สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลย เรามีปัญหาอยากขอคำปรึกษานิดหน่อยค่ะ (อันที่จริงก็เยอะเลยTT)
เริ่มเลยนะคะ
เรากับแฟนคบกันมา 3 ปีแล้วค่ะ เราอายุ 22 แฟนอายุ 25 ค่ะ
เรากับแฟนเช่าคอนโดอยู่คนละที่ค่ะ เขาทำงานอยู่ที่หนึ่ง ส่วนเราเรียนอีกที่หนึ่ง แต่พอมาคบกันเราก็แทบจะไปอยู่ด้วยกันที่คอนโดเขาเลยค่ะ คอนโดเราก็เหมือนเช่าทิ้งไว้
เราคบกันมาสองปีแรกก็ปกติดี ไม่มีปัญหาอะไรเลย เข้ากันได้ทุกอย่าง ครอบครัวทั้งสองฝ่ายรับรู้ จนกระทั่งเข้าปีที่สาม
ครั้งแรก ประมาณเดือนตุลาปีที่แล้ว เรากลับบ้านต่างจังหวัด แต่ยังคุยกันอยู่ตลอดนะคะ อยู่ๆเราก็รู้สึกว่าเขาทำตัวแปลกๆ เหมือนมีsenzอะค่ะ ว่าเขามีคนอื่นรึเปล่า พอเรากลับมาคอนโดเขาเลยลองแอบเช็คประวัติการล็อกอินเฟสบุ๊คดู ปรากฏว่าเจอจริงๆค่ะ เขาสมัครเฟสปลอมไว้คุยกับแฟนเก่าเขา คุยในเชิงจีบกันเลยค่ะ พร้อมบอกแฟนเก่าด้วยว่ายังรักแฟนเก่าอยู่ ไม่ได้รักเรา และกำลังหาทางเลิกกับเรา ให้แฟนเก่ารอก่อน จะกลับไปคบ
(ทั้งๆที่ทำทุกอย่างกับเราปกตินะคะ)
เราเรียกเขามาคุย เขาบอกเราว่าเขาแค่เป็นห่วงแฟนเก่า ที่พูดแบบนั้นไปเพื่อรั้งแฟนเก่าไว้ไม่ให้มีคนอื่น แต่หลังจากนี้ไปจะเลิกติดต่อให้ถ้าเราไม่โอเค
เราเลยแลกรหัสเฟสกัน แล้วให้เขาลบบัญชีปลอมนั้นทิ้ง
หลังจากนั้นเราก็ตัดสินใจให้โอกาสเขา แต่ยังไม่กลับไปขึ้นสถานะ เราบอกเขาว่าเราขอดูไปซักพักก่อน ขอเวลาจัดการความรู้สึก แต่ก็ไปมาหากันเหมือนเดิมนะคะ เราไม่ได้เชื่อสิ่งที่เขาพูดหรอก แต่ก็ไม่ได้ซักไซ้อะไรเพิ่มเพราะคิดว่าแค่เขายืนยันว่าจะเลิกติดต่อ ก็พอแล้ว
ครั้งที่สอง ประมาณต้นปีนี้ค่ะ เราไปเจอว่าเขายังคุยกับแฟนเก่าคนเดิมอยู่ ในช่องทางที่เราไม่เคยเช็ค แล้วไม่ได้พึ่งคุย แต่คุยกันมาหลายเดือนแล้ว ก่อนเราจะเจอตอนปลายปีที่แล้วอีกค่ะ เขาคุยกันมาตลอด เป็นปี ไม่เคยเลิกติดต่อจริงๆเลย แฟนเราบอกแฟนเก่าเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าแฟนเก่าเขาโดนหลอกเหมือนกัน หรือจงใจนะคะ
ครั้งที่สาม พร้อมๆกับครั้งที่สองเลยค่ะ นอกจากเราจะเจอว่าเขาคุยกับแฟนเก่ามาตลอด เรายังเจอว่าเขาคุยกับรุ่นพี่อีกคนมาเดือนนึงด้วย โดยบอกรุ่นพี่คนนี้ว่าเลิกกับเราแล้ว ตัดขาดกันแล้ว พร้อมอ้างหลักฐานว่าเนี่ย เอาสถานะคบกันกับเราออกแล้ว เขาจะคุยกันตอนเราไปเรียน พอเรากลับมาคอนโด แฟนเราก็จะบอกคนนี้ว่าไม่ว่างแล้ว นู่นนี่ เพื่อจะมาใช้เวลากับเราตามปกติ
