เล่าก่อนเลยคะ เราคบกับแฟนมาปีกว่า อยู่ด้วยกันช่วยกันทำงาน (ส่วนมากเงินเราที่ใช้จ่ายอยู่) เราคอยซับพอร์ตเค้าตลอดเพราะเราทำงานได้เงินเยอะกว่า
กับแม่แฟนเราก้อใส่ใจนะ กลัวแม่เหงาซื้อทีวีให้นั้นนี่ (พ่อแม่เราเสียนานแล้วนะคะเพื่อคนจะไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ดูแลพ่อแม่ตัวเองเท่าแม่แฟน) 
เราไปบ้านแฟนครั้งแรกคือ ตกใจ บ้านนี้เดินแทบไม่ได้เลยฝุ่นเยอะมาก ด้วยความที่เราเองก้อไม่สะอาด แต่ก้อไม่สกปรก เลยทำความสะอาดบ้านให้ แล้วเราก้อไม่ว่าอะไรเพราะคิดว่าแม่ขายของคงยุ่ง ต่อมาแกมารักษาตัวที่ กทม มาพักที่ห้องเรากับแฟน เราก้อทำเหมือนเดิมปกติแต่สิ่งที่เราทนไม่ได้ในตอนนี้คือ
แม่แทบไม่ทำอะไรเลย หมอบอกให้ออกกำลังกายด้วย แต่แม่นอนดูทีวีทั้งวัน ที่นอนเราจะปูให้ก้อไม่นอน เราก้อเลยตามใจ (แกนอนฟุกลาง) พอหลังๆแกเริ่มทำห้องรก ผ้าก้อไม่เก็บให้เรา (ฝนตก) เราไปทำงานกับมาต้องหาข้าวปลาอาหารให้กิน พอกินเสร็จแม่ก้อนอนดูทีวี (แกมารักษาเกี่ยวกับตา คือดูทีวีทั้งวันได้หรอ) เราไม่ขออะไรมากหรอก ขอแค่แกกวาดห้องพอ เพราะที่เป็นห่วงคือเวลาแกนอนถ้าไม่กวาดมดจะกัดแกได้ (ขนาดแค่น้ำรึรีโมททีวีใกล้ๆยังใช้แฟนเราหยิบคือช่วงนี้เรากับแฟนยุ่งๆ) แม่มาก้อไม่บอกล่วงหน้า อยากจะนัดหมอกี่โมงก้อนัด 
เคลียร์งานแทบไม่ทัน เราเหมือนเหนื่อยขึ้น 3 เท่าอะ คือเหมือนออกไปทำงานตั้งแต่ ตี 5 กลับมาต้องมาทำความสะอาดห้องอีก เราเหนื่อยมาก ไม่รู้ว่าควรทำไงดีคะ  คือเราไม่เคยคิดอะไรแบบนี้กะแกเลยพอแกมาอยู่ด้วยอะ เรารู้สึกว่าเราเหนื่อยกว่าเดิม อีกทั้งค่าใช้จ่ายก้อเยอะขึ้น เราเหมือนคนหมดแรงเลย