คือเราแค่อยากจะรู้ว่าคนอ่อนไหวง่ายอาการแบบเราไหม
เรารู้สึกแบบคนด่านิดหน่อยก็จะร้องไห...ใครพูดอะไรไม่ดีใส่ก็จะร้อง
ภายนอกยิ้มพอไม่กี่นาทีก็กลับมาเศร้าคิ้วขมวดเหมือนเดิม



คิดที่จะกินยานอนหลับให้มันหลับไปเลยแบบไม่ตื้น...คุยกับใครไม่ได้นานเพราะอะไรเราไม่รู้นะคะแต่เราอึดอัดที่ฝื้นยิ้มฝืนพูด...ที่ต้องจ้องตาตอนพูด
ตอนพูดเราชอบหลบตาเราไม่ชอบให้ใครมาจ้อง...มามอง
เราดูเป็นคนตลกๆแต่เราไม่ได้ตลกอยู่บ้านตอนอยู่ในห้องคนเดียวเราก็ร้องไห้เราไม่สามารถปล่อยให้หัวโล่งได้ไม่งั้นจะคิดไปเรื่อยจนหยุดทีกรีดแขนเราไปดูในเฟสเค้าบอกว่าถ้ากรีดทางตรงจะตายเลย...แต่ตอนนั้นเราไม่ได้ทำเพราะคัตเตอร์มันสกปรกเราเป็นคนที่ไม่ชอบเห็นของสกปรกมาอยู่ใกล้ๆ
แต่ถ้าเราเลือกที่จะฆ่าตัวตายเราคิดไว้ว่าจะกินยาจะได้นอนหลับไปเลย

แต่ตอนนี้เราก็ไม่ได้ว่างมาคิดเพราะเราห่วงเรื่องเรียนห่วงเรื่องงาน


เราเลยคิดว่าเครียของเสร็จเครียงานเสร็จเราจะกินยาแล้วให้ตัวเองสลบไปเลย

อีกหนึ่งอย่าง...เราเป็นคนที่ชอบสร้างโลกแห่งจิตาการหรือโลกอีกใบขึ้นมาเพ้อเจ้อไปเรื่อยๆ


ปล.เรามีอาการเป็นโรงจิตรึเปล่าคะ
หรือนี่คืออาการปกติของคนทั่วไป


เราเป็นคนที่ชอบชนะและเป็นที่หนึ่งถ้าเราไม่ได้เราจะเครีนดมากคะ