราย้ายไปที่ทำงานเผื่อจะได้เลิกกันได้สำเร็จ แต่ก็ไม่เป็นผล ยังเลิกไม่ได้
พอมาระยะหนึ่ง แฟนเราก็ไปคุยกับผู้หญิงคนใหม่อีก เจอกันบ่อย ทำงานใกล้กัน ไปไหนมาด้วยด้วย รับไปทานอาหารเที่ยง ซึ่งคบกันกับเราไม่เคยทำแบบนี่เลย วีดีคอล กันในห้องน้ำ ที่บ้านแฟนเราก็ร็ทั้งหมด พอมาวันหนึ่งแฟนเรามาสัมภาษณ์งานที่กรุงเทพ นางก็แวะมาหาเรา เราค้นโทรศัพท์นาง ขนาดนางตั้งใจแวะมาหาเรา นางบอกพิกัดกันตลอดทาง เราเลยต้องโทรไปหาผู้หญิง แฟนเราก็ขอเลิกกับเรา
ซักพัก ก็มาขอคืนดีเรา แฟนเราก็ไปทำงานที่ใหม่ ก็เรารักกันดีมาก เราไปหาช่วงวันหยุด นางคุยกับน้องเชฟตี้ที่ทำงานชู้สาว ไปรับที่บ้านพ่อแม่ร็ หมด สานสัมพันธืกัน เราจบได้ไม่ร็ว่าเลิก หรือลบเวลาเราไปหา พอมาซักแฟนเราก็พาไปออกงานกับคนที่บริษัท รู้จักเพื่อนที่ทำงาน แต่นางมาขอเลิกเกับเราอีก เราไปด้วยกันไม่ได้ อยู่คนละที่ เราก็ทำใจ ร้องทุกวัน เสียใจมาก พอเราทำใจได้ ผัวคนที่ทำงานแฟนเรา โทรหาเรา บอกว่าใช่แฟน ..............ไหม เราก็คิดว่าเเฟนเป็นอะไรหรือเปล่า.............. สรุปว่าแฟนเรากับเมียนาง คบกัน ย้ายไปดูหอด้วยกัน คนที่ทำงานรู้กันหมด เอาเราไปบังหน้าเรื่องงานแต่งงาน คบบกันมาพักนึงเราทำกับข้าวให้กัน ไปไหนไปนอนค้างด้วยกัน เราเสียใจมากที่เราทราบความจริง
สรุป : แฟนไม่ได้ทำให้เรามั่นใจเลย ว่าจะมั่นคง ไม่ทำแบบนั้นอีก (แฟนตอนทำงาน)
2. ประสบการณ์ก่อนมีแฟนก่อนทำงาน
2.1 เราเคยมีรุ่นพี่เเถวบ้านจีบ เราก็คุยกับพี่เขา เราขับมอเตอร์ไปหาพี่เขา เราแค่คุยกันเฉยๆๆจริง ๆๆ เราไม่ได้นั่งนั่งใกล้กันเลย แม่เราขับรถไปตามไป แล้วลากเรากลับบ้าน ตีเรา เหมือนเราไม่ใช่ลูก จะให้ตีเราตายให้คามือเขาเลย ทั้งตบ ทั้งจิกหัว ทั้งกระทืบ เราร้องไห้เสียใจ ที่แม่ทำแบบนี้กับเรา จะเอามีดฟันหัวเราให้ขาด จิกหัวเราขึ้นมา แล้วจะเอามีดปาดคอเรา ย่าเรา บอกให้แม่พอได้แล้ว เเม่เราก็ยิ่งทำเราหนักขึ้น เขาอยากจะกินยาฆ่าตัวเลยตอนนั้น หลังจากนั้นไปไหนมา หรือเขาจะไปไหน เขาเอาเราไปตลอดเลย จากตอนนั้นมาเราก็ไม่กล้าคุยกับใครอีกเลย เพราะเรากลัวเเม่จะทำแบบนั้นกับเราอีก เรากลัวเจ็บตัว แต่เราก็ยังไม่รู้เหตุผล หรือความผิดชอบชั่วดียังไง ณ ตอนนั้น (ตอนนี้เรานึกถึงเรื่องนี้ทีไร เราก็เสียใจและร้องไห้ทุกที)
2.2 ตอนเราอยู่มหาลัย ปี 2 เราก็มีรุ่นพี่มาจีบ ด้วยความที่เราไม่เคยคุยกับใครเลย เราก็อยากรู้ว่ามีแฟนแล้วเป็นไง เราก็คุยไปเรื่อยๆ
พี่เขาดูแลเราดีทุกอย่าง เราคุยกัน คบกัน ทางบ้านผู้ชายร็หมด พ่อแม่เขารักเราเหมือนลูกของเขาคนนึง คบกันเรื่อยๆ จนเรียนจบ
พอเรียนจบ พ่อแม่ถามเราว่า จะแต่งงานเลยไหม เรียนจบแล้ว เขาก็ซื้อที่ดินสำหรับสร้างบ้านไว้ให้ ทำรั้วเรียบร้อย
แต่เราก็ไม่ร็จะบออกพ่อแม่เรายังไง อยู่จะแต่งงาน พ่แม่เราคงช๊อค คงฆ่าเราแน่ๆๆๆ เราเลิก
3.เราควรจะเริ่มยังไง ให้เหมือนคนปกติทั่วไป ที่เขาทำกัน
เรื่องนี้เราไม่สามารถระบายความในใจกับใครได้เลย เราจึงขออนุญาตแชร์ในพันทิพ และหวังว่าเพื่อ จะช่วยแชร์ความคิดน่ค่ะ
(กระทู้นี้ เราไม่ได้มีจุดประสงค์ว่าพ่อแม่เรา เราแค่ต้องการร์แชร์ประสบการณ์)