คือเราระแวงมากตั้งแต่วันนั้น กลัวทุกที่ที่อยู่ ซึ่งส่วนตัวเป็นคนกลัวผีมากกกก
คือเราไปนอนหอเพื่อน ละประมาณตี3-4 เพื่อนระเมอตื่นมาสกิดขาให้ตื่นไปส่งเอาหนังสือข้างล่างหอ เรากำลังสะลืมสะลือตื่นกำลังจะลุก แต่เราเอะใจหยิบทรศ.มาดูเวลา มันตี3-4 แล้ว เราเลยว่าไปพน.เช้าก็ได้ ไปเอาทำไมเวลานี้ คือเราตื่นแล้วนะคะ แต่ก็สะลืมสะลือ เราเลยว่ากูจะนอนต่อละ คือเพื่อนเราทำเป็นไม่พอใจ เสียงดังเดินขึ้นที่นอน เราก็นอนหันหลังให้ เราไม่ได้สังเกตว่าเพื่อนเราจริงๆหรืออะไร เราก็พยายามหลับแต่ก็ไม่หลับยัน6โมง เลยตัดสินใจเก็บของจะกลับหอตัวเองเพราะรู้สึกกลัว เลยปลุกเพื่อนว่ากูจะกลับหอละนะ มันเลยว่ากลับไมเร็วเราเลยเล่าให้มันฟัง มันว่ากูไม่รู้สึกอะไรนะ กูหลับฝันดีมากก
ละคือหอนั้นมันมีประวัติด้วยนะคะ คือเพื่อนเราที่เรียนสาขาเดียวกันก็เคยโดนจนเช้าย้ายออกทันที แต่ตอนนั้นเราไม่คิดถึงตอนนั้นเลยไปนอน คือกลับหอตัวเองได้สักพักก็นอนตื่นมาเป็นไข้เลยค่ะ ละจากนั้นก็ระแวงไปหมด อาบน้ำยังจ้องโทรคุยกับแม่ทุกครั้ง เวลานอนต้องเปิดไฟทุกคืน
เพื่อนระเมอ
คือเราไปนอนหอเพื่อน ละประมาณตี3-4 เพื่อนระเมอตื่นมาสกิดขาให้ตื่นไปส่งเอาหนังสือข้างล่างหอ เรากำลังสะลืมสะลือตื่นกำลังจะลุก แต่เราเอะใจหยิบทรศ.มาดูเวลา มันตี3-4 แล้ว เราเลยว่าไปพน.เช้าก็ได้ ไปเอาทำไมเวลานี้ คือเราตื่นแล้วนะคะ แต่ก็สะลืมสะลือ เราเลยว่ากูจะนอนต่อละ คือเพื่อนเราทำเป็นไม่พอใจ เสียงดังเดินขึ้นที่นอน เราก็นอนหันหลังให้ เราไม่ได้สังเกตว่าเพื่อนเราจริงๆหรืออะไร เราก็พยายามหลับแต่ก็ไม่หลับยัน6โมง เลยตัดสินใจเก็บของจะกลับหอตัวเองเพราะรู้สึกกลัว เลยปลุกเพื่อนว่ากูจะกลับหอละนะ มันเลยว่ากลับไมเร็วเราเลยเล่าให้มันฟัง มันว่ากูไม่รู้สึกอะไรนะ กูหลับฝันดีมากก
ละคือหอนั้นมันมีประวัติด้วยนะคะ คือเพื่อนเราที่เรียนสาขาเดียวกันก็เคยโดนจนเช้าย้ายออกทันที แต่ตอนนั้นเราไม่คิดถึงตอนนั้นเลยไปนอน คือกลับหอตัวเองได้สักพักก็นอนตื่นมาเป็นไข้เลยค่ะ ละจากนั้นก็ระแวงไปหมด อาบน้ำยังจ้องโทรคุยกับแม่ทุกครั้ง เวลานอนต้องเปิดไฟทุกคืน