นิสัยผมคือผมเป็นคนที่ค่อนข้างคิดกับทุกอย่างตั้งคำถามกับทุกสิ่งที่เจอ พูดตรงๆกับเรื่องที่มันผิดจริงๆอะ แบบบางทีแม่ก็มาด่าตะคอกใส่เพราะทำงานเสร็จแล้วอ้างว่าเหนื่อย แล้วผมก็พูดกลับไปแบบตรงๆแต่ไม่มีคำหยาบนะครับเพราะผมแค่ถามไปว่าทำไมทั้งๆที่ผมไม่ได้ผิดอะไรอะบางทีก็งงนะสันหาเหตุผลมาวายวอดหมดแต่สรุปคือ เถียง ครับคำทุกคำของผมคือเถียง คือผมแค่พูดสิ่งที่ผมคิดว่าถูกเพราะคิดจากเหตุผลจากที่ผู้ใหญ่หลายคนเคยทำแบบ คือผมผิดหรอทั้งๆที่แม่ก็เคยทำลงไปอะแต่พอผมพูดว่าแย่อะผิดอะผมโดนด่าตลอด จนตอนนี้ผมไม่รู้แล้วว่าอะไรถูกหรือผิดผมต้องยอมต่อไปหรอครับ ละสิทธิมีไว้ทำไมครับ มีอีกหลายเรื่องครับแต่ขอพูดแค่เรื่องนี้ก่อน ไม่ได้มีแค่คนในครอบครัวนะครับคนอื่นก็มีทั้งๆที่ผิดแบบชัดๆพอผมพยายามอธิบายอะไรไปโดนหาว่าเถียงจากนั้นก็ไปนินทาเสียๆหายๆ