เราได้คุยกับทั้งแฟนเก่าเขา และรุ่นพี่คนนั้น ปรากฏว่าทั้งสองคนบอกว่าแฟนเราไปบอกพวกเขาว่าไม่ได้คบกับเราแล้ว เขาจะคุยกันตอนเราไปเรียน และเปลี่ยนชื่อในรายชื่อติดต่อ ในไลน์ ให้เหมือนคนในครอบครัว เพื่อเราจะได้ไม่สงสัย พอเราถามเขา เขาบอกเหตุผลที่คุยกับแฟนเก่าก็เหตุผลเดิม ส่วนเรื่องที่มีรุ่นพี่คนนี้มาเกี่ยวข้องเพราะเขาเครียด อยากมีเพื่อนคุย (ช่วงนั้นเราทะเลาะกันบ่อยค่ะ เพราะเป็นช่วงที่เราจับได้ครั้งแรกว่าเขาคุยกับแฟนเก่า)
เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเพื่อนเขารับรู้กันหมดนะคะ แต่ก็ช่วยกันปิด พอเรารู้ความจริงแล้วไปถามพวกเขาก็บอกเราว่าพวกเขาก็สงสารเราอยู่ตลอดนะ แต่ที่ไม่มีใครกล้าบอกเพราะกลัวผิดใจกับแฟนเรา ซึ่งมันยิ่งทำให้เรารู้สึกแย่อะค่ะ เหมือนนอกจากแฟนจะโกหก เพื่อนก็ยังช่วยปิดอีก
วันนั้นเราตัดสินใจขนของทุกอย่างออกจากคอนโดเขา ตัดการติดต่อทุกช่องทาง แต่เราก็ทำได้ประมาณเดือนนึงค่ะ เขาก็ติดต่อเรามาอีกครั้ง แล้วขอโอกาสปรับปรุงตัว
เรายอมรับว่าเราใจไม่แข็งเอง แล้วยังรักเขาอยู่ เลยกลับไปคุยค่ะ จนต่อมาก็กลับมาคบกันอีก เราบอกเขาว่าเราจะให้โอกาสครั้งสุดท้าย เวลาก็ผ่านมาประมาณแปดเดือน แต่...
เราหยุดนึกถึงสิ่งที่เขาทำไม่ได้เลยค่ะ พยายามปล่อยวางว่าเราตัดสินใจให้โอกาสเขาแล้วก็ควรมูฟออน แต่ก็เผลอไปนึกถึงทุกวัน และทุกครั้งที่นึกถึง อารมณ์เราจะดิ่งเลยค่ะ
ตอนที่ไม่เผลอไปคิดเราก็จะมีความสุขดีเหมือนคู่รักทั่วไป แต่พอมันแวบเข้ามาอีกเราก็จะดิ่งทันที บางครั้งเรายังตามตัวเองไม่ทัน จนกลัวว่าตัวเองป่วยทางจิตรึเปล่า
จากแต่ก่อนที่คบกัน เราเป็นคนที่เชื่อใจแฟนมาก ให้พื้นที่ส่วนตัวเขาเต็มที่ เพราะเราเองก็ต้องการพื้นที่ส่วนตัวเหมือนกัน แต่พอกลับมาคบกันคราวนี้เรากลับระแวงเขาตลอดเวลา ตอนไปเรียนก็ต้องคาสายไว้ตลอดทั้งๆที่เราไม่ชอบทำแบบนี้ พอเขาเงียบหายไปแป๊บหนึ่งเราก็จะเริ่มใจเสีย
ส่วนแฟนเราหลังจากนั้นก็เหมือนพยายามพิสูจน์ตัวเองทุกอย่าง ให้เราเช็คได้ทุกอย่าง ให้ค้างสาย เวลาเราดิ่งขึ้นมาก็คอยปลอบ วางตัวดีขึ้น ดูเผินๆเหมือนคนที่ตั้งใจจะหยุดพฤติกรรมนั้นแล้ว ให้ความชัดเจนกับเรา เริ่มวางแผนอนาคต เหมือนเลือกเราแล้วจริงๆ
นอกจากเราจะไม่เชื่อใจเขาเหมือนเดิมแล้ว เรายังไม่สนิทใจกับเพื่อนเขาด้วยอะค่ะ เพราะคิดว่าถ้าเกิดเรื่องอะไรอีกพวกเขาก็คงช่วยกันปิดอีก แล้วตอนนี้เราก็อยู่กับสังคมแบบนี้ ระแวงทุกคนไปหมดเลย
เราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมาก และเกือบทุกครั้งมันจะจบที่บทสรุปว่าเราจะปรับปรุงตัว จะพยายามเชื่อใจเขา แต่มันยากมากค่ะ เราทำไม่ค่อยได้
เราไม่กล้าเปิดตัวกับสังคมของเราด้วยซ้ำว่าเรากลับมาคบกับเขาแล้ว เพราะเราคิดอยู่ตลอดว่า คนนี้นะ ที่นอกใจเรา ที่ทำให้เราดูโง่ เรื่องที่เกิดขึ้นครอบครัวเรารับรู้ด้วยค่ะ เราไม่อยากทำให้พวกเขาผิดหวัง หรือเป็นห่วงเรา หรือใดๆก็ตาม
ตอนนี้เรากับแฟนคุยกันว่าจะให้เราย้ายออกจากคอนโดตัวเองแล้วมาอยู่ด้วยกัน เหตุผลด้านค่าใช้จ่ายค่ะ แต่เรายังรู้สึกลังเลอยู่ตลอด รู้สึกว่าใจตัวเองไม่เต็มที่กับอะไรสักอย่างที่ทำร่วมกับเขา สังคมเพื่อนๆอาจดูว่าเราดีกันปกติแล้ว แต่ความรู้สึกเราเองที่ไม่เหมือนเดิม เพื่อนๆที่ว่าหมายถึงเพื่อนๆเขานะคะ ส่วนเพื่อนเรา ครอบครัวเรา ยังไม่มีใครรู้
มีใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ หรือคนรอบข้างที่เป็นแบบนี้มั้ยคะ
เราควรจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดี ?
เราโง่มั้ย ?
เขาจะเปลี่ยนตัวเองได้จริงๆมั้ย ?
เราควรเชื่อใจเขาอีกมั้ย?
หรือเรามาผิดทาง?
เข้ามาคุยเป็นเพื่อนเฉยๆก็ได้นะคะ เราอยากได้ความคิดเห็นหลายๆมุม เรียกสติเราที ตอนนี้มันอยู่ไหนไม่รู้
ตัดสินใจให้อภัยแฟนที่เคยนอกใจ แต่มูฟออนจากความรู้สึกตัวเองไม่ได้เลย
เริ่มเลยนะคะ
เรากับแฟนคบกันมา 3 ปีแล้วค่ะ เราอายุ 22 แฟนอายุ 25 ค่ะ
เรากับแฟนเช่าคอนโดอยู่คนละที่ค่ะ เขาทำงานอยู่ที่หนึ่ง ส่วนเราเรียนอีกที่หนึ่ง แต่พอมาคบกันเราก็แทบจะไปอยู่ด้วยกันที่คอนโดเขาเลยค่ะ คอนโดเราก็เหมือนเช่าทิ้งไว้
เราคบกันมาสองปีแรกก็ปกติดี ไม่มีปัญหาอะไรเลย เข้ากันได้ทุกอย่าง ครอบครัวทั้งสองฝ่ายรับรู้ จนกระทั่งเข้าปีที่สาม
ครั้งแรก ประมาณเดือนตุลาปีที่แล้ว เรากลับบ้านต่างจังหวัด แต่ยังคุยกันอยู่ตลอดนะคะ อยู่ๆเราก็รู้สึกว่าเขาทำตัวแปลกๆ เหมือนมีsenzอะค่ะ ว่าเขามีคนอื่นรึเปล่า พอเรากลับมาคอนโดเขาเลยลองแอบเช็คประวัติการล็อกอินเฟสบุ๊คดู ปรากฏว่าเจอจริงๆค่ะ เขาสมัครเฟสปลอมไว้คุยกับแฟนเก่าเขา คุยในเชิงจีบกันเลยค่ะ พร้อมบอกแฟนเก่าด้วยว่ายังรักแฟนเก่าอยู่ ไม่ได้รักเรา และกำลังหาทางเลิกกับเรา ให้แฟนเก่ารอก่อน จะกลับไปคบ
(ทั้งๆที่ทำทุกอย่างกับเราปกตินะคะ)
เราเรียกเขามาคุย เขาบอกเราว่าเขาแค่เป็นห่วงแฟนเก่า ที่พูดแบบนั้นไปเพื่อรั้งแฟนเก่าไว้ไม่ให้มีคนอื่น แต่หลังจากนี้ไปจะเลิกติดต่อให้ถ้าเราไม่โอเค
