สวัสดีค่ะ คือเราไม่เคยคิดจะเขียนแบบนี้มาก่อน แต่เรารู้สึกอึดอัด เราเป็นนักศึกษาค่ะ เรามีเพื่อนคนนึง คือเรารู้จักกันมาตั้งแต่ปี 1 ก็ง่ายๆเลยเราเป็เพื่อนสนิทกัน แต่ไม่รู้เราสนิทกับเขาคนเดียวหรือเปล่า เพราะเราพูดทุกเรื่องให้เขาฟังแต่เขาเหมือนจะไม่พูดทุกเรื่อง เหมือนจะพูดแต่ก็ไม่ เราก็ไม่ได้ว่าอะไร จนวันนึงเราเปิดเทอม สาขาเราเขามีงานให้ทำเป็นโปรเจคคนละชิ้น แล้วนำเสนอกรรมการ เพื่อนเราเขาได้นำเสนอเป็นคนแรก เค้าเครียดมาก  เขาคิดไปก่อนแล้วว่าถ้ากรรมการถามอันนี้แล้วเขาตอบไม่ได้จะทำยังไง ถ้าอยู่ๆร้องไห้จะทำยังไง คือเราก็บอกเขาตลอดว่าไม่ต้องเครียด เรื่องมันยังไม่เกิด จนมันใกล้วันที่จะต้องนำเสนอแล้ว อยู่ๆเขาก็หนีกลับบ้านไปเลย ที่เรารู้เพราะอาจารย์ที่ปรึกษาเรียกเราไปพบแล้วบอกว่าเขากลับบ้านแล้ว เขาจะลาออก เขาไม่อยากทำแล้ว คือเราพยายามทำทุกอย่างทั้งโทร ไลน์ เฟส เขาไม่ตอบ คือเราอยากให้เขากลับมา จนเรามารู้ว่าเขาเป็นโรคซึมเศร้าขั้นรุนแรง เขาคิดจะฆ่าตัวตาย แล้วเขาได้ไปหาหมอ ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่มันกลับมาเป็นเราที่เรารู้สึกอึดอัดเวลาเขาจะขอมาอยู่ด้วย ซึ่งที่เขากลับมาครั้งแรกหลังจากหายไปเกือบเดือนคือวันที่เราเป็นคนนำเสนองาน วันนั้นเราก็โดนหนักมาก จนเรานอนไม่หลับเหมือนเสียงกรรมการมันหลอนอยู่ในหัวเราพอหลับตาลงเราก็ร้องไห้ แล้วหลังจากนั้นเราก็พอทำใจได้แล้ว ซึ่งตอนนั้นเพื่อนเราเขาถอนวิชาที่เรียนออกเกือบทั้งหมดเหลือแค่วิชาโปรเจคกับ อีก 2 วิชา ซึ่งมันจะเรียนแค่วันจันทร์กับวันศุกร์ เขาจะขอมานอนกับเราวันอาทิตย์ซึ่งแรกๆเราก็โอเคร พอหลังๆมาเรารู้สึกเขาเอาแต่ใจ ต้องตามใจเขา ซึ่งเราเป็นคนที่ไม่ชอบคนที่เอาแต่ใจมาก!!! เหมือนเขาต้องการให้เราตามใจทุกอย่างอาจเป็นเพราะยาที่เขาทานหรืออะไรก็ตาม มันเลยทำให้เขาเป็นแบบนั้น ซึ่งที่บ้านเขาก็ตามใจเขาประมาณนึงอยู่แล้ว ซึ่งตอนนี้ยิ่งเขาเป็นแบบนี้คงตามใจมาก เขาขอมาอยู่กับเรา เราไม่อยากให้เขามาแต่เราก็คิดว่าถ้าปฏิเสธไปจะคิดมากไหม เราก็ต้องให้เขามา คือเราจะพูดอะไรไปเรากลัวเขาเอาไปคิดมากแล้วไปทำอะไรไม่ดีแล้วจะมาว่า เป็นเพราะเราที่ไม่เข้าใจเขา เราอยากเข้าใจเขา แล้วเราจะพูดยังไงให้เขาเข้าใจเรา เราจะพูดอะไรเราต้องคิด คิด แล้วก็คิด ถ้าพูดไปจะเอาไปคิดมากไหม จนตอนนี้เขาขอมาอยู่ด้วยเรารู้สึกว่าแค่วันเดียวยังไม่อยากให้มา แค่เจอวันที่เรียนก็มากพอสำหรับเราแล้ว แชทเขาเราก็ไม่อยากตอบ ทำไมเรารู้สึกแบบนั้นคะ ที่พิมพ์มาทั้งหมดก็อยากระบายออกมานั้นแหละค่ะ ขอบพระคุณที่อ่านค่ะ😊