เรารู้สึกสงสารแม่มากๆเลยค่ะ

แต่ก่อนเราคนที่ไม่ได้สนใจอารมณ์ของแม่เลยค่ะ ดูไม่ออกว่าแม่เศร้า แม่เครียด
บางครั้งแม่ก็บ่นด่าเราเกินไป เราก็โกรธใส่แม่ทั้งๆที่ เราไม่คิดเลย ว่าที่แม่พูดด่าออกมาเป็นเพราะว่าแม่เครียดอยู่ พอเราโดนด่าจนเก็บกด เราก็ไม่สนใจแม่เลย เฉยเมยไปทุกอย่าง
จนเรามาเห็นว่าแม่เขียนกระดาษโน๊ตว่าแม่เจอปัญหาอะไรมาบ้าง แม่เราน่าจะเขียนไดอารี่ระบายอารมณ์มาแทนด่าเราค่ะ เราอ่านแล้วเราก็นำ้ตาแตกเลยค่ะ เราไปทำแบบนั้นกับแม่ได้ยังไง ทำไมตอนนั้นเราไม่ยอมเข้าใจความรู้สึกของแม่เลย อยากจะทำให้แม่ดีใจประทับใจภูมิใจเพื่อให้แม่อารมณ์ดีขึ้น
ส่วนใหญ่ที่แม่จะเขียนเป็นเกี่ยวกับพ่อ คือช่วงนี้เหมือนพ่อจะไม่ค่อยมาคุยกับแม่บ่อยเลย (พ่อไปทำงานที่ต่างประเทศ แม่จะคอลคุยกับพ่อตลอด) อาจจะเพราะพ่อติดงานจริงๆหรือเบื่อพวกเรา และเราที่ไม่เคยสนิทกับพ่อเลย พ่อเราอายุ 50+ แม่เราใกล้40แล้ว เราพึ่งจะอยู่ม.2ค่ะ

เห็นแล้วก็เครียดตามเลยค่ะ อยากจะช่วยอะไรแม่นิดหน่อยที่พอทำได้ค่ะ จะพยายาม
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่