เราเป็นคนหน้าตาไม่ได้ดี รูปร่างก็ไม่ดี แต่มีเพื่อนเป็นคนหน้าตาดีรูปร่างดีเยอะมาก
เราไม่ได้อิจฉาเพื่อนแต่เราแค่รู้สึกน้อยใจ 

เราอยากทำความรู้จักคนในสังคมสังคมหนึ่งมาก ๆ 
เพราะเป็นสังคมที่เราชื่นชอบ เราอยากเป็นที่รักของคนในสังคมนี้
แต่เพราะเพื่อนเราหน้าตาดี มีคนเข้าหา ผายมือต้อนรับอย่างง่ายดาย
เรารู้สึกถูกเหลื่อมล้ำ เพื่อนเรามาทีหลังเรา แต่มีแต่คนให้ความสำคัญกับเพื่อนเรามากกว่า
พอเพื่อนเราไปอยู่ในสังคมนั้น ก็ลืมเราอีกต่างหาก รู้นะว่าเราชอบอะไรแบบนี้แต่ก็ไม่ชวนเข้าไปด้วยกัน
แต่กลับทิ้งเรา เราเข้าไปอยู่ได้แค่ครึ่งๆกลางๆ

เราแค่อยากเป็นที่รักบ้าง
อยากรู้จักเราเพราะเราไม่มีอะไรดีบ้างได้ไหม
เพื่อนเราแค่มีหน้าตาที่ดี ก็เป็นที่รักไปแล้ว

หรือเราต้องก้าวออกไปจากที่ตรงนี้กันนะ