เราเลยแลกรหัสเฟสกัน แล้วให้เขาลบบัญชีปลอมนั้นทิ้ง
หลังจากนั้นเราก็ตัดสินใจให้โอกาสเขา แต่ยังไม่กลับไปขึ้นสถานะ เราบอกเขาว่าเราขอดูไปซักพักก่อน ขอเวลาจัดการความรู้สึก แต่ก็ไปมาหากันเหมือนเดิมนะคะ เราไม่ได้เชื่อสิ่งที่เขาพูดหรอก แต่ก็ไม่ได้ซักไซ้อะไรเพิ่มเพราะคิดว่าแค่เขายืนยันว่าจะเลิกติดต่อ ก็พอแล้ว
ครั้งที่สอง ประมาณต้นปีนี้ค่ะ เราไปเจอว่าเขายังคุยกับแฟนเก่าคนเดิมอยู่ ในช่องทางที่เราไม่เคยเช็ค แล้วไม่ได้พึ่งคุย แต่คุยกันมาหลายเดือนแล้ว ก่อนเราจะเจอตอนปลายปีที่แล้วอีกค่ะ เขาคุยกันมาตลอด เป็นปี ไม่เคยเลิกติดต่อจริงๆเลย แฟนเราบอกแฟนเก่าเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าแฟนเก่าเขาโดนหลอกเหมือนกัน หรือจงใจนะคะ
ครั้งที่สาม พร้อมๆกับครั้งที่สองเลยค่ะ นอกจากเราจะเจอว่าเขาคุยกับแฟนเก่ามาตลอด เรายังเจอว่าเขาคุยกับรุ่นพี่อีกคนมาเดือนนึงด้วย โดยบอกรุ่นพี่คนนี้ว่าเลิกกับเราแล้ว ตัดขาดกันแล้ว พร้อมอ้างหลักฐานว่าเนี่ย เอาสถานะคบกันกับเราออกแล้ว เขาจะคุยกันตอนเราไปเรียน พอเรากลับมาคอนโด แฟนเราก็จะบอกคนนี้ว่าไม่ว่างแล้ว นู่นนี่ เพื่อจะมาใช้เวลากับเราตามปกติ
เราได้คุยกับทั้งแฟนเก่าเขา และรุ่นพี่คนนั้น ปรากฏว่าทั้งสองคนบอกว่าแฟนเราไปบอกพวกเขาว่าไม่ได้คบกับเราแล้ว เขาจะคุยกันตอนเราไปเรียน และเปลี่ยนชื่อในรายชื่อติดต่อ ในไลน์ ให้เหมือนคนในครอบครัว เพื่อเราจะได้ไม่สงสัย พอเราถามเขา เขาบอกเหตุผลที่คุยกับแฟนเก่าก็เหตุผลเดิม ส่วนเรื่องที่มีรุ่นพี่คนนี้มาเกี่ยวข้องเพราะเขาเครียด อยากมีเพื่อนคุย (ช่วงนั้นเราทะเลาะกันบ่อยค่ะ เพราะเป็นช่วงที่เราจับได้ครั้งแรกว่าเขาคุยกับแฟนเก่า)
เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเพื่อนเขารับรู้กันหมดนะคะ แต่ก็ช่วยกันปิด พอเรารู้ความจริงแล้วไปถามพวกเขาก็บอกเราว่าพวกเขาก็สงสารเราอยู่ตลอดนะ แต่ที่ไม่มีใครกล้าบอกเพราะกลัวผิดใจกับแฟนเรา ซึ่งมันยิ่งทำให้เรารู้สึกแย่อะค่ะ เหมือนนอกจากแฟนจะโกหก เพื่อนก็ยังช่วยปิดอีก
วันนั้นเราตัดสินใจขนของทุกอย่างออกจากคอนโดเขา ตัดการติดต่อทุกช่องทาง แต่เราก็ทำได้ประมาณเดือนนึงค่ะ เขาก็ติดต่อเรามาอีกครั้ง แล้วขอโอกาสปรับปรุงตัว
เรายอมรับว่าเราใจไม่แข็งเอง แล้วยังรักเขาอยู่ เลยกลับไปคุยค่ะ จนต่อมาก็กลับมาคบกันอีก เราบอกเขาว่าเราจะให้โอกาสครั้งสุดท้าย เวลาก็ผ่านมาประมาณแปดเดือน แต่...
