ฉันมีแฟนชาวอังกฤษอายุ67ปีฉันอายุ34ปีอยู่กันมา2ปีทะเลาะกันระหองระแหงแทบจะทุก3-4วันแต่ฉันก็พยามประคองไม่ไห้มันจบด้วยการยอมทุกอย่างเพื่อลูกที่กำลังจะเกิดมาในไม่ช้านี้ ฉันท้องได้7เดือนแล้วเราจดทะเบียนกันแล้วแต่ก็ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย แฟนเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองโมโหง่ายกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่ฉันก็จะอดทนกับเรื่องที่เกิดขึ้นและทุกครั้งที่ทะเลาะกันมันมักจะเก็บกระเป๋าและบอกว่าจะไปจากฉัน ฉันท้องโตขึ้นทุกวันมันไม่เคยจะเอาใจฉันดูแลฉันมีแต่พูดจาทำไห้เราน้อยใจร้องไห้ตลอดฉันต้องขี่มอเตอร์ไซค์ไปตลาดเพื่อที่จะซื้อกับข้าวไห้มันกินต้องปรนนิบัติมันทุกอย่างทำอาหารเช้าชงกาแฟ ทำทุกอย่างมันไม่เคยถามฉันเลยว่าเหนื่อยไหมพอเรานั่งดูทีวีมันก็หาว่าเราไม่คิดจะทำอะไรหรา ท้องก็ไหญ๋ขนาดนี้มันจะไห้ฉันทำอะไรหากไครที่เคยท้องจะเข้าใจอารมณ์ของคนท้องดีว่าเราก็หงุดหงิดและต้องการพักผ่อนแต่มันไม่เคยถามถึง ท้องเรามันยังไม่อยากจะจับ และก็ถึงเวลาที่เราไม่อยากไห้เกิดก็มาถึงมันเก็บเสื้อผ้าเราร้องไห้อ้อนวอนมันสารพัดรั้งแขนมันไว้มันกลับเหวี่ยงเรามันไม่สนใจเลยว่าเราท้องอยู่เราตามไปที่สนามบินในสภาพที่ตาแดงเดินท้องโย้ตามมันมันกับด่าเรา  OF ตลอดเวลาฉันได้แต่น้อยใจโชคชะตาชีวิตตัวเองและสมเพชชีวิตตัวเองท้องโย้ขนาดนี้ยังต้องมาลำบากขนาดนี้ ฉันพอจะเข้าใจอารมณ์ของคนที่เขาคิดสั้นชั่วขณะว่าสิ่งที่เขาทำแต่คนอื่นกลับมองว่าเขาผิดบางทีถ้าไม่เจอกับตัวเองคงไม่มีวันเข้าใจแน่ ฉันจะทำอย่างไรต่อไปดีจะไปฟ้องร้องที่ไหนไห้มันรับผิดชอบ ไครก็ได้ช่วยตอบฉันทีว่าเราสามารถเรียกร้องอะไรได้บ้างนึกว่าเห็นแก่เด็กที่กำลังจะเกิดมาลืมตาดูโลก ฉันหมดหนทางจริงๆชีวิตยิ่งกว่าละคร