สวัสดีชาวพันทิป ฉันอยากให้พวกคุณลองมาฟังเรื่องของฉันบ้าง
นี่ เป็นเรื่องจริงที่กำลังเกิดขึ้นในชีวิตฉันตอนนี้ ฉันอยากให้พวกคุณอ่านและ ให้กำลังใจหรือ แนะนำ
ตัวฉันเองอายุ20ปี ฉันทำงานด้วยเรียนด้วย แต่ตอนนี้ฉันขอทางอาจารย์กลับมาเรียนออนไลน์ที่บ้าน
ชีวิตฉันเกือบจะไปได้สวยงานที่ทำก็กำลังจะไปได้ดีทุกอย่างกำลังโอเครแต่มาวันหนึ่งแม่ฉันจับได้ว่าน้องแอบเล่นยา และ ตำรวจก็ได้มาค้นบ้านและเอาน้องไปบำบัด แม่ฉันเริ่ม ป่วยจากเดิมแกเป็นมะเร็งและได้ทำการรักษา หายแล้ว พอน้องโดนตำรวจเอาไปบำบัดและนอนที่โรงพยาบาลเพื่อสังเกตุอาการ แม่ก็อาการทรุดลงและแม่ต้องได้รับการผ่าตัด ทางพี่สาวและพี่ชายของฉันอยากไห้ด๊อปเรียน หรือไม่ก็ลา ผู้จัดการ หรือ ทางเลือกสุดท้ายคือออก ฉัน พยายามหาทางเพื่อให้ตัวเองได้เรียนต่อเพราะอีกแค่8เดือน
ก็จบปวสแล้ว ฉันพยายามคุยกับเขาจนเขาได้ไห้ฉันไปคุยกับผู้จัดการไห้ลา แต่ต้องมาทำงานไห้ครบตามที่เขาแนะนำถึงจะลาได้เยอะและไม่โดนตัดออกจากระบบ (เราทำงานในโครงการถ้าออกจากงานก็ต้องออกจากเรียน) ผู้จัดการก็ดีเขาเข้าใจปัญหาที่ฉันกำลังเจอ อีกอย่างทางญาติของฉันไม่มีไครอยากไห้เรียนสักคนเลย ฉันร้องไห้กับปัญหาที่เจอ ร้องจนไม่รู้จะร้องยังไง และพอลางานเสร็จกลับมาอยู่บ้านได้ประมาณ4-5วันก็มีผู้ชายคนหนึ่งทักฉันมาเเละเราก็ได้คุยกันได้เจอเขารับรู้ปัญหาที่ฉันเจอทุกอย่างคอยให้กำลังใจปลอบใจในขณะที่ญาติแท้ฉันไม่มีไครสนใจหรือให้กำลังใจสักคน แม้แต่พี่ก็ตาม โลกที่ฉันคิดว่ามันมืดกลับอยู่ดีดี เขาเป็นคนจุดเทียนนำแสงสว่างมาให้ฉัน ทุกอย่างก็ดูโอเค เราคุยกันได้3เดือน เขาไม่เปลี่ยนไปเลยวันแรกเป็นยังไงก็เป็นยังงั้น เขาดี จนฉันคิดว่าเขาน่าจะไปเจอผู้หญิงที่ดี ที่เพรียบพร้อมกว่าฉันคนที่ครอบครัวอบอุ้นไม่แตกแยกมีปัญหา เหมือนฉัน ฉันพยายามพูดบอกเขาหลายครั้งแล้วถ้าเจอคนที่ดีกว่าให้เขาปล่อยมือฉันใด้เลย แต่เขาก็บอกกับฉันว่า คนเรามันต้องลำบากด้วยกันถึงจะรู้ว่ารักขนาดไหน แต่ทุกคนฉันไม่อยากให้เขามาเห็นสภาพ แม่ป่วยน้องติดยา ครอบครัวมีปัญหา และฉันเองที่คิดว่าไม่คู่ควรกับเขา และฉันเองที่ไม่มีอนาคตแม้จะเรียนออนไลน์ก็เถอะ ฉันไม่อยากไห้เขามาลำบากด้วย ฉันกล้าพูดตรงนี้เลยว่าฉันรักเขา อยากสร้างครอบครัว ดูแลเขา ถึงแม้เราจะคุยกันได้ไม่นาน แต่ฉันไม่อยากให้เขามาลำบาก ฉันคิดเสมอฉันควรจะจบปัญหาที่เผชิญอยู่หลายๆอย่างด้วยการฆ่าตัวตายดีไหม หรือฉันต้องทำยังไง ฉันมืดไปหมด เหมือนตัวคนเดียวเลยตอนนี้
