เราเป็นลูกสาวคนโต ทำอะไรก็ผิดไปหมดในสายตาพ่อแม่ ต่างจากน้องชาย พ่อแม่รักประเคนให้ทุกอย่าง ตอนเราเรียนไม่เคยมีแม้แต่รถเครื่องขับไปเรียน ทั้งที่บ้านก็พอมีฐานะ ส่วนน้อง พ่อแม่ถึงกับถอยรถเก่งให้ไว้ไปมหาลัย ยิ่งแม่จะรักน้องเป็นพิเศษคำพูดแรงๆไม่เคยใช้กับน้อง กู ไม่เคยพูดกับน้อง ต่างจากเรา พูดแทบทุกคำที่สนทนาบางทีก็คิด ทำไมถึงรักลูกได้ลำเอียงขนาดนี้เราโดนดูถูกสารพัด คำว่าไม่มีปัญญาได้ยินแทบทุกวัน ทำไมหรอ ทำไมถึงรักลูกได้ลำเอียงขนาดนี้ เราตกงานกลับมาอยู่บ้าน เพื่อหางานใหม่ก็โดนบ่นเรื่องเงิน ว่าไม่ช่วยค่าใช้จ่ายในบ้าน แล้วคนมันตกงาน จะเอาเงินที่ไหนมาช่วย ขนาดบ้านตัวเอง  ยังอยู่ไม่ได้ แล้วจะไปอยู่ที่ไหนได้ เราคนนึงที่ไม่เคยได้ความอบอุ่นจากครอบครัว 😢 มีใครที่ความรู้สึกเดียวกับเรามั้ย