เราคบกับแฟนมา2เดือนกว่าแล้ว และตอนนี้เราก็ย้ายมาอยู่บ้านเขา ตอนแรกเขาดูแลเราดีมากๆ ใส่ใจเราทุกอย่าง จนเราอยู่ด้วยกันจนสนิทกันมากแล้ว เขากลับไม่สนใจเราเหมือนเมื่อก่อน เขาติดเพื่อน ติดทุกคนยกเว้นเรา เขาเห็นคนอื่นมาก่อนเรา เขาให้ความสำคัญกับคนอื่นมากกว่า เขาไม่เคยคิดถึงเราเลยสักคร้ง และเราก็ทะเลาะกันมากขึ้น ทะเลาะเกือบทุกวัน ทะเลาะถึงขึ้นลงไม้ลงมือ เราเขียวข้ำไปทั้งตัว พอเขาใจเย็นเขาก็เข้ามาขอโทษเรา เราเจ็บเรเราเจ็บเราเสียใจ แต่เราก็ให้อภัยเขาตลอด และการตีกันครั้งนั้นก็เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เขาทำเราเจ็บมากกว่าเดิม เขาใช้คำพูดแรงๆทำร้ายจิตใจเรา เขาไม่เคยคิดเลยว่าเรารักเขามากแค่ไหน เขาคุยกับคนอื่น แล้วก็มาขอแล้วก็มาขอโทษเราซ้ำแล้วซ้ำอีก เป็นแบบนี้มาตลอด2เดือนกว่า เราแบบไม่อยากทนแล้วอยากหนีไป แต่เราทำไม่ได้ เรายังห่วงเขายังรักเขาทั้งๆที่เขาก็ไล่เราไปตลอด บางครั้งก็สงสัยว่าเขายังรักเราอยู่หรือป่าว หรือมันคือความเคยชินที่ว่าต้องทะเลาะแล้วกลับมาดีกัน ตอนนี่เราสับสน เราเหนื่อยเราท้อ เราอยากพอแต่พอไม่ได้ เรารักเขา แต่เราก็สงสารตัวเอง เราเจ็บไปทั้งตัวและหัวใจ เราอยากถาเราอยากถามตรงๆว่าเขาเคยรักเราจริงๆหรือป่าว หรือเขาแค่เคยชินว่ามีเราอยู่ด้วยทุกวัน เขาถึงจะทำอะไรกับเราก็ได้ เราพยายามหาคำตอบ แต่มันก็หาไม่เจอเราเหนื่อยท้อ แบบเหมือนชีวิตนี้ไม่อยากทำอะไรแล้ว
มันคือความรักหรือความเคยชิน