หากมองยุทธศาสตร์บางอย่างให้เหมือนกับ "น้ำ" ที่สามารถหาช่องทางไหลไปทางใดทางหนึ่งได้ แม้จะมีสิ่งกีดขวางอยู่ข้างหน้าก็ตาม

ดูเหมือนจะเป็นทางออกประการหนึ่งของการแก้ปัญหาที่มีวิธีคิดนอกกรอบออกไป

สิ่งนี้สะท้อนได้จากการที่กลุ่มเหมืองทองอัครา เตรียมยื่นขอประทานบัตรทองคำและสินแร่ที่จังหวัดเพชรบูรณ์และจันทบุรี รวมเนื้อที่กว่า 6 แสนไร่ 

ข้อสังสัยเกิดขึ้นทันทีที่ว่า กลุ่มคิงส์เกตหรือเหมือนทองอัครามีข้อพิพาทกับรัฐบาลเรื่องที่ถูกยกเลิกประทานบัตร โดยกฎหมายพิเศษ ม.44 อ้างว่าการทำเหมืองส่งผลต่อสุขภาพประชาชน ซึ่งภาครัฐอาจต้องจ่ายค่ายกเลิกถึง 4 หมื่นล้านบาท

เป็นไปได้ที่จะที่หากภาครัฐไม่จ่าย แล้วเปลี่ยนวิธีการมาเป็นการเจรจาต่อรองกับคิงส์เกต โดยแลกกับการได้สัมปทานเหมืองทองคำในพื้นที่อื่น 

ก็ไม่ใช่เรื่องผิดแต่อย่างใด ถ้าจะหาทางออก เช่นเดียวกับน้ำในเรื่องนี้ 

แต่ถ้ารัฐบาลไม่อยากจ่ายเงินที่แพ้คดี แล้วเลือกจะหาทางออกด้วยวิธีนี้ รับรองได้เลยว่า ค่าโง่อีกหลายๆค่า ไม่ว่าจะเป็นโทลล์เวย์เอย, โฮปเวลล์เอย คงตั้งคอรอคอยรัฐเข้ามาเจรจาด้วยเป็นแน่

กลวิธีนี้ก็ยังดีกว่า ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย หรือชักดาบไปเลย

ถ้าไม่ใช้วิธีนี้ ก็อย่าลืมซิว่า เวลานี้การคลังของรัฐแทบจะ "ถังแตก" อยู่แล้ว   

นายสามเหลี่ยมEnd main