เราคบกับแฟนคนนี้มาได้สองเดือนกว่าแล้ว
ตอนแรกก็ไม่ได้ตั้งใจจะคบ แค่คุยเล่นๆแต่ดันลากยาวมาเปนแฟนกัน+เราไม่รุ้จะปฏิเสธิตอนเขาขอคบยังไง
เขาเปนคนต่างจังหวัด ตอนแรกอยู่หอกับเพื่อน
อยู๋ไปอยู่มา ออกจากหอเพื่อนมาอยู่ถาวรเฉยเลย
เราก็ไม่ได้ชวนให้มาอยู่ จนตอนนี้เริ่มรู้สึกว่าไม่ค่อยมีพื้นที่ส่วนตัว
เขาคอยเชค แอบอ่านแชท อะไรแบบนี้ตลอด ระแวงเรามากๆ
เรารู้สึกว่าเราพึ่งพาอะไรเขาไม่ได้เลย (หอพักเปนของทางบ้านเรา)
บางทีคิดว่าเขาควรช่วยจ่ายค่าที่พักบ้างถึงแม้มันจะฟรีก็ตาม
ล่าสุดงานศพยายเราเขาไปแค่วันเดียว
วันเผาวันสุดท้าย เราบอกให้เขาตื่นเช้ามาช่วยเขาก็ไม่ตื่นบอกว่าเลิกงานเที่ยงคืน
เราโทรจิกโทรตามก็ไม่มา จนเรากลับบ้านเอาข้าวจากงานมาให้เขากิน แล้วบอกว่ากินเสร็จตามออกมานะ(วัดอยู่ใกล้บ้าน)
เขาก็ไม่ออกมา เราก็รู้สึกแย่พอแล้ว
พอกลับเข้าห้องมา เจอกล่องอาหารวางไว้กับพื้น เรายิ่งโมโหทั้งที่เอาอาหารมาให้ยังไม่เก็บ
เราเหมือนต้องทำอะไรคนเดียว + มีภาระ
แต่จะเลิกก็แอบรู้สึกว่าไม่อยากเลิก จะคบต่อก็กลัวจะผูกพันตัดยากกว่านี้
เราควรทำยังไงดีคะ เราอายุ 27 แล้ว แฟน 25
แฟนไม่มีอะไรเลยควรเลิกดีมั้ย
ตอนแรกก็ไม่ได้ตั้งใจจะคบ แค่คุยเล่นๆแต่ดันลากยาวมาเปนแฟนกัน+เราไม่รุ้จะปฏิเสธิตอนเขาขอคบยังไง
เขาเปนคนต่างจังหวัด ตอนแรกอยู่หอกับเพื่อน
อยู๋ไปอยู่มา ออกจากหอเพื่อนมาอยู่ถาวรเฉยเลย
เราก็ไม่ได้ชวนให้มาอยู่ จนตอนนี้เริ่มรู้สึกว่าไม่ค่อยมีพื้นที่ส่วนตัว
เขาคอยเชค แอบอ่านแชท อะไรแบบนี้ตลอด ระแวงเรามากๆ
เรารู้สึกว่าเราพึ่งพาอะไรเขาไม่ได้เลย (หอพักเปนของทางบ้านเรา)
บางทีคิดว่าเขาควรช่วยจ่ายค่าที่พักบ้างถึงแม้มันจะฟรีก็ตาม
ล่าสุดงานศพยายเราเขาไปแค่วันเดียว
วันเผาวันสุดท้าย เราบอกให้เขาตื่นเช้ามาช่วยเขาก็ไม่ตื่นบอกว่าเลิกงานเที่ยงคืน
เราโทรจิกโทรตามก็ไม่มา จนเรากลับบ้านเอาข้าวจากงานมาให้เขากิน แล้วบอกว่ากินเสร็จตามออกมานะ(วัดอยู่ใกล้บ้าน)
เขาก็ไม่ออกมา เราก็รู้สึกแย่พอแล้ว
พอกลับเข้าห้องมา เจอกล่องอาหารวางไว้กับพื้น เรายิ่งโมโหทั้งที่เอาอาหารมาให้ยังไม่เก็บ
เราเหมือนต้องทำอะไรคนเดียว + มีภาระ
แต่จะเลิกก็แอบรู้สึกว่าไม่อยากเลิก จะคบต่อก็กลัวจะผูกพันตัดยากกว่านี้
เราควรทำยังไงดีคะ เราอายุ 27 แล้ว แฟน 25