เราควรทำยังไงดี
นี่ เป็นเรื่องจริงที่กำลังเกิดขึ้นในชีวิตฉันตอนนี้ ฉันอยากให้พวกคุณอ่านและ ให้กำลังใจหรือ แนะนำ
ตัวฉันเองอายุ20ปี ฉันทำงานด้วยเรียนด้วย แต่ตอนนี้ฉันขอทางอาจารย์กลับมาเรียนออนไลน์ที่บ้าน
ชีวิตฉันเกือบจะไปได้สวยงานที่ทำก็กำลังจะไปได้ดีทุกอย่างกำลังโอเครแต่มาวันหนึ่งแม่ฉันจับได้ว่าน้องแอบเล่นยา และ ตำรวจก็ได้มาค้นบ้านและเอาน้องไปบำบัด แม่ฉันเริ่ม ป่วยจากเดิมแกเป็นมะเร็งและได้ทำการรักษา หายแล้ว พอน้องโดนตำรวจเอาไปบำบัดและนอนที่โรงพยาบาลเพื่อสังเกตุอาการ แม่ก็อาการทรุดลงและแม่ต้องได้รับการผ่าตัด ทางพี่สาวและพี่ชายของฉันอยากไห้ด๊อปเรียน หรือไม่ก็ลา ผู้จัดการ หรือ ทางเลือกสุดท้ายคือออก ฉัน พยายามหาทางเพื่อให้ตัวเองได้เรียนต่อเพราะอีกแค่8เดือน
ก็จบปวสแล้ว ฉันพยายามคุยกับเขาจนเขาได้ไห้ฉันไปคุยกับผู้จัดการไห้ลา แต่ต้องมาทำงานไห้ครบตามที่เขาแนะนำถึงจะลาได้เยอะและไม่โดนตัดออกจากระบบ (เราทำงานในโครงการถ้าออกจากงานก็ต้องออกจากเรียน) ผู้จัดการก็ดีเขาเข้าใจปัญหาที่ฉันกำลังเจอ อีกอย่างทางญาติของฉันไม่มีไครอยากไห้เรียนสักคนเลย ฉันร้องไห้กับปัญหาที่เจอ ร้องจนไม่รู้จะร้องยังไง และพอลางานเสร็จกลับมาอยู่บ้านได้ประมาณ4-5วันก็มีผู้ชายคนหนึ่งทักฉันมาเเละเราก็ได้คุยกันได้เจอเขารับรู้ปัญหาที่ฉันเจอทุกอย่างคอยให้กำลังใจปลอบใจในขณะที่ญาติแท้ฉันไม่มีไครสนใจหรือให้กำลังใจสักคน แม้แต่พี่ก็ตาม โลกที่ฉันคิดว่ามันมืดกลับอยู่ดีดี เขาเป็นคนจุดเทียนนำแสงสว่างมาให้ฉัน ทุกอย่างก็ดูโอเค เราคุยกันได้3เดือน เขาไม่เปลี่ยนไปเลยวันแรกเป็นยังไงก็เป็นยังงั้น เขาดี จนฉันคิดว่าเขาน่าจะไปเจอผู้หญิงที่ดี ที่เพรียบพร้อมกว่าฉันคนที่ครอบครัวอบอุ้นไม่แตกแยกมีปัญหา เหมือนฉัน ฉันพยายามพูดบอกเขาหลายครั้งแล้วถ้าเจอคนที่ดีกว่าให้เขาปล่อยมือฉันใด้เลย แต่เขาก็บอกกับฉันว่า คนเรามันต้องลำบากด้วยกันถึงจะรู้ว่ารักขนาดไหน แต่ทุกคนฉันไม่อยากให้เขามาเห็นสภาพ แม่ป่วยน้องติดยา ครอบครัวมีปัญหา และฉันเองที่คิดว่าไม่คู่ควรกับเขา และฉันเองที่ไม่มีอนาคตแม้จะเรียนออนไลน์ก็เถอะ ฉันไม่อยากไห้เขามาลำบากด้วย ฉันกล้าพูดตรงนี้เลยว่าฉันรักเขา อยากสร้างครอบครัว ดูแลเขา ถึงแม้เราจะคุยกันได้ไม่นาน แต่ฉันไม่อยากให้เขามาลำบาก ฉันคิดเสมอฉันควรจะจบปัญหาที่เผชิญอยู่หลายๆอย่างด้วยการฆ่าตัวตายดีไหม หรือฉันต้องทำยังไง ฉันมืดไปหมด เหมือนตัวคนเดียวเลยตอนนี้