สวัสดีครับ วันนี้ผมมีความฝันที่เคยฝันเมื่อ ประมาณเดือน กรกฎาคม - สิงหาคม ปี 2550 มาเล่าให้ฟัง หลายท่านคงคิดว่าทำไมผมถึงยังจำมันได้นานขนาดนี้ ผมขอตอบท่านเลยว่าฝันนี้ มันเป็นฝันที่ผมจำขึ้นใจ และไม่มีทางลืมเด็ดขาด 

ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดที่เข้ามาเรียน ต่อระดับปริญญาตรี ที่กรุงเทพฯ ผมเรียนคณะครุศาสตร์ สาขาภาษาไทย ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ทั้งนี้รุ่นของผมเป็นโอเน็ต รุ่นที่ 3 ซึ่งอะไรหลาย ๆ อย่างมันกระชั้นชิดมาก ทำให้ผมไม่มีเวลาเตรียมตัวเพราะกว่าจะรู้ว่าได้เรียนที่ไหน ฤดูรับน้องก็เริ่มแล้ว แถมกว่าจะลงทะเบียนเรียน กว่าจะมอบตัว ก็รับน้องพอดี  เอาเป็นว่าช่วง 2 สัปดาห์แรกตั้งแต่รู้ว่าได้เรียนที่นี่ ผมต้องนั่งรถไปกลับ ตจว ทุกวัน จนวันหนึ่งพ่อแม่ให้เงินมาหนึ่งก้อนพร้อมหอบกระเป๋ามา 3 ใบ ให้ผมมาเรียน และไปหาหอพักอยู่เลย มันจำทำให้ผมได้พักที่นี่ (อพาร์ตเมนท์แถวบางโพ) แบบกระทันหันมาก ๆ พอเวลา เสาร์ อาทิตย์ ด้วยความเป็นเด็กต่างจังหวัดก็จะนอนแต่ในห้อง โทรทัศน์ไม่มี หนังสือก็ไม่ค่อยชอบอ่าน เวลาว่างผมจะทำแค่ทำการบ้าน แล้วก็ทำความสะอาดห้อง และนอน ฝันที่ผมฝันนี้เกิดขึ้นประมาณช่วงเดือน กรกฎาคม - สิงหาคม 2550 ความฝันมีอยู่ว่า

"ในฝันเดินเล่น อยอกล้อ อยู่ในสวนหน้าเรือนไทยกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างมีความสุข สุขมาก ๆ แบบสบายใจสุด ๆ (อารมณ์เหมือนเป็นคู่รักกัน หรือไม่ใช่ผมก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าผมมีความสุขมาก) ซึ่งที่สวนผมมีทาสผู้ชายหลายคนกำลังทำความสะอาดสวนอยู่ ในขณะที่ผมดูสวนกันนั้นผมได้เห็นว่าตัวผมเป็นผู้หญิง ผมยาวห่มสไบ นุ่งโจงกระเบน และทันใดนั้นเอง ความรู้สึกในฝัน คือผมและผู้หญิงคนนั้นกำลังเดินเพื่อข้ามไปยังสะพานเพื่อหนีอะไรบางอย่าง พอมองไปผมก็เห็นกลุ่มคนแต่งตัวแปลก ๆ วิ่งถือดาบมา และมาฟันที่สะพายแล่ง และอกซ้ายด้านหน้าของผม ซึ่งในขณะเดียวกันในฝันผมรู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นได้ข้ามสะพานไปแล้ว อารมณ์เหมือนว่าผมได้เสียสละตัวเองให้เธอไปก่อน และรับดาบก่อน ทั้งนี้ในฝันผมไม่รู้สึกเจ็บ แต่รู้ว่าโดนฟัน แล้วสติก็วูบดับไป ในฝันผมยังเห็นแสงสว่างมาก ๆ วิ่งผ่านเข้าหน้าผมเป็นอุโมงค์แสง พร้อมกับได้กลิ่นหอม ขอวอะไรบางอย่างที่ผมไม่เคยได้กลิ่น มันเป็นกลิ่น ที่หอม ไม่ฉุน รู้สึกสบายใจ และผ่อนคลายมาก ผมเองยังบอกตัวเองในฝันเลยว่า จะจำกลิ่นนี้ให้ขึ้นใจ หลังจากนั้นผมได้สะดุ้งตื่น และเห็นผู้ชายตัวเล็ก มีดาบอยู่ข้างหลังสองข้าง สองมือไม่ได้ถือดาบ ถอดเสื้อ ส่วนด้านล่างผมไม่เห็น เขายืนเอามือข้างลำตัวมองผมด้วยสีหน้าปกติไม่ยิ้ม ไม่ดุ สายตาคือแค่มองผม ตัวของเขามีสีเหลืองทอง โดยที่ฉากด้านหลังนั้นคือห้องของผม ผมจำได้ขึ้นใจกับภาพนี้ที่เห็นเป็นอย่างยิ่ง วินาทีนั้นผมรีบหลับตา และนึกถึงพ่อแม่ พระ และจ้าวที่เป็นพ่อบุญธรรมของผม แล้วผมก็สะดุ้งตื่นอีกครั้ง ในห้องของตัวเอง ซึ่งเป็นฉากเดียวกันกับที่ผมเห็น ผู้ชายคนนั้น"

ผมก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมฝันนั้นคืออะไร เวลาผ่านมา 10 ปีผมพยายาม หาคำตอบของความฝันนี้ว่ามีสาเหตุมาจากอะไรเสมอ จนถึงขนาดคิดเอาว่า ผมฝันถึงตัวเองในอดีตชาติ และรับรู้ถึงการตายของตัวเอง และที่สำคัญผมคิดเอาว่าผู้ชายคนนั้น คือ พ่อบุญธรรมของผมที่เป็นจ้าว  ส่วนกลิ่นหอมนั้นผมก็นึกว่าเป็นดอกไม้ที่ดมแล้วระลึกชาติได้ (คิดไปนั่น)

ส่วนตัวของผมนั้นเป็นคนที่เชื่อไสยศาสตร์ พวกร่างทรง ของขลังอยู่แล้ว รวมไปถึงสนใจในประวัติศาสตร์ไทยอยู่แล้ว แต่ในช่วงนั้น ผมคือเด็ก อายุ 18 ที่พึ่งเข้ากรุงเทพ วรรณคดี หรือวรรณกรรมเชิงประวัติศาสตร์ตอนนั้นยังไม่รู้จัก ถ้าพูดถึงละครยิ่งไม่ได้ดู ตอนนั้นในหัวมีแต่เรื่องเรียน กับรับน้อง ณ ตอนนั้นเรื่องการระลึกชาติ หรือดอกปาริชาติ ก็ไม่ได้อยู่ในความสนใจ ผมพยายามไม่งมงายในการเชื่อเรื่องต่าง โดยที่ตัวเองก็มีกระบวนการคิดที่เป็นเหตุเป็นผล คือเชื่อ แต่ไม่งมงาย สำหรับความฝันต่าง ๆ ของผมที่เคยฝันมา หลายครั้งที่มีฝันประหลาด แต่ผมก็สาสมารถอธิบายได้ด้วยหลักวิทยาศาสตร์มาเสมอ แต่ฝันนี้ผมพยายามอธิบายเท่าไรก็คิดไม่ออกว่าถึงฝันแบบนี้ได้ 

ผมอยากถามท่านผู้อ่านทุกท่านครับว่า เคยฝันเหมือนผม หรือลักษณะเดียวกันไหมครับ