เราอายุ 29 ปี แฟนอายุ 24 ปี เจอกันใน pantip จากการคอมเม้นกระทู้หนึ่ง  แล้วก็หลังไมค์คุยไลน์กัน  ด้วยความที่เราก็ผิดหวังกับความรักมามาก  จึงลองเปิดใจอีกสักครั้ง  ก็ได้วีดีโอคอลคุยกันทุกวัน  ประมาณ 1 เดือนจึงได้นัดเจอตัวกัน  ก็ตรงปกเพราะตอนคุยวีดีโอไม่ได้แอ๊บไม่ได้เฟคใส่กัน  เราใช้ใจแลกใจวัดใจกันไปเลย  ทีนี้เราก็ได้พาแฟนมาบ้านมากินข้าวเย็นกับพ่อแม่  ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมาก  พอแฟนกลับ  แม่เราแสดงอาการเหมือนไม่ค่อยชอบแฟนเรา  เพราะเขาถามเราถึงหน้าที่การงานและพื้นฐานครอบครัวแฟนเรากับเรา  เราเป็นลูกคนโตมีน้องชายอีก 1 คน  เราทำงานราชการ  กำลังจะจบป.โท  ฐานะทางบ้านพอมีพอกินก็มีหนี้สินบ้าง  ที่เป็นหนี้ของพ่อกับแม่  ส่วนตัวเรามีหนี้แค่ผ่อนรถยนต์อย่างเดียว  แฟนเราเพิ่งปลดจากเกณฑ์ทหาร  จากที่เขาเล่าคือ  เขาอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง  ไม่อยากเสียเวลากับเรื่องต่างๆแล้วเพราะมีบทเรียนมาเยอะ  ตอนนี้ตั้งหลักใหม่โดยการเรียน กศน.ให้จบ ม.6 เหลืออีก 1 เทอม  แล้วจะต่อ ปวส. ในสายอาชีพที่เกี่ยวข้องกับเทคนิค  แล้วต่อ ป.ตรี  ในช่วงที่เรียน กศน.ก็ทำงานรับจ้างใกล้บ้านจะได้ดูแลแม่ได้  ส่วนถ้าต่อ ปวส.แล้วคงไม่ได้ทำทั้งวันเพราะต้องเรียน  เขาอยู่กับแม่ 2 คน  เนื่องจากพ่อกับแม่แยกทางกันนานแล้ว  ส่วนญาติพี่น้องก็ช่วยเหลืออะไรไม่ค่อยได้จึงต้องพึ่งตัวเอง  แฟนคุยกับเราถึงอนาคตว่าจะแต่งงานกันตอนเขาจบ ป.ตรีแล้ว ซึ่งก็เป็นเวลาอีก 5-6 ปี เราก็คิดว่าก็ให้เวลาในช่วงนี้พิสูจน์ตัวเองกันไป  ดูกันไปเรื่อยๆ  ตอนนี้เรากับแฟนมาได้ 8 เดือนแล้ว  ความต้องการธรรมชาติเราก็ไม่ได้ปฏิเสธไม่อยากฝืนธรรมชาติ  แต่ที่บ้านเรายังไม่รู้  แฟนมากินข้าวบ้านเรา 3 ครั้ง เพราะเราอยู่ไกลกันนานๆเจอกันที  แต่มาทีไร  แม่ก็แสดงสีหน้าไม่ค่อยพอใจที่แฟนเรามา  ส่วนพ่อเราไม่มีอะไรเพราะบอกว่าโตแล้วก็ตัดสินใจเอง  เราก็ได้ไปบ้านแฟนครั้งนึงแม่เขาก็ดูใจดีและก็ไม่ได้มีท่าทีแสดงออกว่าไม่ชอบเรานะ  ทางบ้านแฟนรับรู้เรื่องการคบกันของเรา  แต่ทางบ้านเราพอเราพูดถึงแฟนแม่ก็จะมีท่าทีไม่ค่อยพอใจ  เราจึงตัดสินใจที่จะไม่เล่าอะไรมากมาย  ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว  เราควรจะต้องทำอย่างไรแฟนเราเขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิดแต่แค่แม่ไม่ชอบ  อาจเป็นเพราะแฟนเรายังเรียนไม่จบ  หน้าที่การงานฐานะยังไม่มั่นคงหรือเปล่า  ถ้าเราจะเข้าไปคุยกับแม่เรื่องแฟนคุยทีไรก็จะพาทะเลาะกันทุกที  ส่วนแฟนเวลามาเจอที่บ้านเราเขาก็ไม่รู้จะคุยอะไรอีกเพราะเขาก็พูดไม่เก่ง  แล้วเราที่เป็นคนกลางเราต้องทำอย่างไรหรือควรจะอยู่เงียบๆไปเรื่อยๆ