เราหยุดนึกถึงสิ่งที่เขาทำไม่ได้เลยค่ะ พยายามปล่อยวางว่าเราตัดสินใจให้โอกาสเขาแล้วก็ควรมูฟออน แต่ก็เผลอไปนึกถึงทุกวัน และทุกครั้งที่นึกถึง อารมณ์เราจะดิ่งเลยค่ะ
ตอนที่ไม่เผลอไปคิดเราก็จะมีความสุขดีเหมือนคู่รักทั่วไป แต่พอมันแวบเข้ามาอีกเราก็จะดิ่งทันที บางครั้งเรายังตามตัวเองไม่ทัน จนกลัวว่าตัวเองป่วยทางจิตรึเปล่า
จากแต่ก่อนที่คบกัน เราเป็นคนที่เชื่อใจแฟนมาก ให้พื้นที่ส่วนตัวเขาเต็มที่ เพราะเราเองก็ต้องการพื้นที่ส่วนตัวเหมือนกัน แต่พอกลับมาคบกันคราวนี้เรากลับระแวงเขาตลอดเวลา ตอนไปเรียนก็ต้องคาสายไว้ตลอดทั้งๆที่เราไม่ชอบทำแบบนี้ พอเขาเงียบหายไปแป๊บหนึ่งเราก็จะเริ่มใจเสีย
ส่วนแฟนเราหลังจากนั้นก็เหมือนพยายามพิสูจน์ตัวเองทุกอย่าง ให้เราเช็คได้ทุกอย่าง ให้ค้างสาย เวลาเราดิ่งขึ้นมาก็คอยปลอบ วางตัวดีขึ้น ดูเผินๆเหมือนคนที่ตั้งใจจะหยุดพฤติกรรมนั้นแล้ว ให้ความชัดเจนกับเรา เริ่มวางแผนอนาคต เหมือนเลือกเราแล้วจริงๆ
นอกจากเราจะไม่เชื่อใจเขาเหมือนเดิมแล้ว เรายังไม่สนิทใจกับเพื่อนเขาด้วยอะค่ะ เพราะคิดว่าถ้าเกิดเรื่องอะไรอีกพวกเขาก็คงช่วยกันปิดอีก แล้วตอนนี้เราก็อยู่กับสังคมแบบนี้ ระแวงทุกคนไปหมดเลย
เราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมาก และเกือบทุกครั้งมันจะจบที่บทสรุปว่าเราจะปรับปรุงตัว จะพยายามเชื่อใจเขา แต่มันยากมากค่ะ เราทำไม่ค่อยได้
เราไม่กล้าเปิดตัวกับสังคมของเราด้วยซ้ำว่าเรากลับมาคบกับเขาแล้ว เพราะเราคิดอยู่ตลอดว่า คนนี้นะ ที่นอกใจเรา ที่ทำให้เราดูโง่ เรื่องที่เกิดขึ้นครอบครัวเรารับรู้ด้วยค่ะ เราไม่อยากทำให้พวกเขาผิดหวัง หรือเป็นห่วงเรา หรือใดๆก็ตาม
ตอนนี้เรากับแฟนคุยกันว่าจะให้เราย้ายออกจากคอนโดตัวเองแล้วมาอยู่ด้วยกัน เหตุผลด้านค่าใช้จ่ายค่ะ แต่เรายังรู้สึกลังเลอยู่ตลอด รู้สึกว่าใจตัวเองไม่เต็มที่กับอะไรสักอย่างที่ทำร่วมกับเขา สังคมเพื่อนๆอาจดูว่าเราดีกันปกติแล้ว แต่ความรู้สึกเราเองที่ไม่เหมือนเดิม เพื่อนๆที่ว่าหมายถึงเพื่อนๆเขานะคะ ส่วนเพื่อนเรา ครอบครัวเรา ยังไม่มีใครรู้
มีใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ หรือคนรอบข้างที่เป็นแบบนี้มั้ยคะ
เราควรจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดี ?
เราโง่มั้ย ?
เขาจะเปลี่ยนตัวเองได้จริงๆมั้ย ?
เราควรเชื่อใจเขาอีกมั้ย?
หรือเรามาผิดทาง?
เข้ามาคุยเป็นเพื่อนเฉยๆก็ได้นะคะ เราอยากได้ความคิดเห็นหลายๆมุม เรียกสติเราที ตอนนี้มันอยู่ไหนไม่รู้